Шырав
Шырав ĕçĕ:
Партизана вара… — вӑл, ҫиленсе, йывӑҫ урин тӑхине пӳрнипе шаккаса илчӗ.
Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Вӗсене пӳрнипе ҫемҫетсе, амӑшӗ ҫине куҫ хӗррипе пӑхрӗ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
— Лерелле, — терӗ вӑл пӳрнипе шоссе тӑрӑх мала кӑтартса.— Туда, — сказала она, ткнув пальцем вдоль дороги, и отвернулась.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Тата акӑ, кунта пӑх-ха, — вӑл кӑвак кӑранташпа ҫавӑрнӑ тӑваткӗтеслӗхе пӳрнипе тӗллесе кӑтартрӗ, — ку — пирӗн область.И потом, смотри, — она обвела пальцем вокруг синего квадратика, — это уже наша область.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Гардеровӑн тӗкӗрӗ ҫинче вӑл хӑйӗн тӗксӗм сӑнне курчӗ те ун патне пырса, пӳрнипе сӑтӑрса пӑхрӗ.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Сасси чӗтренсе илчӗ унӑн, вӑл вара пырне, унта темле чӑмӑркка ларнипе калаҫма кансӗрленӗ чухнехи пек, пӳрнипе пусрӗ.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
— Тискер кайӑк пекех ҫӑмламас! — кулса ячӗ вӑл, вилка вӗҫӗнчи селедка турамне пӳрнипе илсе.— Как зверь мохнатая! — засмеялся он, снимая с вилки пальцами кусок селедки.
Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Тарӑхса кайрӑм: пӗри, мана тӗллесех килекенни, шӗвӗр пӳрнипе тӑнлавӗ ҫине кӑтартать.Я разозлился: один, тот самый, который идёт прямиком на меня, крутит указательным пальцем у виска.
Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.
— Артист, — тет ку хӑй ҫине пӳрнипе тӗллесе.
Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.
Фомин, Григорие куҫ хӗссе, пӳрнипе юнаса илчӗ.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ак ҫак тӗлтен пер, — аллине ҫӗклесе пӳрнипе сӑмса сыппи ҫине кӑтартрӗ вӑл.— Стреляй сюда, — он поднял руку и пальцем указал себе на переносицу.
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Хӑҫан каятӑр кунтан? — ыйтрӗ Чумаковран, ӑна пӳрнипе кӑчӑк туртса чӗнсе.— Когда едете отсюда? — спросил он Чумакова, поманив его к себе пальцем.
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Йӑлӑхтарса ҫитерчӗ ку должнӑҫ, — терӗ вӑл йӗкерлӗн, сак ҫине пӑрахса тултарнӑ хӗҫсем хушшинчен хӑйӗнне илсе, ҫивӗчӗшне пуҫ пӳрнипе тытса тӗрӗсленӗ май.
XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Оська пӳрнипе хӑй ҫамкине шакка-шакка:
III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Лодя каллех хӑяккӑн вӑкӑр патнелле ярса пусрӗ, унтан сулахай аллине карӑнса тӑсрӗ те илӗртем пек калаҫма тытӑнчӗ: «Чиперӗм, чиперӗм…» тесе «чиперрине» ҫемҫе те ӑшӑ сӑмсинчен шӗвӗр пӳрнипе тӗксе илчӗ.
«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.
— Мӗнле те пулин тӑвӑллӑ аслати пулинччӗ хӑть! — терӗ Таня икӗ пӳрнипе пулӑ хӳринчен тытса.— Хоть бы гроза какая-нибудь! — говорила Таня, держа двумя пальцами рыбий хвост.
Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.
Леня хутран тунӑ хӑюне пӳрнипе тытрӗ те хӑй патнелле турта пуҫларӗ.
Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.
Пӗр хӗрача, пӑхсан Нюшӑран кӑшт кӑна аслӑрах пулмалла, пӑхса тӑма хитрех те мар «схемкӑ» тытнӑ та пуҫӗ тӗлне, пропеллерне пӳрнипе чарса тӑрса: — Иван Андреевич, вӑхӑтне палӑртӑр-ха ман валли, — терӗ.
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
— Вася, кунта акӑ темӗн ҫырса хуни пур-ха, — терӗ Нюша, фюзеляж ҫине пӳрнипе тӗксе.— Вася, а тут что-то написано… — вдруг сказала Нюта и ткнула пальцем в фюзеляж.
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
Вӑл кушак аҫи патне пырса тӑнӑ, ӑна мӑкӑрӑлса тухнӑ ҫурӑмӗнчен пӳрнипе шаклаттарса, каланӑ:
III. Ҫӗнӗ, питех те кӑмӑллӑ паллашу // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.