Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илесшӗн (тĕпĕ: ил) more information about the word form can be found here.
Ҫакса вӗлернисен сӑн-пичӗ ҫине пӑхса илесшӗн пултӑм.

Я захотел взглянуть на лица висельников.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Швабрин айӑплӑ, вӑл эсӗ пуп майри патӗнче курнӑ чирлӗ хӗре ирӗксӗрлесе пурӑнать, ӑна вӑйпа качча илесшӗн, — терӗм эпӗ.

— Швабрин виноватый, — отвечал я. — Он держит в неволе ту девушку, которую ты видел, больную, у попадьи, и насильно хочет на ней жениться.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ, Ромкӑна ярса илесшӗн пулса, сиксе тӑтӑм, анчах вӑл вӑльт! ҫеҫ тарчӗ.

Я вскочила и погналась за увернувшимся Ромкой.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан манӑнне минтер ҫиттине илесшӗн пулчӗҫ; «Эх, айван, пуҫу айне ҫеҫ хуратпӑр вӗт», тесе килӗштересшӗн пулчӗҫ вӗсем мана, анчах эп минтер ҫиттине ҫатӑрласа тытнӑ та паман.

Потом у меня хотели взять наволочку, и я слышал, как меня уговаривали: «Вот чудной, да тебе же под голову!», но я вцепился в наволочку и не отдал.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Алексей Иванович мана ирӗксӗрех качча илесшӗн.

Алексей Иванович принуждает меня выйти за него замуж.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Этӗм тени кашниех хӑйне валли ҫӑкӑр татки ытларах туртса илесшӗн, — тет вӑл, — пурнӑҫра кашнийӗнех ҫавӑншӑн тӑрӑшмалла та.

– Каждому охота схватить лакомый кусок, – говорит он, – и к этому по природе каждый должен стремиться.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗншӗн тесен, вӑл мана ҫураҫрӗ, качча илесшӗн пулчӗ.

— Потому что он за меня сватался.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Темскер аса илесшӗн пулнӑ пек аллаппипе куҫне, ҫамкине сӑтӑркаласа пӑхатчӗ.

Как будто стараясь что—то припомнить, она проводила рукой по глазам, по лбу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ан хӑтлан ӗнтӗ! — терӗ вӑл юлашкинчен капитана, лешӗ доктор аллинчен пистолета туртса илесшӗн тӑнӑ чух… —

— Оставь их! — сказал он наконец капитану, который хотел вырвать пистолет мой из рук доктора…

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл, темӗн аса илесшӗн пулса, ман ҫине тинкерсе пӑхрӗ, унтан каллех кӑштах хӗрелсе кайрӗ те юлашкинчен вара татсах: — пурте! — терӗ.

Она посмотрела на меня пристально, стараясь будто припомнить что-то, потом опять слегка покраснела и, наконец, произнесла решительно: все!

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫакӑн ҫине пӑхса утнӑ май, Мересьев хӑй тӗллӗн шухӑшласа пычӗ: нимӗҫсем те ҫавӑн пекех пирӗн уйра тымар ярасшӑн, пирӗн сӗткенсемпе туласшӑн, пирӗн пуянлӑхсемпе усӑ курса, намӑса пӗлмесӗр ӑна хӑрушла хупласа хурасшӑн, хӗвеле картласа лартасшӑн пулнӑ; ӗҫлеме юратакан хӑватлӑ халӑха тӑван уй-хирсенчен, унӑн хулисенчен хӑваласа кӑларасшӑн, унтан пурне те туртса илесшӗн, унӑн юнне ӗмсе типӗтсе лартасшӑн, ҫумкурӑкӗ ҫак ыраш пӗрчисене путлантарнӑ пек путарса лартасшӑн пулнӑ.

И думалось Мересьеву: вот так и фашисты хотели пустить корни на нашем поле, налиться нашими соками, подняться на наших богатствах нагло и страшно, заслонить солнце, а великий, трудолюбивый, могучий народ вытеснить с его полей, из его огородов, лишить всего, иссосать, заглушить, как бурьян заглушил эти чахлые колоски, уже потерявшие даже внешне форму сильного, красивого злака.

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Мария Гавриловна пуян хӗр шутӗнче тӑнӑ, ҫавӑнпа та ӑна нумайӑшӗ качча илесшӗн пулнӑ, е хӑйсен ывӑлӗсене илсе пама ӗмӗтленнӗ.

Мария Гавриловна считалась богатой невестою, и многие прочили ее за себя или за сыновей.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

— Манӑн кӳршӗ пур, — тет Троекуров, — пӗр вак пурлӑхлӑ кутӑн ҫын; эпӗ унӑн именине тытса илесшӗн — эсӗ ун пирки мӗн шутлатӑн?

– У меня сосед есть, – сказал Троекуров, – мелкопоместный грубиян; я хочу взять у него имение – как ты про то думаешь?

I сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун хыҫӗнчи чӑрӑш тураттисем; айӗнче граната ҫыххи курӑнать; узбек хӑй те каялла янӑ аллине граната тытнӑ, анчах ывӑтса ярас умӗн пӗлӗт ҫине пӑхса илесшӗн пулнӑ та ҫаплипех хытса ларнӑ, темелле.

За ним под ветвями елки виднеется аккуратная стопка еще не израсходованных гранат, и сам он держит гранату в закинутой назад мертвой руке, как будто, перед тем как ее бросить, решил он глянуть на небо, да так и застыл.

3 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Биденко ку сӑмахсене ахальрен кӑна, кӑмӑлсӑр пулнӑ пек мӑкӑртатса илесшӗн ҫеҫ каланине Ваня лайӑх ӑнланчӗ.

Ваня понимал, что Биденко это говорит только так, лишь бы поворчать.

24 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

— Эппин, эс вӗсене кӑмӑла кайман, — тенӗ чаплӑ ача йӗкӗлтесе, — сана вӗсем ывӑл вырӑнне илесшӗн пулман — кӑмӑла кайман.

– Стало быть, ты им не показался, – сухо сказал роскошный мальчик, – раз они тебя не захотели принять за сына.

9 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Кашниех Кольӑна хӑйӗн аллине илесшӗн пулчӗ.

Каждый хотел взять Колю на руки.

Ҫураҫнӑ хӗр // Мария Петрова. «Ял ӗҫченӗ», 2019.07.19

Пӗрре те туртса илесшӗн мар.

Не отобрать же.

Пиллӗкмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Ҫук, туртса илесшӗн мар.

Да что вы говорите.

Пиллӗкмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Анчах та эсир манран шантаж мелӗпе ҫӗр туртса илесшӗн.

Но вы методом шантажа хотите отобрать у меня участок.

Пиллӗкмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed