Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

астуса (тĕпĕ: асту) more information about the word form can be found here.
Астуса илӗр-ха эсир хӑвӑр мӗн тунине! — Мускава каякан кӗпере тӑватӑр-ҫке! — кӑшкӑрса ячӗ Маруся йӑлӑнса.

— Вспомните, что вы строите! Мост на Москву! — с мольбой вскрикнула Маруся.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫакӑн ҫинчен пӗрмаях астуса тӑчӗ вӑл, анчах аллине мӗнле ҫыртнине, Маруся патронсене мӗнле кӑларса илнине — астумасть.

Об этом все время помнила, а вот как руку себе прокусила и как Маруся патроны вынула — не помнит.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Федя ку мӗн пулнине астуса илеймерӗ, ун вырӑнне вӑл урӑххине асне илчӗ: ҫак япала ҫинче хӑйӗн пит-куҫне курма пулать.

Федя не мог вспомнить, как называется этот предмет, но зато вспомнилось другое: в нем он может увидеть себя.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Астуса илме тӑрӑшать, анчах пӗлнӗ пек туйӑнакан япаласем каллех пуҫра арпашӑнса, пӑтрашӑнса каяҫҫӗ.

И чем напряженнее он припоминал, тем больше все путалось в голове, утрачивая ощущение чего-то знакомого и делаясь непонятным, как впервые видимое.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Юлташсем, покатинецсене астуса илӗр…

 — Помните, товарищи, о покатнинцах…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— «Кайран мӗн пулсан та пулать!» — Маруся, комсомолка ҫапла калама пултараймасть, Островский Николая астуса ил, астуса ил хамӑр хутсем ҫунтарнӑ чух вуланӑ кӗнеке страницине.

— «А там будь, что будет!» — так комсомолка не может сказать, Маруся, не может, вспомни Николая Островского, вспомни то место из его книги, которое мы читали, когда бумаги жгли.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тӑшмансене… ҫӗнтерет, — кӗл тумалли сӑмахсене астуса илесшӗн пулчӗ вӑл, анчах нимӗн те тухманнипе аптраса: — Манса кайнӑ, мур илесшӗ, — тесе ятлаҫса илчӗ.

Врази… расточатся… — пытался он вспомнить молитвы и, убедившись, что у него ничего не получается, растерянно выругался: — Чорт побери, забыл!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫакна астуса юлма сӗнетӗп: акӑ ҫакӑн пек тӑватпӑр, малалла та ҫаплах пулать.

Прошу смотреть и запомнить: так есть и так будет всегда!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл, пӳрнисене шатӑртаттарса, арестленӗ колхозниксем ҫине, вӗсен сӑнне ӗмӗрлӗхех астуса юлма тӑрӑшнӑ пек, тинкерсе пӑхать.

Похрустывая пальцами, он молча вглядывался в лица арестованных, и так пристально, точно хотел запомнить их на всю жизнь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Ҫапла… Головлево», — астуса илчӗ Катя.

«Да… Головлево», — вспомнила Катя.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя аллинчи гранатне чӑмӑртаса, тапранса каякан машинӑсем ҫине пӑхса тӑнӑ май, хӑй мӗншӗн кунта килнине астуса илесшӗн пулчӗ.

Сжимая гранату, Катя смотрела на отъезжающие машины и старалась припомнить, зачем она пришла сюда.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Филипӑн кӑмӑлӗ пӑсӑлнине тата амӑшӗ Васька ҫырӑвӗ ҫинчен каласа панине Катя астуса илчӗ.

Катя вспомнила расстроенное лицо Филиппа и рассказ матери о васькином письме.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Хавхалантарас пулать? — йӑл кулчӗ вӑл, хӑй нумай пулмасть Зиминпа калаҫнине астуса илсе. — Вӑрҫӑ хӑех ваттисене те, пӗчӗккисене те хавхалантарать».

«Воодушевлять? — усмехнулась она, вспомнив недавний разговор с Зиминым. — Война сама всех — и старых и малых — воодушевила».

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Э, хаҫат валли статья ҫырса пӗтермен», — астуса илчӗ вӑл.

«Да, статья в газету не дописана», — вспомнила она.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Телефон тӑрӑх калаҫаканӑн сӑнӗ курӑнсан, тен, астуса та илӗн, анчах сасӑ кӑна илтӗнет-ҫке-ха?

Ну, личность было бы видать, когда говоришь по телефону, тогда бы еще туда-сюда, а то голос один.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ӑҫтан астуса пӗтерӗн!

Разве упомнишь!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Акӑ эпӗ сана астуса илтӗм те.

Я сразу и вспомнила о тебе.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Астуса ӗлкӗреймерӗм, тахӑш самантра кӑмӑл ҫемҫелсе килчӗ, пит ҫӑмарти тӑрӑх пысӑк куҫҫуль тумламӗ йӑр-р йӑрласа анчӗ…

Сам не заметил, как на душе стало тоскливо, по щеке скатилась крупная слезинка…

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

— Кайма кайӑпӑр та, ҫав патшалӑхра мӗн пуррине лайӑх сӑнаса астуса юлар.

— Пойти — пойдём, но постараемся хорошенько запомнить, как там.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Астуса тем тӑвар ӗнтӗ халь?

Запомнить-то можно, только какая мне разница?

Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed