Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илме (тĕпĕ: ил) more information about the word form can be found here.
Таҫта тупмалла, тет, тӑрантасӗсемпе лашисене, — ӑса илме пултараймастӑп.

А где их, тарантасы, брать и лошадей — ума не приложу!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл унта Аникушка арӑмӗпе пӗрле утӑ ҫулчӗ, Дуняшкӑпа иккӗшне ҫеҫенхирте хӑварса, хутора шыв патне тата апат-ҫимӗҫ илме килчӗ.

Он косил в супряге с Аникушкиной женой и, оставив ее и Дуняшку в степи, приехал в хутор за водой и харчами.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах, ман шутпа, пырӑнтан ярса илме тытӑнсан, кирек хӑш пулӑшӑва та хавас пулатӑн.

Но, по-моему, когда за горло берут — рад будешь любой помощи.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ну, позицийӗсем вӗсен — патне те пыма ҫук темеллех мар, анчах мӗнле пулсан та, вӗсене йышӑнса илме йывӑр килет.

Ну, и позиции их — нельзя сказать чтобы были неприступные, но, во всяком случае, довольно-таки трудные для овладения.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тата мӗншӗн темле тавҫӑрса илме ҫук вӑрттӑнлӑх шӑвӑна-шӑвӑна иртет вӗсенче?

И еще что-то тайное, неуловимое то появлялось, то исчезало в них.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

хыҫҫӑн Степан, вӑл куна чӑнласа е йӗкӗлтесе каланине ниепле те уйӑрса илме пулмарӗ.

Степан, и по тону его никак нельзя было определить, серьезно он говорит или с издевкой.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ тем тумалла унпа, ӑса илме пултараймастӑп.

Теперь и ума не приложу, как с ним быть.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кирлехчӗ пуль ҫав автана аса илме?

И охота тебе про этого петуха вспоминать?

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрлисем Вешенскине хӗвелтухӑҫ енчен хупӑрласа илме талпӑнас-мӗн пулсан, сулахай фланга ҫирӗпленме тата Татарскипе Лебяжински сотнисене тӑшмана тытса чарма пулӑшма тесе, вӑл Ерински хуторне виҫҫӗр хӗҫ (юланутлӑ казак) кӑларса ячӗ: Базки хуторӗн сотнине хӗвеланӑҫ енчен, Дон тӑрӑх анатарахран, пулӑшма Вешенски станицӑн иногородни (казак мар ҫынсенчен йӗркеленӗ) дружинипе Чир станицин пӗр ҫуран сотнине ячӗ; хӑрушӑрах участоксене сакӑр пулемет вырнаҫтарса тухрӗ те, тул ҫутӑласса кӗтсе илме тата хӗрлӗармеецсене утлӑ стройпа тапӑнма тесе, ҫур ҫӗр иртни икӗ сехет ҫитес умӗн икӗ юланутлӑ сотньӑпа Ҫунӑк вӑрман хӗррине пырса вырнаҫрӗ.

Он бросил на хутор Еринский триста сабель, с расчетом, чтобы они укрепили левый фланг и помогли Татарской и Лебяженской сотням сдержать напор противника, в случае если он устремится в обход Вешенской с востока; с запада, вниз по течению Дона, направил в помощь Базковской сотне Вешенскую иногороднюю дружину и одну из Чирских пеших сотен; на угрожаемых участках расставил восемь пулеметов, а сам с двумя конными сотнями — часов около двух ночи разместился на опушке Горелого леса, дожидаясь рассвета и намереваясь атаковать красноармейцев в конном строю.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах кирлӗ информацие илме май тупмаллах.

Но нужно найти способ получить необходимую информацию.

Журналистикӑна чунтан парӑннӑ // Николай ЛАРИОНОВ, Алена АЛЕКСЕЕВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 5 стр.

Ҫитменнине ӑна ҫыртса илме те ҫук-ҫке, курӑнмасть вӗт вӑл.

Страшнее всего было то, что этого чужого нельзя было укусить, так как он был невидим и не имел формы.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Вӑл хӑй хуҫине шӑршӑпа тупасса шаннӑччӗ, тротуара шӑршлама тытӑнчӗ, анчах кӑшт ҫеҫ маларах тахӑш ирсӗрӗ ҫӗнӗ резина калушсемпе иртсе кайнӑ та, ҫав резина шӑрши ытти пӗтӗм шӑрша пӗтерсе хунӑ, тинех нимӗн уйӑрса илме те ҫук.

Каштанка стала обнюхивать тротуар, надеясь найти хозяина по запаху его следов, но раньше какой-то негодяй прошел в новых резиновых калошах, и теперь все тонкие запахи мешались с острою каучуковою вонью, так что ничего нельзя было разобрать.

I. Хӑйне ӑссӑр тыткалани // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

«Таҫта курнӑ эпӗ ӑна. Анчах ӑҫта курнӑ-ха?» — шухӑшларӗ Мажаров, аса илме тӑрӑшса пуҫне ватса.

«Я где-то видел его. Но где?» — подумал Мажаров, мучительно напрягая память.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Секрет мар пулсан, ҫакна пӗлес килет-ха: лартнӑ задачӑсене малашне мӗнле пурнӑҫласа пымалла-ха ман? — ыйтрӗ Лузгин тӳрех, кирек мӗнле пулсан та уҫӑмлӑ ответ илме тӑрӑшса, пукан хыҫӗ ҫине кӑлт тайӑнса ларса.

— Если, конечно, не секрет, то я бы хотел знать, как я должен дальше выполнять поставленные задачи? — пытаясь идти напролом и добиться ясности во что бы то ни стало, спросил Лузгин и решительно откинулся на спинку стула.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Паян пӗр кун хушшинче, мӗн чухлӗ хыпар илтрӗ авӑ, тӑруках ӑнланса илме те ҫук!

За один день навалилось такое, что не враз и разберешься!

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халлӗхе эпӗ нимӗн ҫинчен те шухӑшлама пултараймастӑп-ха, ура айӗнчи ҫӗре те ҫирӗппӗн туяймастӑп, эсӗ вара мана пыршӑ-пакартапа пӗрле мӗн хака илме пулнине те каласа хутӑн.

У меня ничего на ум не идет, еще землю под ногами нетвердо чую, а ты уж мне и цену определил, за которую меня с потрохами можно купить.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫыртмасӑр чӑтаймастӑн иккен, ҫыртасса тата ахаль мар, ыраттармалларах ҫыртма е какайӗпех тӑпӑлтарса илме тӑрӑшатӑн.

Не можешь ты, чтобы не укусить, да не просто, а норовишь побольней схватить, а то и с мясом вырвать.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аниҫҫе Корней арӑмӗпе, Пелагейӑпа, питӗ туслӑ пулнӑ, ҫак вӑрҫӑра вӗсем иккӗшӗ те хӑйсен пӗрремӗш ачисене — аслӑ ывӑлӗсене ҫухатнӑ, пӗрле пулнӑ чухне вӗсене асӑнса ерипен йӗрсе илме пултарнӑ…

С женой Корнея, Пелагеей, у Анисьи были очень сердечные отношения, обе они потеряли в эту войну взрослых сыновей, своих, первенцев, и, сойдясь, вспоминая о них, могли тихонько поплакать…

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Паллах, градусӗ пурне те ҫитмест, сатту сельпо инҫе мар — кашниех кайса илме пултарать.

Градусов на всех, конечно, не хватит, но зато сельпо недалеко — каждый может сбегать.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Хӑртнӑшӑн эпӗ лектерсе илме те пултаратӑп, кайран вара хӑвна пайӑн-пайӑн пуҫтармалла пулать.

— Я ведь могу и двинуть за оскорбления, придется потом самого по частям собирать.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed