Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юлман (тĕпĕ: юл) more information about the word form can be found here.
Ун тутисенче халӗ кӑна тӑрӑхласа кулнӑ кулӑран тӗсӗ те юлман.

На губах его не было и тени недавней иронической улыбки.

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ун телейне, киле ҫитесси инҫех те юлман ӗнтӗ.

Но до дома, к счастью, было уже недалеко.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Патшалӑхсемпе патшасем пулнӑ, вӗсенчен, пушхир тӑрӑх иртекен ҫилӗнни пекех, нимӗнле йӗр юлман.

Были царства и цари, и от них не осталось следа, как от ветра, пробежавшего над пустыней.

VIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Йӳнӗпех ҫурт туяннӑшӑн Титокпа судлашаканни никам та юлман.

Некому было потом судиться с Титком за кабальную сделку.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл лутра тӗм тураттинчен аллипе уртӑнса, ӳсӗр ҫын пек ларать, кӑвакарнӑ питӗнче юн тӗсӗ юлман, куҫӗсем вырӑнне пысӑк кӑвак кӳлӗсем тейӗн; хӑй ҫав тери ачашшӑн, савӑнса калать:

Придерживаясь рукою за ветку кустарника, она сидела, точно выпитая, без кровинки в сером лице, с огромными синими озерами на месте глаз, и умиленно шептала:

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Унӑн мана тӗлӗнтерекен ачанни пек айванлӑхӗнчен, ыррӑн пӑхакан кӑвак куҫне килӗшекен хӗрарӑмсенни пек ачашлӑхӗнчен ним те юлман; ун куҫӗ хӗсӗннӗ, тӗксӗмленнӗ.

В нем не было ни одной черточки той детской наивности, которой он удивлял меня, и всё то простое, женственно мягкое, что так шло к его голубым, добрым глазам, — теперь потемневшим и суженным, — исчезло куда-то.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пурте вӗсем — типшӗм мӗлкесем анчах; вӗсен юратни, вӗсем чуптуни халӗ ман ҫумра ларать; вӑл чӗрӗ, анчах ӑна та вӑхӑт типӗтсе хӑварнӑ; вӑл ӳтсӗр, юнсӑр; чӗринче ӗмӗт юлман, куҫӗсенче кӑварӗ сӳннӗ — вӑл та мӗлкепе пӗрех ӗнтӗ.

И все они — только бледные тени, а та, которую они целовали, сидит рядом со мной живая, но иссушенная временем, без тела, без крови, с сердцем без желаний, с глазами без огня, — тоже почти тень.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Тинӗсӗн пушӑ ҫыранӗ хӗрринчи икӗ ҫын хушшинче пулса иртнӗ пӗчӗк драма ҫинчен асӑнмалли нимӗн те юлман.

И на пустынном берегу моря не осталось ничего в воспоминание о маленькой драме, разыгравшейся между двумя людьми.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Федя та унтан юлман.

С ним увязался и Федя.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тулӑ пӗтӗмпех пӗтнӗ, пӗр пӗрчи те сыхланса юлман, тенӗччӗ вӗт.

Погибла пшеница, ни одного зернышка не сохранилось.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫук, халӗ кая юлман, тем тесен те, Лискӑна тытмаллах.

Нет, пока не поздно, надо словить Лиску.

14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн ӗмӗтсемпе киленме вӑхӑчӗ те юлман.

Некогда было ему расплываться в мечтах.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫак хыпара илтсен, Обломов диван ҫинче виҫӗ хут ҫаврӑнса выртрӗ, унтан хӑй сунтӑхне пӑхрӗ; унӑн та ним те юлман.

Он три раза перевернулся на диване от этого известия, потом посмотрел в ящик к себе: и у него ничего не было.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Улпут кресло ҫинчех ларать-мӗн, унӑн сӑнӗ те юлман.

А барин сидит в кресле, и лица на нем нет.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Хашкаса ҫитрӗ лерен — пичӗ ҫине сӑн юлман, кӗпи йӑлтах йыт туланӑ пек таткаланнӑ…

 — Прибежала оттуда — лица на ней нет, вся рубаха в шматки растерзана…

XIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Мӗнле юлман? — пӳлчӗ ӑна Илья Ильич.

— Как не оставалось? — перебил Илья Ильич.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ӑҫтан чӑкӑт юлтӑр-ха? — терӗ Захар: — ним те юлман

— Где это он оставался? — сказал Захар, — не оставалось ничего.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫавӑнтанпа пӗр ҫулҫӳреве те хутшӑнмасӑр юлман темелле, таврӑнсан кашнийӗнчех ҫул ҫинчи мыскарасемпе вулакансене паллаштарма тӑрӑшнӑ.

Help to translate

«Чунҫӳрев»: ҫулсем такӑр пулччӑр // Евгений Турхан. http://suvargazeta.ru/news/cn-khyparsem/ ... -pulchchar

Вунултӑ ҫулхи Михей, хӑйӗн латынӗпе ним тума пӗлмесӗр, ашшӗ-амӑшӗ килӗнче пурӑнса мӗн вӗреннине манма пуҫланӑ; анчах ун вырӑнне, земски е уездри судра пулма ӗмӗтленсе, ашшӗ туса ирттерекен пӗр ӗҫкӗ-ҫикӗрен те юлман; ҫак шкулта вара, ним пытармасӑр калаҫнине итлесе, ҫамрӑк ҫыннӑн ӑс-пуҫӗ питӗ ҫивӗчленсе пынӑ.

Шестнадцатилетний Михей, не зная, что делать с своей латынью, стал в доме родителей забывать ее, но зато, в ожидании чести присутствовать в земском или уездном суде, присутствовал пока на всех пирушках отца, и в этой-то школе, среди откровенных бесед, до тонкости развился ум молодого человека.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫав турилкке те, халӗ ҫеҫ туртнӑ хыҫҫӑн вырӑн ҫумне сӗвӗнтерсе тӑратнӑ чӗлӗм те, е вырӑн ҫинче пӗрмай выртакан хуҫи те пулман пулсан, ку пӳлӗмре никам та пурӑнмасть теме пулӗччӗ, — кунта йӑлтах тусанланса, шупкалса пӗтнӗ, этем пурӑнни ҫинчен калакан пӗр паллӑ та юлман.

Если б не эта тарелка, да не прислоненная к постели только что выкуренная трубка, или не сам хозяин, лежащий на ней, то можно было бы подумать, что тут никто не живет, — так все запылилось, полиняло и вообще лишено было живых следов человеческого присутствия.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed