Шырав

Шырав ĕçĕ:

хурлӑхлӑн the word is in our database.

хурлӑхлӑн (тĕпĕ: хурлӑхлӑн) more information about the word form can be found here.

Нимӗн чӗнмесӗр, хурлӑхлӑн вӑл каҫхине каҫах вырӑн ҫине выртрӗ те куҫне хупрӗ.
Молчаливый и грустный, он с вечера лег в постель и лежал с закрытыми глазами.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ниловна, ҫамрӑк та илемлӗ арӑм, калинкке умӗнче хурлӑхлӑн пӑхса тӑнӑ.
Ниловна стояла у калитки с сухими и горестными глазами.

Сергей каласа пӗтереймерӗ, хурлӑхлӑн, айӑпа кӗнӗ ача пек, Кондратьев ҫине пӑхрӗ.
Сергей не договорил и с грустью, как провинившийся подросток, посмотрел на Кондратьева.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Чӑн сӑмахшӑн тавтапуҫ, — хурлӑхлӑн та ерипен каларӗ Лена.
— Спасибо за честное слово, — грустно и медленно сказала Лена.

Ирхине пӳлӗм тӑрӑх ҫӑмӑл кӑна уткаласа, ҫырнӑ сӑмахне вӑл арӑмне вуласа пачӗ; лешӗ, ун ҫине хурлӑхлӑн пӑхса, пуҫне кӑна сулса ларчӗ.
Утром легко расхаживал по комнате, читал написанное вслух жене, которая грустно смотрела на него и только качала головой.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ман пирки мӗнле? — хурлӑхлӑн ыйтрӗ Еременко.
— А как же со мной? — с грустью спросил Еременко.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Кондратьев Хохлаков ҫине хурлӑхлӑн пӑхса илчӗ:
— Кондратьев устало посмотрел на Хохлакова:

Нарыжный пуҫне ҫӗклерӗ те тусӗ ҫине хурлӑхлӑн пӑхрӗ.
Нарыжный поднял голову.

— Савва Сергей ҫине пӑхрӗ те хурлӑхлӑн пуҫне сулчӗ.
— Савва горестно покачал головой.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эпӗ халӗ те савӑнатӑп, — терӗ хурлӑхлӑн Савва.
— Да я и так горжусь, — уныло проговорил Савва.

Савва чӳречерен ҫунакан кӑвайтсем ҫине, походри шавлӑ пурнӑҫӗпе пурӑнакан лагерь ҫине хурлӑхлӑн пӑхса тӑнӑ.
Савва стоял у окна и с грустью смотрел на горевшие костры, на весь лагерь, уже живший своей многоголосой походной жизнью.

— Ҫук, апла юрамасть, — терӗ хурлӑхлӑн Ирина.
— Нет, этого нельзя, — быстро проговорила Ирина.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эпӗ ун пек сӑмаха пӗлместӗп, — терӗ хурлӑхлӑн Ирина.
— Я не знаю такого слова, — сказала с грустью Ирина.

— Эсӗ тырпул хатӗрлевӗ пирки-им? — ыйтрӗ Нарыжный, унӑн куҫӗсем хурлӑхлӑн тӗксӗмленчӗҫ.
— Это ты насчет поставок? — спросил Нарыжный, и глаза его печально потускнели.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ҫуркуннеренпе, — хурлӑхлӑн, Сергей ҫине пӑхмасӑр, каларӗ Лена.
— Еще с весны, — с грустью ответила Лена, не глядя на Сергея.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей аялтан шӑвакан хура пӗлӗт айӗпе сарӑлса выртакан ҫеҫенхир ҫине нумайччен хурлӑхлӑн пӑхса тӑчӗ.
А Сергей все стоял и с грустью смотрел на блеклую степь под низким, в тучах, небом.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эх, Сережа, Сережа! — терӗ вӑл хурлӑхлӑн.
— Эх, Сережа, Сережа! — сказала она грустно.

Вӑл Сергей ҫине хурлӑхлӑн пӑхрӗ, — унӑн куҫӗсем ӗнтӗ йӑлтӑртатма пуҫларӗҫ, пичӗ ҫав тери мӑнаҫлӑ та илемлӗ пулса кайрӗ, Сергей ӑна ку тери илемлӗ пулнине нихҫан та курман.
Она горестно посмотрела на Сергея, — теперь ее глаза блестели и смуглое лицо сделалось таким гордым и красивым, каким Сергей его еще никогда не видел.

Ирина хурлӑхлӑн йӑл кулчӗ, яланах ҫутӑлса тӑракан куҫӗсем сасартӑк тӗксӗмленсе кайрӗҫ.
Ирина улыбнулась, но невесело: глаза ее, обычно ясные, вдруг потускнели.

— Анфиса, пире ан кансӗрле, — терӗ хурлӑхлӑн Ҫемен.
— Анфиса, не мешай нам, — грустно проговорил Семен.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics