Шырав
Шырав ĕçĕ:
Слава тӑм стенана аллипе хыпашлакаласа ҫав еннелле утрӗ.
«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.
Ачасем Жиров пулӑшнипе ҫӗр хушӑкне анчӗҫ те, хулпуҫҫийӗсемпе тӑм стенана сӗртӗнсе, малалла утрӗҫ.Ребята с помощью Жирова спустились в щель и пошли по ней, задевая плечами глиняные стенки.
«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.
Трос тӑрӑх линейка патнелле шуса пыракан «хурчкана» ачасем типӗ тӑм муклашкисемпе те чӑрӑш икелӗсемпе ывӑтса печӗҫ.
Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.
Пӗр-пӗр ӑссӑртарах тӑм писмен илтет те ак, хӑйне хӑй те хисеплеми пулать, вара… —Послушает иная дура такую антимонию, да так ей станет жалко саму себя, что… —
9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫӗр варринче тахӑш казак таҫтан мурӗнчен ансӑр мӑйлӑ икӗ вӑрӑм тӑм кӑкшӑм ҫӗклесе пычӗ; вӗсен хырӑмӗсем ҫинче ҫурри ҫӗрӗшнӗ этикеткӑсем кӑшт ҫеҫ палӑраҫҫӗ, сӗркӗчленӗ пӑккисен чие ҫырли тӗслӗ сӗркӗч пичечӗсем айӗнчен тӑхлан пломбӑсем йывӑррӑн усӑнса тӑраҫҫӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Январь вӗҫӗнче, тӗтре карса илнӗ тӳлек ҫанталӑклӑ кун, Григорипе Прохор Шурӑ Тӑм (Белая Глина) слободине ҫитсе кӗчӗҫ.В конце января, в туманный ростепельный полдень, Григорий и Прохор приехали в слободу Белую Глину.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӳлӗмре пӗр вунпилӗк беженец — вӗсем хушшинче виҫҫӗшӗ тифпа чирлӗскерсем, тепри пичӗ-куҫӗпе ал-урине тӑм илтерсе пӗтернӗскер — ҫума-ҫумӑн тӑсӑлса выртнӑ.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Сирӗн патӑрта ҫеҫ эпӗ тӑм писмен.
X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Мана тӑм писмен тенипе.
X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Апла, тӑм писмен, терӗн-ха мана?
X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Йӗркелӗхпе пӗлӳлӗх ыйтӑвӗсенче, мӗнле калас-ха, тӑм писмен ҫеҫ эсӗ! —
X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӗсенчен чи усалтараххи кӑшкӑр та тӑк ҫакна: «Ку санашкал тӑм писмен ӗҫӗ мар!
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Эх, эсир те ҫав, тӑм писменсем! — ӳпкевлӗн мӑкӑртатса илчӗ те есаул, учӗ патне пырса, полевой сумкӑран блокнотпа картта кӑларчӗ.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Типсе кайнӑ тӑм муклашкисем хушшинче тӗллӗн-тӗллӗн шӑтса туха пуҫланӑ шӳрлеке вӗҫлӗ курӑк тӑррисем те палӑрма тытӑннӑ.Кое-где между комьями ссохшейся глины уже показались зеленые жальца выметавшейся травы.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Полюшка хӗрелсе кайрӗ: хура куҫӗсене ҫутӑлтарса, хӗрлӗармеецсем кил хушшине мӗнле килсе кӗни, чӑхсемпе кӑвакалсене мӗнле тытни, асламӑшӗ киккирикне тӑм илтернӗ сарӑ автана та пулин йӑхлӑх хӑварма тархаслани ҫинчен каласа кӑтартрӗ.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вара карчӑк пӳртӗн сарӑ тӑм сӗрнӗ, кӑштах чалӑшнӑ алӑкне шалтлаттарса хупса юлчӗ.И старуха захлопнула окрашенную желтой глиной покосившуюся дверь хатенки.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Анчах хӗрлӗрех тусан ҫинче тӗрмӗшнӗ, мӑлатукпа шакка-шакка кирпӗчсем ҫумӗнчен тӑм катӑкӗсене хӑйпӑтнӑ май вӑл кунта тахҫан кӗрленӗ пурнӑҫа, хӑйӗн мӗн пур ачисене — чӗррисене те, вилнисене те, вӑрҫӑра пуҫне хунӑ чи аслӑ ывӑлне Николая та — пӗрре ҫеҫ аса илмерӗ…
20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Ун шатра пичӗ тӑм тӗслӗ, сӑмси тачка та пысӑк, тутисем ҫӳхе пулнӑ.У него было бугристое, цвета глины лицо, большой мясистый нос, тонкие губы.
2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Тӑр-ха, тӑм пуҫ!
2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Эпӗ, каҫсерен хапха патӗнче атӑпа тӑрса, урана кӑшт ҫеҫ тӑм илтерместӗмччӗ те, вӑл ҫапах ун хыҫҫӑн никам та чупмасть тесе шутлатчӗ.
20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.