Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Иван Игнатьич! — терӗ капитанша хӑрах куҫлӑ старике.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Пит те шеллерӗм мӗскӗн старике, анчах эпӗ ирӗке тухасшӑн пултӑм, хам текех ӗнтӗ ача мар иккенне кӑтартас, терӗм.Мне было жаль бедного старика; но я хотел вырваться на волю и доказать, что уж я не ребенок.
Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Итле мана, старике, ҫырса яр ҫав вӑрӑ-хурах патне, эпӗ ахаль шуть туса ҫеҫ вылярӑм, пирӗн ун чухлӗ укҫа та ҫук, те.
Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Ку тӳрккес старике ҫак ӗҫе татса памалла самантра ҫӗнтереймесессӗн, кайрантарах ун ирӗкӗнчен тухма мана пит те йывӑр пуласси ҫинчен шухӑшласа илтӗм те эпӗ, ун ҫине мӑнкӑмӑллӑн пӑхса, каларӑм:
Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Вӑл васкаварлӑн пӗр куркине ӗҫсе ячӗ те иккӗмӗшне ӗҫесшӗн те пулмарӗ, темӗнле пӑшӑрханнӑ пек пулса, каллех хапхаран тухса кайрӗ: старике Печорин хисеплеменни кӳрентерчӗ ӗнтӗ ҫинчен тата, хӑй унпа туслӑ пулни ҫинчен мана вӑл иртнӗ кунсенче кӑна каласа парсаччӗ, тата пӗр сехет каялла кӑна вӑл унӑн ятне илтсенех «акӑ чупса килет вӑл» тенӗччӗ.
Максим Максимыч // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964
Хайхи вара, пӗррехинче, Казбич аулран пӗр-виҫӗ ҫухрӑм катара, ҫул хӗрринче, старике сыхласа тӑма; старик хӗрне шыранӑ ҫӗртен таврӑннӑ; хӑйпе пӗрле кайнӑ узднӑйсем кая тӑрса юлнӑ — ку ӗҫ каҫ кӳлӗм пулса иртнӗ, — шухӑша кайнӑ май старик лашине уттарса кӑна пынӑ, сасартӑк йывӑҫ тӗми хыҫӗнчен Казбич кушак пек сиксе тухнӑ та лаши ҫине хыҫалтан сиксе утланнӑ, старикне кинжалпа чиксе ҫӗре ӳкернӗ, вара чӗлпӗрне тытнӑ та — шӑвӑннӑ, хӑш-пӗр узденӗсем ҫакна сӑртран курса юлнӑ; хӑваласа та пӑхнӑ ӑна, анчах хуса ҫитеймен.
Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964
Анчах ҫавӑнтан вара темиҫе кун иртсен, старике вӗлерни ҫинчен илтрӗмӗр эпир.
Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964
Халӑх хушшипе иртсе пынӑ чух, алӑк патӗнче, Алексей каллех пенсне тӑхӑннӑ старике тӗл пулчӗ.Пробираясь сквозь толпу, Алексей опять столкнулся у двери со старичком в пенсне.
2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
— Эсӗ вӑл старике пӗлетӗн-и? — тесе ыйтрӑм эпӗ ҫул ҫинче.
Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936
Унтан вӑл вӑйлӑ аллипе старике ҫухинчен тытса пусма ҫине кӑларса сирпӗтнӗ.Затем сильной рукою, схватив старика за ворот, вытолкнул его на лестницу.
Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936
Мински ун ҫине хӑвӑрттӑн пӑхса илнӗ, хӑй хӗрелсе кайнӑ, старике аллинчен тытса кабинета ҫавӑтса кӗртнӗ, кабинета кӗрсен, хӑй хыҫӗнчен алӑкне питӗрсе хунӑ.Минский взглянул на него быстро, вспыхнул, взял его за руку, повел в кабинет и запер за собою дверь.
Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936
Вӑл хӑйӗн татӑк урисене одеял айӗнчен кӑларчӗ те, старике протезсене часрах виҫсе пӑхма васкатрӗ.Он выкинул из-под одеяла свои култышки и стал торопить старика с примеркой.
13 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Старике ҫывӑрмалли пӳлӗме ҫӗклесе кайса вырттарчӗҫ.
III сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Икӗ хӗрарӑм старике улӑштарчӗҫ.
18 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
— Ну, тавтапуҫ сана, асатте! — Лётчик старике ҫирӗппӗн ыталарӗ те хӑй ҫумне пӑчӑртарӗ.– Ну, спасибо тебе, дидусь! – Летчик крепко обнял и прижал к себе старика.
17 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Вӑрман хӗрринче тӑракан хӗрлӗ ҫӳҫлӗ Федька курпун ҫурӑмлӑ ҫӳлӗ старике аллипе Алексей еннелле кӑтартнӑ.На опушке леса стоял рыженький Федька и показывал на Алексея пальцем высокому сутулому старику.
14 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Тӳрех мӗн калаҫмаллине те тупаймарӗ вӑл, чӗнмерӗ, старике тӗсесе пӑхрӗ.Она не нашлась сразу, о чем говорить, молчала, смотрела сбоку на старика.
Старикпе хӗр тата хӗвел // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 59–64 стр.
Хӗр хӑйне хӑй те ӑнкарсах пӗтереймерӗ-ха: хӗрхенет-и вӑл старике, е унӑн хытса каймалла ҫирӗплӗхӗпе канлӗхӗнчен тӗлӗнет-и?
Старикпе хӗр тата хӗвел // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 59–64 стр.
— Ҫапла, шухӑшласарах пӑхсан, мӗн тума ӑна, старике, оркестр? — терӗ калавҫӑ мунча хуҫи.— Да старику-то, если разобраться, на кой он, оркестр-то? — сказал рассказчик, хозяин бани.
Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.
Эпӗ старике аран-аран туртса кӑлартӑм, шыв вара пушмак пӑрӑва аякках юхтарса кайма ӗлкӗрнӗччӗ.Я кой старика-то вытаскивал, телка нашего на дресву оттащило.
Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.