Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗтӗм (тĕпĕ: кӗр) more information about the word form can be found here.
Эп кӗтӗм те кайрӑм.

Я вошел.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Алӑкне тапса ҫӗмӗртӗм те пӳлӗмне кӗтӗм

Я дверь сломал и врываюсь в комнату…

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫылӑха кӗтӗм, Иеротей атте! — йӗнӗ чухнехи пек сыпӑк-сыпӑкӑн илтӗнчӗ Викентий сасси.

Согрешил, отче Иеротей! — проговорил Викентий прерывистым, глухим, рыдающим голосом.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Айӑпа кӗтӗм, господин, кофӗне сахӑрпа ӗҫетӗн пуль тесе сана.

— Прости, я думал, ты пьешь кофе с сахаром.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стара-планина урлӑ каҫса, Бяла Черквана ҫитсе кӗтӗм.

Перевалил Стара-планину и очутился в Бяла-Черкве.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Айӑпа кӗтӗм сан умӑнта.

Это моя вина.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Паян эп ирпе ирех кофейнӑйне кӗтӗм, сана арестленине Ганкоран малтанхи хут илтсеттӗм.

Сегодня утром я спозаранку зашел в кофейню и впервые услышал от Ганко о твоем аресте.

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каялла ҫаврӑнтӑм, хыҫалти алӑкран картиш вӗҫне тухрӑм, унтан Недко бай кӗҫӗн алӑкӗнчен иртрӗм те Махмудкинсен картишне кӗтӗм, йысна ывӑлӗ Генко пуҫтарса хунӑ тислӗк купи хӗррипе пырса тӳрех конака ҫаклантӑм…

Повернулся, вышел через черный ход в переулок, точнее, в тупик, из тупика выбрался через калитку Недко во двор Махмудкиных, прошел мимо мусорной кучи дядина сына Генко и — прямо в конак.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кала, ҫӗмӗрсе кӗтӗм, те!

Скажи лучше — вломился!

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кирсанов кӗчӗ те запискӑна вуласа тухрӗ, Машӑна вара вӑл: «эпӗ запискӑшӑн ҫеҫ кӗтӗм, халӗ ман кӗрсе тӑма вӑхӑт ҫук, манӑн урӑх ҫӗре каймалла, эпӗ каялла килнӗ чух, ҫак запискӑра хушнине пурнӑҫласан, кӗрсе тухӑп», — терӗ.

Кирсанов был, прочитал записку, сказал Маше, что он за нею только и заезжал, а что теперь войти ему некогда, ему нужно в другое место, а заедет он на возвратном пути, когда исполнит поручение по этой записке.

XXIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тепӗр икӗ кунтан Лопухов Вера Павловнӑна: Кирсанов патне кӗтӗм те, вӑл мана темӗнле халичченхинчен урӑхла кӗтсе илнӗ пек туйӑнчӗ, терӗ.

Дня через два Лопухов сказал Вере Павловне, что заходил к Кирсанову и, как ему показалось, встречен был довольно странно.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ хӑраса ӳкнӗччӗ: илтетӗп, эсӗ йынӑшатӑн, кӗтӗм те — эсӗ юрлатӑн иккен.

Я было испугался: слышу, ты стонешь, вошел, ты уже поешь.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Эпӗ, Марья Алексевна, сирӗн пата ҫакна калама кӗтӗм: виҫмине каҫпа эпӗ пушӑ пулмастӑп, ҫавӑнпа эпӗ ун вырӑнне урока ыран килетӗп.

— Я зашел к вам, Марья Алексевна, сказать, что послезавтра вечер у меня занят, и я вместо того приду на урок завтра.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эсир ун валли урӑх хӗр тупса хунӑ, эсир ӑна пирӗнтен туртса илесшӗн тесе шутларӑм эпӗ, — мур пуҫӗ, сирӗн умра ҫылӑха кӗтӗм, каҫарсамӑрах ырӑ кӑмӑллӑ пулса.

Я думала, у вас ему другая невеста приготовлена, вы его у нас отбить хотите, — погрешила на вас, окаянная, простите великодушно.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Шутласа кӑлартӑм вара: виҫӗ кӗренкеллӗ кире пуканне ал шӑллипе чӗркерӗм те, Поликарп кил картине йӑпшӑнса кӗтӗм, вӑл ан илттӗр тесе, ҫаруран утрӑм, вара, вӑл уссине пӗтӗркеленӗ вӑхӑтра, эпӗ ӑна ӗнсерен пӗтӗм вӑйпа шаплаттартӑм.

И придумал: обернул трехфунтовую гирьку полотенцем, прокрался к Поликарпу на баз, шел босиком, чтобы он не услыхал, и, пока он усы крутил, я его и тяпнул в затылок со всей мочи.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эпӗ магазина вӗҫтерсе кӗтӗм те сывлӑш та ҫавӑраймастӑп.

А я пока на рысях вскочил в магазин и дух не переведу.

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Халех станицӑна каятӑп, ҫул умӗн мӗн те пулин хыпкалас тесе кӗтӗм.

— В станицу еду зараз, заехал что-нибудь перекусить на дорогу.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мӗн, курма кӗтӗм тесшӗн-и?

Что, скажешь, зашел проведать?

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

 — Ирхине ӑна курма кӗтӗм те унта вӗсен, фельдшерпа иккӗшӗн, шуйттан та ӑнланса илмелле мар тавлашу пырать.

— Утром раненько захожу его проведать, а там у него такой спор идет с фельдшером, что сам черт ничего не разберет!

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Алӑка шаккатӑп та — питӗрнӗ, анчах пӳртре такам мӗскӗнӗн йӑнӑшни илтӗнет; Ну, хулпуҫҫипе пӗр-ик хутчен питӗ вӑйлӑ кӑна тӗртсе илтӗм, алӑк питӗркӗчне ҫӗмӗртӗм, пӳрте чупса кӗтӗм те шӑрпӑк ҫутрӑм.

Стучусь в дверь — заперто, а слышно, кто-то в хате жалобно стонает; Ну, толкнул раза два плечом как следует, сломал дверную задвижку, вскочил в хату, спичку зажег.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed