Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтӗмӗр (тĕпĕ: ил) more information about the word form can be found here.
Тӑваткӑл лаптӑксем уйӑрса илтӗмӗр те, ну, эпӗ вӗсенчен иртсе кайрӑм вара, вунӑ очко патӑм ҫав шуйттансене!

Побили на клетки, ну, я и ушел от них, десять очек им дал, чертям!

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ну, чӑх-чӗпсене салатса патӑмӑр-ха эпир, ӑна вӑхӑтрах тавҫӑрса илтӗмӗр, анчах акӑ сурӑхсемпе тата ӗнесемпе мӗн тӑвӑпӑр-ши?

Ну, птицу мы распустили, вовремя догадались, а вот как с овцами, с коровами как быть?

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпир Ҫакӑн ҫинчен пӗлтерекен шанчӑклӑ сведенисем илтӗмӗр: большевиксен Центральнӑй Комитечӗ хресчен халӑхӗ хушшинче, колхозсен ҫӗрӗсене акса хӑварма имӗш, тырӑ пуҫтарать.

Нами получены достоверные сведения о том, что ЦК большевиков собирает среди хлеборобческого населения хлеб, якобы для колхозных посевов.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Калаҫса илтӗмӗр пулать! — Давыдов йӑл кулса илчӗ, тата тем каларӗ, анчах пурте ахӑлтатса кулса янӑ пирки унӑн сӑмахӗсем илтӗнмесӗрех юлчӗҫ.

— Поговорили! — Давыдов улыбнулся, еще что-то сказал, но за общим хохотом слов его не было слышно.

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Теме кура пурсӑмӑр та эпир Беликов авланманнине астуса илтӗмӗр, ҫав ун кунҫулӗнчи паллӑ енне халиччен асӑрхамасӑр хӑварни тӗлӗнтерчӗ пире хамӑра та.

Мы все почему-то вспомнили, что наш Беликов не женат, и нам теперь казалось странным, что мы до сих пор как-то не замечали, совершенно упускали из виду такую важную подробность в его жизни.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Эпир ӑна хупӑрласа илтӗмӗр те — усал кулӑпа, чи путсӗр сӑмахсем каласа вӑрҫса намӑслантарса пӗтертӗмӗр.

Мы окружили ее и злорадно, без удержу, ругали ее похабными словами, говорили ей бесстыдные вещи.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Эпир тухрӑмӑр та, пӗр-пӗрин ҫине купаланса, картишнелле тухакан пӑлтӑр стенин хӑми ҫурӑкӗсене сырӑнса илтӗмӗр

Мы вышли и, навалившись друг на друга, прильнули к щелям в дощатой стене сеней, выходившей на двор.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Эпир ӑна, вӑл астутармасӑрах, аван пӗлеттӗмӗр; анчах ҫапах ҫӳҫенсе илтӗмӗр.

Мы хорошо знали это и без его напоминания, но все-таки встрепенулись.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Тӑна кӗтӗмӗр те йӑлтах чухласа илтӗмӗр.

Очухались мы и разобрались в делах-то.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Вӑл кун пирӗншӗн тӗлӗнмелле иртрӗ: эпир шав Стенька ҫинчен калаҫрӑмӑр, унӑн пурнӑҫне, ун ҫинчен хунӑ юрӑсене, унӑн асапӗсене аса илтӗмӗр.

Весь этот день прошел у нас в странном тумане: мы всё говорили о Стеньке, вспоминая его жизнь, песни, сложенные о нем, его пытки.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пӗр ҫухрӑм ҫултӑмӑр, пӗр пус кӑна илтӗмӗр.

Косили версту — выкосили грош.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Йӑпӑштӑн кулса илтӗмӗр.

И улыбнулись в усы.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Пӗр-пӗринпе чуптуса илтӗмӗр, калаҫкаларӑмӑр та ҫывӑрма выртрӑмӑр…

Поцеловались, поговорили и легли спать…

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

— Локтевкӑри колхозран, бригадиртан ыйтса илтӗмӗр.

— В локтевском колхозе выпросили, у бригадира.

32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпир ҫыру илтӗмӗр

— А мы письмо получили…

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑрҫӑ иртсен пурсӑмӑр та пӗр килйышӑн пухӑнса Ленинградра пурӑнасчӗ тенӗ тахҫанхи ӗмӗтӗмӗре ҫак каҫхине темиҫе хут та аса илтӗмӗр.

Старая моя или Катина мысль, чтобы одной семьёй поселиться в Ленинграде, не раз была повторена в этот вечер.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саньӑна аса илтӗмӗр те эпир — сӑмах уҫмасӑр, ҫав ӑссӑр вилӗм умӗнче кулянса вӑрахчен тӑтӑмӑр.

Мы вспомнили Саню — и долго молчали, как бы вновь остановившись с тоской перед этой бессмысленной смертью.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ытакланса илтӗмӗр те унтан вара вӑл Катя патне пычӗ, ун аллине тытса чӑмӑртарӗ.

Мы обнялись, а потом он шагнул к Кате и взял её руки в свои.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла калаҫсах лартӑмӑр эпир, Валентин Николаевич профессор пыратӑп тесе виҫӗ хут телефонпа пӗлтерчӗ те, ӑна та — ан тив вӑл хуть те профессорах пултӑр — ҫапах та килменшӗн ятласа илтӗмӗр, вӑл каллех темле ҫӗленсемпе е кӗмӗл тӗслӗ тилӗсемпе аппаланнӑ май вӑхӑт пулмарӗ, тет.

Так-то мы сидели и разговаривали, и уже раза три позвонил профессор Валентин Николаевич Жуков и был обруган, даром что профессор, за то, что не приходит, ссылаясь на какую-то очередную затею со змеями или гибридами чёрно-бурых лисиц.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Укҫа нумай пирӗн, «Мускав» гостиницӑра чи лайӑх номер илтӗмӗр — чаплӑ вара кунта куҫкӗскисем, картинӑсем туллиех, роялӗ те пур, — пилӗк пӳлӗмлӗ номер пирӗн.

У нас было много денег, и мы сняли самый лучший номер в гостинице «Москва» — роскошный, с зеркалами, картинами и роялем — пятикомнатный номер у нас.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed