Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑран (тĕпĕ: алӑ) more information about the word form can be found here.
Меркидон вӗсене чи тӳрӗ ҫулпа улӑха илсе тухнӑ, вӗсем вара аякри Выселкӑна курнӑ та алӑран кӑларса янӑ кайӑксем пекех ыткӑннӑ, Меркидона кая пӑрахса хӑварнӑ.

Меркидон вывел их самым коротким путем на луга, и они, завидя вдали Выселки, точно птицы, выпущенные из рук человека, встрепенулись, вспорхнули и пустились прочь от Меркидона.

Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫӑкӑр касӑкӗ илме тӑратӑп — каллех, алӑран кашӑкпа шаккать.

Хочу хлеба ломоть взять — он по руке ложкой.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫакӑн пек илемлӗ алӑран

От такой прекрасной руки…

XXXV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Икӗ пӗчӗк кӳлепе ҫеҫ, пӗр-пӗрне алӑран тытса, пӑр хӗррипе шӑваҫҫӗ.

Только две крошечные фигурки, держась за руки, катились по краю льда.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Анчах ҫак вӑхӑтра Филькӑпа шӑллӗсем алӑран алла тытӑнса хуллен ҫаврӑнма пуҫларӗҫ те, вӑйӑ карти сарӑлса-сарӑлса пычӗ.

Но тут Филька с братьями начал тихо кружиться, все расширяя круг.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Кайран, эпӗ ҫывӑрма кайсан, вӑл та манпа пӗрле ҫуртине йӑтсах пычӗ, мана витсе ячӗ, тӑван анне пекех кӑмӑллӑн пӑхрӗ; мана лайӑх мар пулса кайрӗ, эпӗ ӑна куҫран та пӑхаймарӑм; вӑл манӑн кравать ҫинче ларса тахҫанчченех калаҫрӗ, темиҫе хут та пирӗн Сид мӗн тери лайӑх ача терӗ, ун ҫинчен ниепле те калаҫса тӑранаймасть вӑл, эсӗ мӗнле шухӑшлатӑн: ҫухалса кайман-ши, шыва путман-ши вӑл тесе ыйтать манран, тен, вӑл аманнӑ та халӗ ӑҫта та пулин асапланса выртать пуль, тен, вӗлернӗ ӑна, эпӗ акӑ вӑл ӑҫтине те пӗлместӗп тет… унӑн куҫӗнчен куҫҫуль шӑпӑртатса юхса анчӗ, эпӗ ӑна темиҫе хут та: «Сида нимӗн те пулман, ирхине вӑл киле таврӑнатех», — терӗм; аппа мана ҫакӑншӑн алӑран ачашласа чуптуса илчӗ, ҫав сӑмахсене тата тепӗр хут калама ыйтрӗ, вӗсене илтсен, ӑна ҫӑмӑлрах тет — питӗ кулянать вӑл.

А потом, когда я лег в постель, она тоже пошла со мной и захватила свою свечку, укрыла меня и ухаживала за мной, как родная мать; мне даже совестно стало, я и в глаза ей смотреть не мог; а она села ко мне на кровать и долго со мной разговаривала: все твердила, какой хороший мальчик наш Сид, и никак не могла про него наговориться, и то и дело спрашивала меня, как я думаю: не заблудился ли он, не ранен ли, а может, утонул, может быть, лежит в эту самую минуту где-нибудь раненый или убитый, а она даже не знает, где он, и тут у нее слезы закапали, а я ей все повторяю, что ничего с Сидом не случилось и к утру он, наверно, вернется домой; а она меня то погладит по руке, а то поцелует, велит повторить это еще раз и еще, потому что ей от этого легче, уж очень она беспокоится.

Хӗрӗх пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тӗттӗмленнӗҫемӗн тӗттӗмленсех пычӗ, тарма чи юрӑхлӑ вӑхӑт ӗнтӗ, анчах ҫак кӗрнеклӗ этем — Хайнс мана алӑран тытсах уттарать ҫав, вӗҫерӗнсе пӑх-ха унашкал Голиафран!

Становилось все темней и темней; самое подходящее было время улизнуть, да только этот здоровенный детина Хайнс держал меня за руку, а от такого Голиафа попробуй-ка улизни!

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тухтӑр мана алӑран ҫавӑтса пырать, хӑй манпа самаях кӑмӑллӑ, анчах алла самантлӑха та вӗҫертмест.

Доктор вел меня за руку и был со мной довольно ласков, хотя ни на минуту не выпускал мою руку.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Анчах ҫырӑвне унӑн хӗрачине хӑйӗн парас пулать, алӑран.

Только записку прямо ей надо отдать, в руки.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл Роберта алӑран тытрӗ те: — Тусӑм, эсӗ чӑнласах аҫу сассине илтрӗн-и? — тесе ыйтрӗ.

Он взял Роберта за руку и сказал ему: — Ты действительно слышал голос отца, дружок?

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл Мэрине алӑран тытрӗ.

Он взял руку Мэри.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫапла вӗсем икӗ кун хушши пуртӑна алӑран ямасӑр утса пычӗҫ.

Так, не выпуская топора из рук, они продвигались двое суток.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гленарван Элена алӑран ямасть.

Гленарван поддерживал Элен.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тул енчен кӗрсе кайнӑ ҫӗҫӗн ҫивӗчӗшне перӗнмесӗр Джон Мангльс ӑна тытнӑ алӑран ярса илчӗ.

Джон Мангльс, удачно избегнув лезвия ножа, просунувшегося снаружи, схватил державшую его руку.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Джонстонӑн ытарма ҫук карттине Паганель алӑран та ямасть, унта пӗчӗкҫеҫҫӗ уйрӑмлӑхсене те тӗрӗс кӑтартнине курса вӑл артист евӗрлӗ ҫӗкленсе пырать.

Паганель не выпускал из рук великолепной карты Джонстона и испытывал радость артиста, убеждаясь в точности её малейших деталей.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Матроса Джон алӑран ярса илчӗ.

Джон схватил матроса за руку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Астӑвӑр унӑн сӑмахӗсене, ун чухне вӑл: «Парти ялавне нихӑҫан та хамӑр алӑран ӳкермӗпӗр» тенӗччӗ.

Помните его слова: «Никогда партийного знамени из рук своих не уроним».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫакӑнтан пуҫласа вӗсем, тӑшмансем пулса тӑрса, икӗ енӗпе те питӗ мӗскӗннӗн курӑннӑ: кунӗн-ҫӗрӗн пӗрне пӗри сыхланӑ, ҫывӑрма выртсан та пӑшалӗсене алӑран яман.

С этого времени обе враждующие стороны были обречены на жалкое существование, следя друг за другом день и ночь, не расставаясь даже во сне с оружием.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Элен ҫав харсӑр индееца алӑран чӑмӑртама пултарайманшӑн питӗ хӗрхенсе калаҫрӗ.

Элен жалела, что не может пожать руку храброму индейцу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унӑн хӑватлӑ та вӑйлӑ кӗлетки ӑна ӑнман япалапа килӗшсе хӗҫпӑшала алӑран яма памасть.

Его энергичная и сильная натура не позволяла ему примириться с неудачей и сложить оружие.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed