Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫумне (тĕпĕ: ҫум) more information about the word form can be found here.
Урапан сылтӑм енчи ҫӗкленнӗ кустӑрмисем ҫӗр ҫумне перӗнчӗҫ, лав тӳрленчӗ те ачасене ирӗке кӑларчӗ.

Приподнявшиеся от земли колеса правой стороны телеги вошли в колею, воз выровнялся и отвалил от мальчиков.

21-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Улӑхра шӑп, уҫӑ; сывлӑмпа йывӑрланнӑ курӑк ҫӗр ҫумне выртнӑ.

На лугу было свежо, тихо; трава, отяжеленная обильной росой, полегла к земле.

20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Такӑнса ан ӳк, Саня, сулахаярах ил, ҫамрӑк пурнӑҫна хӗрхен, — вара вӑл карта ҫумне ларса сасартӑк кулма тытӑнчӗ.

Не споткнись, Саня, забирай левее, береги жизнь молодую, — и вдруг, присев у изгороди, зашелся смехом.

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Маша, Санькӑн пичӗ ҫумне ҫыпҫӑннӑ эрешмен карти куҫне те лекнӗ пулӗ, тесе шутларӗ, вӑл ҫавӑнтах витрине ун патнелле йӑтса пычӗ.

А Маше показалось, что у Саньки засорились глаза от паутины, которая облепила его лицо, и она подошла к нему с ведром воды.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун ҫумне хурӑн пуленкисем пӑрахнӑ.

Рядом положили несколько березовых поленьев.

9-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Федя ҫумне ларса, шухӑша кайрӗ.

И, присев около Феди, задумался.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗрре ирхине, яланхи пекех, Агафья Матвеевна ун патне кофе илсе кӗчӗ те — Обломов вилсе выртнине курчӗ; вӑл ҫывӑрса кайнӑ пекех лӑпкӑн выртать, пуҫӗ кӑна минтер ҫинчен кӑштах айккинелле шуса аннӑ, тата аллине чӗри ҫумне пӑчӑртаса тытнӑ: унта юн пухӑнса чарӑннӑ пулас.

Однажды утром Агафья Матвеевна принесла было ему, по обыкновению, кофе и — застала его так же кротко покоящимся на одре смерти, как на ложе сна, только голова немного сдвинулась с подушки да рука судорожно прижата была к сердцу, где, по-видимому, сосредоточилась и остановилась кровь.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпӗ ку шӑтӑк ҫумне ыратакан енӗпе ҫыпӑҫса лартӑм: уйрӑлсанах — вилетӗп.

Я прирос к этой яме больным местом: попробуй оторвать — будет смерть.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов ун ҫумне хыттӑн пӑчӑртанса, ӑна ыталарӗ.

Обломов обнял его, крепко прижимаясь к нему.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тӗлӗксем, паллӑсем ҫинчен каланисене, турилккесемпе ҫӗҫӗсем шӑкӑртатнине илтет вӑл, няни ҫумне йӑпшӑнать, унӑн хӑрӑлти ватӑ сассине итлет:

Слышит он рассказы снов, примет, звон тарелок и стук ножей, жмется к няне, прислушивается к ее старческому, дребезжащему голосу:

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ун ҫумне вунвиҫӗ ҫулхи Маша, унтан Ваня ларчӗ, вара, юлашкинчен, Алексеев та паян Обломова хирӗҫ ларчӗ.

Подле него садилась Маша, уже девочка лет тринадцати, потом Ваня и, наконец, в этот день и Алексеев сидел напротив Обломова.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов хӑй вырӑнне диван ҫине пӗчченех ларчӗ, ун ҫумне, сылтӑм енчи пукан ҫине Агафья Матвеевна, сулахай енчи хуҫмалли пӗчӗк пукан ҫине темӗнле виҫӗ ҫулхи ача ларчӗ.

Обломов сел на свое место, один на диване, около него, справа на стуле, Агафья Матвеевна, налево, на маленьком детском стуле с задвижкой, усаживался какой-то ребенок лет трех.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ун чӗри нихҫан та улталаса курман, ун ҫумне пылчӑк ҫыпӑҫман.

Ни одной фальшивой ноты не издало его сердце, не пристало к нему грязи.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольгӑн тӗтреллӗ тунсӑхӗпе ыйтӑвӗсем ҫумне урӑхла, инҫетре пулин те, ҫапах уҫӑмлӑ, паллӑ та хӑрушӑ тӗлӗксем шӑппӑн хушӑнчӗҫ…

В туманную грусть и вопросы, посещавшие Ольгу, тихо вселились другие, хотя отдаленные, но ясные, определенные и грозные сны…

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольга Штольц ҫумне именчӗклӗн те ачашшӑн йӑпшӑнчӗ, чӑнласах вӑтанчӗ, «ухмахланнӑшӑн» каҫару ыйтнӑ пек пулчӗ.

Она жалась к нему так робко и ласково, стыдясь в самом деле и как будто прося прощения «в глупостях».

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсӗ ан асӑрха, ан кур… — хушса хучӗ вӑл, йӑлӑнакан сасӑпа, Штольц ҫумне йӑпшӑнса.

Ты не замечай, не смотри… — прибавила она умоляющим голосом, ласкаясь к нему.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Штольц ун ҫумне диван ҫине пырса ларчӗ.

Штольц пересел к нему на диван.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кун ҫумне ним те хушаймӑн.

К этому нечего прибавить.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсир калани ҫумне манӑн нимӗн хушмалли те ҫук.

Мне даже нечего и прибавлять к вашему рассказу.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Штольцӑн мӗнпур ӗҫ-хӗлӗпе пурнӑҫӗ ҫумне кунсерен тата тепӗр ют ӗҫ-хӗлпе ют пурнӑҫ хутшӑнса пырать: Ольгӑна чечексем, кӗнекесем, нотӑсем, альбомсем парнелесе, ӑна ӗҫ тупса патӑм тесе, лӑпланать вӑл, вара ӗҫлеме каять, е пӗр-пӗр лайӑх имение пӑхса ҫӳрет, е пӗр-пӗр ҫӗнӗ, чаплӑ ҫынсемпе паллашать; унтан ывӑнса таврӑнать те, рояль умне ларса, Ольга юрланине итлесе канать.

Ко всей деятельности, ко всей жизни Штольца прирастала с каждым днем еще чужая деятельность и жизнь: обстановив Ольгу цветами, обложив книгами, нотами и альбомами, Штольц успокоивался, полагая, что надолго наполнил досуги своей приятельницы, и шел работать или ехал осматривать какие-нибудь копи, какое-нибудь образцовое имение, шел в круг людей, знакомиться, сталкиваться с новыми или замечательными лицами; потом возвращался к ней утомленный, сесть около ее рояля и отдохнуть под звуки ее голоса.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed