Шырав

Шырав ĕçĕ:

ял the word is in our database.

ял (тĕпĕ: ял) more information about the word form can be found here.

Офицер тӑчӗ, сухалне пӗтӗркелерӗ, ял кулса каларӗ:
Офицер встал, покрутил усы и улыбаясь, сказал:

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Васкаса ял вӗҫнелле утрӗ.
Поспешно зашагал к концу села.

Хӑйсемпе пӗрле вӗсем ыттисене те чӗннӗ, анчах ял хускалман.
Все село звали с собою, да не пошло.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ун умӗнче праҫникри пек тумланнӑ ял ачи тӑрать.
Перед ним стоял подросток, одетый в праздничный костюм деревенского парня,

«Тен ку ял та бандитсен аллинче мар-ши?
«Но, может быть, эта деревня занята бандитами,

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Эпӗр ял хӗрринчи ҫурт тӗлне ҫитсе тухрӑмӑр.
Мы у жилища.

Урамӗ вара чӑнах та темӗн анлӑшӗ, вӑл икӗ ял хушшинчи хирпе пӗрех сарӑлса выртать.
Эта улица была замечательна своей шириной; она казалась полем, разделявшим две деревни.

Ҫавна илтсен, кашкӑр каланӑ: «Калаҫасса кунта пӗр тӗрлӗ калаҫаҫҫӗ, тӑвасса вара тепӗр тӗрлӗ тӑваҫҫӗ иккен», — тенӗ те ял патӗнчен пӑрахах кайнӑ.
Волк и подумал: видно, тут говорят одно, а делают другое; и пошел прочь от деревни.

Кашкӑрпа карчӑк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ял вӗҫӗнчи пӗр пӳртре вӑл ача йӗнине илтнӗ.
На краю деревни он услыхал — в избе плачет мальчик.

Кунта тепӗр ял пур, эпӗ ӑна сӑрт ҫинчен курнӑччӗ.
Тут аул чужой, я его с горы видел.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑртак тӑрсан, каллех пӗтӗм ял лӑпланнӑ: картара сурӑх ӳсӗрни илтӗнсе кайнӑ, ҫырма тӗпӗнче шыв шӑкӑртатнӑ.
Затихло все; только слышно, овца перхает в закуте да низом вода по камушкам шумит.

Вара пӗтӗм ял хӗрлӗ тутар патне вилнӗ ҫынна асӑнма пухӑннӑ.
И вся деревня собралась к рыжему поминать покойника.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ял тулашне тухсан, хӗрлӗ тутар халатне хывса пӑрахнӑ та ҫаннисене тавӑрнӑ; аллисем хӑйӗн тем пек тӗреклӗ пулнӑ.
Вышли за деревню, снял рыжий бешмет, засучил рукава, — ручищи здоровые.

Тепӗр кун ирхине хӗрлӗ тутар ял тулашнелле кӗсре ҫавӑтса кайнӑ, ун хыҫӗнчен виҫӗ тутар пынӑ.
Наутро видит Жилин — ведет красный кобылу за деревню, а за ним трое татар идут.

Тутарсем вилнӗ ҫынна пирпе чӗркенӗ те, тупӑксӑрах ял тулашне ҫӗклесе кайса, чинара теекен йывӑҫсем айне, курӑк ҫине вырттарнӑ.
Завернули мертвого в полотно, без гроба, вынесли под чинары за деревню, положили на траву.

Кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн Жилин ял тулашне ту ҫине кайма тухнӑ, вӑл крепӑҫ ӑҫтине пӗлесшӗн пулнӑ.
Пошел после обеда за аул на гору, — хотел оттуда место посмотреть.

Жилин мӗн хӑтланнине курма пӗтӗм ял пухӑннӑ: ача-пӑчасем, хӗрсем, арӑмсем, арҫынсем те пынӑ; чӗлхисемпе шаклаттарса: «Ай вырӑс, ай Иван!» — тесе тӗлӗнсе тӑнӑ.
Собралась вся деревня: мальчишки, девчонки, бабы; и татары пришли, языком щелкают: — Ай, урус! ай, Иван!

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл е ял тӑрӑх шӑхӑркаласа уткаласа ҫӳренӗ, е алӑ ӗҫ туса йӑпанса ларнӑ: ӑҫта тӑмран пуканесем тунӑ, ӑҫта хулӑсенчен тӗрлӗ япаласем авнӑ.
Ходит по аулу, насвистывает; а то сидит, что-нибудь рукодельничает, или из глины кукол лепит, или плетет плетенки из прутьев.

Хӗлле пулсан, шывсем хӗрринче ял пек туса, пӗр ҫӗрте пурӑннӑ.
А на зиму становятся городком на берегу.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ял патӗнче ҫӑлкуҫӗ пур.
Там есть небольшой колодезь.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics