Corpus of the Chuvash language

Ҫавӑн пек ик-виҫӗ кун выртса ирттернӗ хыҫҫӑн хӑйне ҫапах та кӑшт самайланнӑ пек туя пуҫларӗ, вырӑнӗнчен тӑркаласа ҫӳрерӗ, пӗр ирхине вара, апат анмалла пултӑр-ха тесе, картишне тухрӗ.

Так продолжалось еще три дня, и тут Элендей почувствовал маленькое облегчение, начал вставать с постели и прохаживаться по избе, а однажды утром отважился выйти во двор, на свежий воздух, — мол, аппетит, может, появится.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Малтанласа ҫеҫ-ха, Селиме пирки мӗн те пулин пӗлеймӗп-ши, ӑна курайӑп-ши тесе, Кантюксен умӗпе ирткелесе ҫӳрерӗ, хӑй ҫурчӗ умӗнчен пӑхкаларӗ, майне ҫитернӗ таран тарҫисенчен ыйта-ыйта пӗлчӗ.

Хотя в первые дни, надеясь что-либо узнать про Селиме или вдруг увидеть ее, несколько раз подходил к дому Кандюков, пытался заговорить с их работниками.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар, ларнӑ ҫӗртен сиксе тӑрса, канӑҫсӑр уткаласа ҫӳрерӗ.

Тухтар вскочил, нервно заходил по избе.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑҫал унӑн канма та вӑхӑчӗ пулмарӗ, таврари ялсенче хӑма ҫурса ҫӳрерӗ.

Нынче у него не нашлось времени для отдыха — он ездил по окрестным деревням пилить доски.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мишша, хӑйне хирӗҫ тата кам та пулин тухасса кӗтсе, ҫӑмӑллӑн уткаласа ҫӳрерӗ.

Мишка продолжал легко ходить по кругу, ожидая, кто же еще осмелится схватиться с ним.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӳрессе килте тӗртсе ҫӗлетнӗ кӑвак йӗмпе, пир кӗпепе ҫӳрерӗ, ҫӗре те халь ҫаплипех кӗрет, ҫиессе те ҫӑкӑрпа суханран ытла ирттермерӗ, хушӑран пултӑран яшки сыпкалатчӗ, чӑмӑрла ҫӗрулми юрататчӗ; ӗне юр-варне тӗкӗнмен ӗнтӗ, эрех ӗҫмен, ачисене те иртӗхме памарӗ.

Одежды другой за все годы не надел ни разу, кроме шаровар, сшитых из домотканого синего полотна, да рубахи холщовой, и в землю сейчас в них ляжет; из еды тоже не видывал разносолов — хлеб да лук, изредка суп-яшка из сныти или борщевника, картошку в мундире любил; до молока или масла, почитай, за всю жизнь не дотронулся, водку тоже не пил и детей сладостями не баловал.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑна подвалта аяла тунӑ! — ниҫта кайса кӗме пӗлмесӗр ыткӑнса ҫӳрерӗ ишӗлчӗксем хушшинче пӗр хӗрарӑм, кӳршӗри ҫуртран чупса пынӑскер.

Ее засыпало в подвале!.. — с криком отчаяния металась среди обломков женщина, прибежавшая из соседнего дома.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Черет сутнӑшӑн илнӗ «Зефир» пачкине вӑл виҫӗ кун хӑйпе пӗрле илсе ҫӳрерӗ.

Пачку «Зефира», полученную им за продажу очереди, он три дня таскал с собой.

7. Ракетчик // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Данилов ҫак план ҫинчен нумай шухӑшласа ҫӳрерӗ, вара пӗррехинче ӑна пурнӑҫа кӗртме сӗнчӗ.

Данилов долго вдумывался и предложил однажды привести ее в исполнение.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Говэн ҫав мӗлке хупӑрласа тӑракан ҫаран тӑрӑх, стена ҫумӗпе, хуралсем тӑракан шӑтӑк аяккипе хуллен каллӗ-маллӗ уткаласа ҫӳрерӗ.

Говэн медленно шагал взад и вперед во мраке перед черным зевом пролома.

I. Лантенака тыткӑна илчӗҫ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Капитан тарӑхса ҫитрӗ, чылайччен утса ҫӳрерӗ вӑл палуба тӑрӑх, ятлаҫрӗ, унӑн пушши шартлата-шартлата илни ҫӗрлечченех илтӗнсе тӑчӗ.

Капитан вернулся на палубу в мрачном расположении духа, выкрикивал ругательства и угрозы, было слышно щелканье его страшного бича.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

Ваҫҫук Сашӑпа тавлашса кайни Павел Васильевича хытах пӑшӑрхантарчӗ, вӑл хӑйӗн чун-чӗрине ниепле те пусӑрӑнтараймарӗ: — Мӗнле-ха апла? Ҫав тери лайӑх ача… — тесе ҫӳрерӗ пӗрмаях.

Ссора Васька с Сашей взволновала Павла Васильевича, он никак не мог успокоиться и все повторял: — Как же так? Такой парнишка хороший…

35 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Пӗлмен пулсан, мӗншӗн вӑл ним те шарламасӑр ҫӳрерӗ?

Если не знал, то почему он как-то странно молчал?

33 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Хӑйне хӑй вӑл пӗтнӗ, ниме тӑман ҫын пекех туйса ҫӳрерӗ, ашшӗ ҫинчен хурланса шухӑшларӗ: «Атте ҫак ӗҫсене пурне те пӗлес пулсан, унта лармӗччӗ…», терӗ.

Он чувствовал себя пропащим, конченым человеком и с горечью думал об отце: «Знал бы он все — не сидел бы там…»

30 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ваҫҫук, ниҫта кая пӗлмесӗр, хула тӑрӑх ҫӳрерӗ.

Васек бродил по городу, не зная, куда себя деть.

30 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Петя Русаков Мазинран пӑрӑнса ҫӳрерӗ.

Петя Русаков избегал Мазина.

28 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Шӑнса хӗрелнӗ аллисене пальто ҫаннисем ӑшне чиксе, сивӗ ҫапнӑ урисене такӑртаттарса ҫӳрерӗ вӑл, мӑйне тӑсса, Митя пурӑнакан ҫуртӑн ҫутӑ чӳречи патне пыра-пыра пӑхрӗ, алӑк умӗнче утса ҫӳрерӗ.

Засунув в рукава пальто красные пальцы и постукивая замерзшими ногами, она вытягивала шею, заглядывала в освещенное окно Митиной комнаты и прохаживалась мимо крыльца.

27 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑл пӗрмаях Саша ҫинчен шухӑшласа ҫӳрерӗ.

Он постоянно думал о Саше.

23 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Эпӗ акӑ пурне те тустарма тытӑнатӑп! — куҫҫуль витӗр кӑшкӑрса ҫӳрерӗ вӑл, такампа ятлаҫса.

Я теперь всех швырять буду! — кричал он неизвестно кому со слезами в голосе.

21 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Анчах халӗ кӑштах пӑтраштарнӑ пирки, Сева нумайччен шыраса ҫӳрерӗ, ют кил-хушшисене пыра-пыра пӑхрӗ, Сашӑсен ҫурчӗн номерне астуса илме тӑрӑшрӗ.

Но теперь, по рассеянности, мальчик долго путался, заглядывая в чужие дворы и припоминая номер дома.

16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.