Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Улпут the word is in our database.
Улпут (тĕпĕ: улпут) more information about the word form can be found here.
Халӑх васкасах улпут ҫурчӗ патне пухӑннӑ.

Народ поспешно сходился к господскому дому.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Старик самантрах аттипе кӗрӗкне тӑхӑнса улпут пӳлӗмне чупса кӗнӗ, стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан кивӗ пӑшала илсе вӑл урама сиксе тухнӑ.

Старичок торопливо напялил сапоги и шубейку, побежал в господский кабинет и, сняв со стены старое ружьишко, выскочил на улицу.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Столицӑна тухса тарнӑ улпут таврӑннӑ та, чӗлӗм чӑпӑкӗпе сӗтеле шаккаса: — Кам туртнӑ ман чӗлӗме? Эпӗ ӑна, йытӑ ҫурине, хӗнесех вӗлеретӗп! — тесе кӑшкӑрнӑ пек.

Он явственно видел, что сбежавший в столицу барин вернулся и кричит, стуча чубуком по столу: — Кто курил мою трубку? Я тебя запорю, собачий сын!

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Стариксем те хытӑ шавланӑ, бурмистрӑн вара вӗсене шӑплантарас шутпа французсенчен сехӗрленсе столицӑна тухса тарнӑ улпут килессипе хӑратмалла пулнӑ.

Старики тоже загалдели, так что бурмистр, чтобы унять их, стал грозить возвращением бежавшего от французов в столицу барина.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Бурмистр диван ҫинче улпут чӗлӗмне туртса таянса ларнӑ.

Бурмистр сидел, развалясь на диване, посасывая господский чубук.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Пӗтӗмӗшпех антарса янӑ хыҫҫӑн, ҫӑраҫҫисене сыхлакан ҫын ҫӑрана питӗрсе илсе уҫҫине кӗсьине чикнӗ, бурмистрпа пӗрле каялла улпут ҫуртне кӗрсе кайнӑ.

Когда впустили последнего, ключарь запер погреб на замок, спрятал ключ в карман и снова ушел вместе с бурмистром в господский, дом.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Крыльца ҫине бурмистрпа улпут ҫӑраҫҫийӗсене сыхлакан ҫын тухнӑ.

На крыльцо вышли бурмистр и господский ключарь.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Бурмистр крыльца ҫине хӑпарнӑ, унтан улпут ҫуртне кӗрсе кайнӑ.

Он поднялся на крыльцо и скрылся в господском доме.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Улпут ҫурчӗн крыльци патне ҫитсенех бурмистр лаши ҫинчен аннӑ.

У подъезда господского дома бурмистр слез с лошади.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Ӗҫне кӑларайӗ-ши, кӑлараймӗ-ши — калама йывӑр, ҫавӑнтан инҫе мар пурӑнакан тутарсем улпут ҫӗрне никама та суттармастпӑр тесе калаҫаҫҫӗ, тет.

Пока трудно сказать, удастся ему это или нет, потому как тамошние татары говорят, сами, мол, возьмем эти земли да поделим меж собой.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав улпут халь, хирӗпе ҫурт-йӗрне пӗтӗмпе сутса, Чӗмпӗрелле таптарасшӑн, тет.

Так вот улбут-то надумал продать свою землю да и имение тоже, а сам навострил лыжи в Симбирск.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ваттисем астӑвасса вӑл та Утламӑш хирӗ пулнӑ, унтан улпут, темле судсемпе-мӗнсемпе явӑҫса, хӑй ҫаварса илнӗ.

Испокон веку были общие, народные, да и улбутская-то земля народу же принадлежала, это он позже правдами и неправдами ее присвоил.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Утламӑш халӑхӗн катари хирӗ Пасна лапне тухать, унтан вара улпут хирӗ пуҫланать.

Земли-то утламышские, что в долину Пасна упираются, а там улбутские поля начинаются.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Улпут вӑкӑрӗ чакса-чакса пычӗ те вара вӑйе ҫитнӗ таран талпанса сӗкӗшме сиксе ҫитрӗ.

Как отступил назад да как разбежался — и со всего маху рогами в зеркало!..

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Астӑватӑп-ха, пӗри ҫапла улпут ҫуртӗнчен алӑк пысӑкӑш куҫкӗски ҫӗклесе тухнӑ та хӳме ҫумне таянтарса хунӑ пулнӑ.

Помню, один мужик вынес из барского дома огромное зеркало величиной с дверь и приставил пока к забору.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавӑн халӑхӗ Беляев улпут вӑрманне пӗр йывӑҫ хӑварми касса тухнӑ.

Так вот жители ее весь лес, почитай, у улбута Беляева вырубили — и ничего.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Улпут тесшӗн мар пуль те мана? — хуҫана куҫран чӑрр пӑхрӗ Энтюк.

— Ты, никак, меня в улбуты записал? — испытующе посмотрел на Шерккея Эндюк.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Атӑл тӑрӑхӗнчех улпут ҫурчӗсене тустарма тытӑннӑ, таврара каҫсерен вут та хӗм ялкӑшать.

По всей Волге разоряют барские поместья, что ни ночь — полыхают пожарища.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Юрӗ, — терӗ вӑл йӗкӗлтенӗ майлӑрах, — эс ӗнтӗ пӗр-пӗр чаплӑ трахтирте пуян улпут пек апатланса тухнӑччӗ пуль-ха, кунта ак сивӗннӗ улма та ҫӑкӑр, ҫиес килмест тетӗн.

— Ну, конечно, ты как знатный барин пообедал в богатом трактире, а тут холодная картошка, разве ж ты будешь ее есть?

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Патака та илес пуль, ами, чысла улпут пек пултӑр-и?

— И трость, пожалуй, надо взять, пойду как знатный улбут.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed