Шырав
Шырав ĕçĕ:
Теприсем тата ачасене хӑйсен картишне кӗртесшӗн те пулмарӗҫ.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Юлташӗсем хӑйсен вырӑнӗнчех-ши тесе, каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ, унтан вара Хӗлип патне хӑюллӑн пырса тӑчӗ.Он оглянулся — на месте ли его дружки, и не так уже смело приблизился к Фильке.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Сашӑпа Витюшка та хӑйсен ӗҫӗпе аппаланатчӗҫ — пӗри кроликсем валли читлӗх хатӗрлетчӗ, тепри ӑна пулӑшатчӗ.Саша и Витюшка тоже занимались своими делами — один мастерил клетку для кроликов, другой помогал.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Хӑйсен обязательствисене мӗнле пурнӑҫлани ҫинчен ачасем пионерсен сборӗнче отчет турӗҫ.На сборе пионерского отряда ребята докладывали, как выполнили свои обязательства.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Пар ӑна лайӑхрах, — ӑс пачӗ Ҫеруш; вӑл хӑйсен Зорька ятлӑ хӗрлӗ пӑрушне, мӗншӗн те пулсан аяккалла пӑрӑнсан е малалла кайсан, пушӑпа хӗнесе вӗрентнӗ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Анчах Саша ҫав йӑвана читлӗхрен кӑларса ывӑтрӗ, кун пирки вӑл Витюшкӑна ҫапла ӑнлантарчӗ: чавкасем хӑйсен йӑвине вӗтӗ хулӑсенчен ҫеҫ тӑваҫҫӗ, ҫавӑнпа вӗсене ытлашши ачашлама кирлӗ мар.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Коридорта алӑксем шалтлатса уҫӑлса хупӑнса тӑраҫҫӗ, ачасем, пӗр-пӗринчен ирте-ирте, шавласа чупаҫҫӗ, Саша умӗнче вара ҫаплах хӑйсен класӗнче ачасем кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ.В коридоре хлопали двери, шумно пробегали школьники, а возле Саши все еще толпились ребята.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ҫуркунне, хӑйсен килӗ патӗнчи айлӑмра курӑк симӗсленме пуҫласан, Мартика вӗсем ирӗке илсе тухма пуҫларӗҫ.Весной, как только зазеленела луговина у дома, они стали выводить Мартика на волю.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Хӑйсен обязательствине мӗнле пурнӑҫлани ҫинчен вӗсен кашнийӗнех отряд сборӗнче отчет памалла пулчӗ.Каждый из них на сборе отряда должен был отчитаться, как он выполняет взятое обязательство.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Вӗсем хӑйсен килӗсенче ӗнесем пӑруласанах пӑрусене шефа илме сӑмах пачӗҫ.Они брались шефствовать над телятами, как только отелятся дома коровы.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Сбор хыҫҫӑн Саша хӑйсен килӗнче паттӑр шкул ачин — Никита Сенинӑн — «Пионерская правда» хаҫатран касса илнӗ портретне стена ҫине ҫыпӑҫтарса хучӗ.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— «Никита та, инҫетри Уралти Павлик Морозов пекех, хӑйсен ялӗнче колхоз стройӗн тӑшманӗсене хӑюллӑн тӑрӑ шыв ҫине кӑларнӑ, районти хаҫат ҫине ҫырса тӑнӑ, активлӑ корреспондент пулнӑ…» — вуларӗ Варя.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Хӑйсен килӗпе юнашар шкула вӑл, Сашӑна илме пынӑ тата ӑсатса янӑ чухне, ирӗклӗнех кӗрсе ҫӳретчӗ.В школу, находившуюся рядом с домом, он захаживал запросто, встречая и провожая Сашу.
Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Пӗрремӗш класри ачасем те, ҫак пӳлӗмре лараканскерсем, хӑйсен сантиметр ҫурӑ ҫӳллӗш саспаллийӗсене ҫырса пӗтерсе, такам килессе кӗтме пуҫларӗҫ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тепӗр чухне унта ҫынсем хӑйсен ҫемьери ыйтӑвӗсем пирки те канашлама пыраҫҫӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Саша хӑйсен пӳрчӗ умӗнчи карта ҫинче хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ урисене сулласа ларать, хӑй ҫилленнӗ, тавраналла тинкерсе пӑхать.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ку халапа вӗсем, паллах, хӑйсен килӗсенче илтнӗ пулмалла.
Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Кӑмака ҫинчен хура ҫӳҫлӗ пуҫне кӑтартса, Саша хӑйсен амӑшӗ аллисемпе хӑлаҫланса тата хытӑ хумханса калаҫнине пӗтӗмпех итлет.Свесив черноволосую голову с печки, Саша слышал, как мать, волнуясь, размахивала руками.
Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Мӗн те пулин сиксе ан тухтӑр тесе, Саша хӑйсен тусӗсемпе — Ҫерушпа тата Илюшпа пӗрле, вӗсем хыҫҫӑн вара ытти шӑкӑр-мӑкӑрсем те, сӑрт ҫине — кил ҫывӑхнелле чаваланса хӑпараҫҫӗ, — кунта тӑшмансем чееленни пӗрре те хӑрушӑ мар.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Завырка поселокӗнчи ачасем ытлашши иртӗхме юратаҫҫӗ, хӑйсен кӳршисене вӗсем кашни утӑмрах кӳрентерме хӑтланаҫҫӗ.Завыркинцы ведут себя вызывающе, на каждом шагу задирая своих соседей.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.