Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чунӗ (тĕпĕ: чун) more information about the word form can be found here.
Унра, чунӗ тӗпӗнче, темӗнле пысӑк та йӳҫӗ туйӑм хӑпарса пынӑ, вӑл ҫав туйӑмӑн ӳсӗмне сӑнанӑ, — чӑнах та вӑл ӑна ӑнлансах пӗтереймен, анчах чун пӑшӑрханӑвне, чун мӑшкӑлне лайӑхах сисе пуҫланӑ.

В нем, из глубины его души, росло какое-то большое горькое чувство; он следил за его ростом и хотя еще не понимал его, но уже ощущал что-то тоскливое, что-то — унизительное…

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫыхса хуни мар чӑрмантарнӑ ӑна, ҫук, — ӑшӗнче унӑн темскер ҫунса пӗтнӗ, чунӗ пушанса, тӗксӗмленсе юлнӑ…

И не потому не может, что связали его, а потому, что сгорело в нем что-то и — темно, пусто стало в душе…

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Любовь ӑна, куҫхаршисене шӑмарса, ун еннелле чӗвӗнсе, тӑранман тимлӗхпе йӑлтӑртатакан куҫӗсене тинкертсе итленӗ, вӑл мӗн панине пурне те йышӑнса, вӗсене чунӗ ӑшне пуҫтарса хума хатӗр пулнӑ.

А Любовь, нахмурив брови и вытянувшись по направлению к нему, слушала речь его с жадным вниманием в глазах, готовая всё принять и впитать в душу свою.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чунӗ кӳреннипе йӳҫӗхсе кайнӑскер, вӑл хӑйӗн пуласлӑхӗ ҫинчен шухӑшласа хыттӑн сехӗрленсе кайнӑ, вара чӗмсӗррӗн кӗлтума пуҫланӑ:

Полная горечью оскорбленного самолюбия, она чувствовала жуткий страх пред будущим и безмолвно молилась:

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома курнӑ, — ҫак ҫынсем, ӑна Ежов тапӑнӑвӗнчен хӳтӗлекенсем, халӗ ӗнтӗ фельетонист ҫине юриех пӑхман; вӑл ӑнланнӑ: ытах та ҫакна Ежов сиссен, унӑн чунӗ ыратмаллах.

Фома видел, что эти люди, защищавшие его от нападок Ежова, теперь нарочно не обращают внимания на фельетониста, и понимал, что, если Ежов заметит это, — больно будет ему.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗр ашшӗне чунӗ ыратиччен шеллесе пӑрахнӑ; ашшӗне пулӑшас кӑмӑл ӑна калама ҫук ҫавӑрса илнӗ, вӑл уншӑн кирлӗ пуласшӑн ҫуннӑ.

Девушке стало до боли жалко старика; ее охватило страшное желание помочь ему; ей хотелось быть нужной для него.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ун чунӗ тӑвӑлса кайни Любӑна хӑратнӑ.

Любовь пугало его возбуждение.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома ҫак сасӑсене итленӗ, вӗсем унӑн чунӗ ҫине йывӑр япала пек выртнӑ.

Фома слушал эти возгласы, и они ложились на душу ему как тяжесть.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑй вырӑнне ларасран чунӗ вӑйкӑннӑ ӗнтӗ унӑн.

Help to translate

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унӑн та чунӗ чул мар-тӑр, пӗлеп.

Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫут тӗнчене ҫуралнӑ, кун ҫутипе ытлӑхланнӑ чӗрӗ чунӑн ҫеҫ чунӗ пур.

Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапла, тӗлӗ-йӗрӗпе ӑнланаймасть пулин те ку вӑрттӑплӑха Дина, ҫакна вара тӗшмӗртет-тӗшмӗртетех хӗр: ҫут тӗнчере мӗн чӗрӗ — ҫав япалан ҫеҫ чунӗ пур; ыратать-и унӑн вулли-кӗлетки, туять-и вӑл сивве-шӑрӑха — ҫав ҫеҫ кун ҫутине сисӗмлеме, чӑнлӑхлама пултарать: ытти — хӑть пусахла, хӑть вӑйрат мимене хӗреслӗ-пирлӗ — чӗрӗ чун хӑтлантарӑшӗ анчах, шухӑш вӗҫевӗ, кӑмӑл ҫуначӗ.

Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тата ҫакна калам: питӗ те йӑваш пулӗччӗ кӑртӑш пуллӑн чунӗ, ытах та ун шӑрчӗсем вирелле тӑмаҫҫӗ пулсан…

А тебе скажу: слаба, брат, душа у ерша, коли у него щетинка дыбом не стоит…

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чиркӳре Фома чунӗ литургийӗн уявлӑ салху поэзийӗпе тулса ларнӑ.

В церкви душа Фомы напиталась торжественно мрачной поэзией литургии.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эсӗ ӑна пурӗпӗр хӑвӑн хуйхупа чӗртес ҫук, сан хуйху-суйху кирлӗ мар ӗнтӗ ӑна, ҫырура та каланӑ: «Чунӗ ӳтрен уйрӑлса кайсассӑн, вӑл мӗнпур хурӑнташ-пӗлӗшсене манать», — тесе…

Ты его не воскресишь печалью, и ему твоей скорби не надо, ибо сказано: «Егда душа от тела имать нуждею восхититися страшными аггелы — всех забывает сродников и знаемых…»

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чылай асӑрханӑ эпӗ: сывлӑхлӑ арҫыннӑн, хӑйӗн чунӗ лӑпкӑ пултӑр тесен, ир авланмалла мар… хӑйӗн арӑмӗ ҫеҫ сахал пулать ӑна, вара вӑл ыттисем патне чупма тытӑнать…

Замечала я — мужчине здоровому, для покоя своего, нужно не рано жениться… одной жены ему мало будет, и пойдет он тогда по другим…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ачан чунӗ халлӗхе лӑпкӑ кӳлӗ пек пулнӑ, ку кӳлӗ пурнӑҫ тӑвӑлӗсенчен пытанса тӑнӑ, унӑн тӗкӗр пек ҫийӗ ҫине мӗн те пулин пырса лексен те, вӑл е кӑшт ҫеҫ хумхатса аялалла анса кайнӑ, е, тикӗс ҫийӗпеле шӑвӑнса иртсе, самантлӑха ҫеҫ ункӑсем хӑварнӑ.

Еще тихим озером была душа мальчика, — озером, скрытым от бурных веяний жизни, и всё, что касалось поверхности озера, или падало на дно, ненадолго взволновав сонную воду, или, скользнув по глади ее, расплывалось широкими кругами, исчезало.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах чунӗ халӑх пултарулӑхӗн илемне тӑрана пӗлми йышӑннӑ.

Жадно питалась душа его красотой народного творчества.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Игнат Маякинсем патне кашни кунах кӗрсе тухнӑ, ачи валли вылямаллисем илсе пынӑ, ӑна алли ҫине илнӗ, лутӑрканӑ, анчах хӑш чухне кӑмӑлсӑррӑн, чунӗ пӑшӑрханнине аран ҫеҫ пытарса, ҫапла та каланӑ:

Игнат бывал у Маякиных каждый день, привозил сыну игрушек, хватал его на руки и тискал, но порой недовольно и с худо скрытым беспокойством говорил ему:

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан ҫав кунах, чиркӗве кайса, панихида тутарнӑ, ҫӗре кӗнӗ Акилина чунӗ канлӗхӗшӗн ӳксе пуҫҫапнӑ, вара, вӑраха ямасӑр, тепре авланма шут тытнӑ.

Потом он пошел в церковь служить панихиду и, помолившись о упокоении души новопреставленной Акилины, решил поскорее жениться.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed