Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗтре the word is in our database.
тӗтре (тĕпĕ: тӗтре) more information about the word form can be found here.
Ку тӗтре марри хӗвелӗн пӗрремӗш пайӑркисем пӗлӗтре пӗр ҫырантан тепӗр ҫырана асамат кӗперӗ ывӑтсан паллӑ пулчӗ.

Но то был не туман — это сразу стало ясно, когда при первых же лучах солнца в облаке с одного берега на другой перекинулась великолепная радуга.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапах та кӑнтӑрла хӗвел пӗҫертни, каҫхине нӳрлӗ тӗтре, вӗтӗ шӑна тапӑнни ку ҫулҫӳреве те асаплӑ туса хучӗҫ.

Но все же палящий зной днем, влажные туманы по ночам и непрестанные нападения москитов делали очень мучительным и это путешествие.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Каҫалапа вӑл пурҫӑн ҫиппи витӗр тӗтре витӗр курӑннӑ пек анчах курӑна пуҫларӗ.

К вечеру он уже был как в тумане в своей паутине; чуть видно его было.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пахра ҫийӗн кӑвакрах тӗтре сарӑлать.

Над Пахрой поднималась голубоватая дымка.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Унӑн чӑр-чӑр хура куҫӗсене шурӑ тӗтре карса илнӗ.

Черные яркие глаза подернулись перламутровой поволокой.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ача эпир Горн сӑмсахӗ ҫумӗнчен иртнине ӑса та илеймерӗ, анчах эпӗ, Гаррис, ӑна тӗтре ӑшӗнчен уйӑрса илтӗм.

Мальчик и не подозревал, что мы обогнули мыс Горн, но я, Гаррис, я разглядел его в тумане.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кунта ӑна хӑйне тимӗр решетке чарса тӑманнине те пӗлнӗ вӑл… хаяр та хӑш чухне ҫиллеслӗ, хӑш чухне ачаш пулакан ултавлӑ тинӗс тытса тӑнӑ, тата… тӗтре айӗнче наяннӑн та лӳпперрӗн тӗлӗрекен инҫетри ҫыранӑн ыйхӑллӑ лӑпкӑлӑхӗ тытнӑ…

Он знал, что его держит здесь не решетка… его держало это коварное, то сердитое, то ласковое море, и еще… сонное спокойствие отдаленного берега, лениво и тупо дремавшего в своих туманах…

III // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Тӗтре карнӑ ҫырантан каллех темӗнле мӗлкесем уйрӑлнӑ та тинӗс хумӗсем ҫийӗн ыткӑннӑ, хыттӑн, васкавлӑн, ӗсӗклесе, шикленсе-хӑраса тем ҫинчен кӑшкӑрнӑ пек туйӑннӑ ӑна.

От затянутого мглою берега, казалось ему, опять отделяются какие‑то тени и несутся над морскими валами, и кричат о чем‑то громко, торопливо, жалобно, тревожно.

III // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Лӑпланнӑ ҫыран та ылтӑн тӗтре айӗнче тӗлӗкри пек тӗлӗрнӗ, ҫыранта палӑракан иртнӗ вӑхӑт мӗлкисем те тӗлӗкри пек туйӑннӑ.

Как во сне, дремал в золотистом тумане усмирившийся берег, и во сне же бродили по нем призрачные тени давно прошедшего…

III // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Ҫыранта яланхи пекех лӑпкӑ тӑнӑ, сӑрт-ту хушшинче тӗксӗм кӑвак тӗтре йӑсӑрланнӑ, ҫырантан Испанин пысӑк мар хурал катерӗ тата, пулӑ хыҫҫӑн ыткӑннӑ тинӗс чарланӗсем пек, пулӑҫӑсен мирлӗ киммисем ҫеҫ ишсе ҫӳренӗ…

На берегу все было спокойно, в ущельях лежала синяя мгла, от берега отделялся лишь небольшой испанский сторожевой катер, да мирные рыбачьи суда сновали по морю, как морские чайки за добычей…

III // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Инҫетри ҫыран тахҫанах ӗнтӗ тӗтре айне, ҫывхарса килекен каҫ ӗнтрӗкӗпе сирпӗнчӗксем айне путнӑ.

Дальний берег давно утонул в тумане, брызгах и сумерках приближавшегося вечера.

I // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Анд тӑвӗсем, паллӑ ӗнтӗ, питӗ ҫӳллӗ, ҫавӑнпа вӗсен тӑррисене инҫетри тӗтре ҫийӗн ярӑмланнӑ пӗлӗтсен хушшинче шырамалла.

Анды, как известно, очень высоки, и поэтому вершины их следовало искать среди облаков, тянущихся над дымкой горизонта.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уй-хир ҫийӗн ҫӑмӑл тӗтре явӑнать.

Легкий туман курится над полями.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ав ҫырма ҫийӗн хӗрлӗ тӗтре явӑнать, эпир халех вут ӑшне чӑматпӑр.

Вон красный туман над рекой, сейчас мы ринемся в пламя.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тӗтре витӗр вӑл палланӑ ҫырана курчӗ тесе шутласа илме май пулчӗ.

Можно было подумать, что он видит в тумане знакомый берег.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ун хыҫҫӑн шалкӑм сумӑр чашлаттарчӗ, «Пилигрим» йӗри-тавра ҫара тӗтре йӑсӑрланчӗ.

Затем начинался проливной дождь, и «Пилигрим» окружал густой клубившийся туман.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тинӗс ҫийӗнче яланах сирӗлми тӗтре.

Над морем все время стоял туман.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Яланах тӗтре яратӑн иккен.

— Все туману напускаешь.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сивӗпе пӑрланса ларнӑ курӑк ура айӗнче ытларах та ытларах кӑчӑртатма пуҫларӗ, шыв ҫине шап-шурӑ тӗтре карса илчӗ, ҫыранӑн тепӗр енче мӗн пурри нимӗн те курӑнмасть.

Все громче хрустела под ногами тронутая изморозью трава, над рекой поднималась белесая плотная стена тумана, закрывая противоположный берег.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

…Ирхине вӑрман ҫине хӗвел ҫӗкленчӗ, кӑвакрах тӗтре витӗр ҫеҫ курӑнчӗ пулин те, вӑл ҫуллахи пекех ӑшшӑн та ачашшӑн пӑхрӗ.

…Утром над лесом выглянуло солнышко, хотя и в сероватой дымке, но по-летнему теплое, ласковое.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed