Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫҫулӗ (тĕпĕ: куҫҫуль) more information about the word form can be found here.
Обломов тӗттӗмре Ольга мӗнле йывӑррӑн сывланине итлерӗ, унӑн вӗри куҫҫулӗ хӑйӗн алли ҫине тумланине, вӑл унӑн аллине хыттӑн чӑмӑртанине туйрӗ.

Он слушал в темноте, как тяжело дышит она, чувствовал, как каплют ему на руку ее горячие слезы, как судорожно пожимает она ему руку.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мӗне пӗлтереҫҫӗ-ха ҫакӑн пек куҫҫулӗ витӗр ӳпкеленисем?

Что же значат эти слезы, упреки?

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унӑн куҫҫулӗ типнӗ.

Глаза у ней высохли.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Куҫҫулӗ кӑларма эсир пурне те турӑр, вӗсене чарасси сирӗн ирӗкре мар…

— Вы сделали, чтоб были слезы, а остановить их не в вашей власти…

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов нихҫан та курманччӗ Ольга куҫҫульне; вӑл кӗтменччӗ ҫакна, ун куҫҫулӗ ӑна пӗҫертсе илчӗ, анчах та ӑна вӗри пулмарӗ, ӑшӑ кӑна пулчӗ.

Обломов не видал никогда слез Ольги; он не ожидал их, и они будто обожгли его, но так, что ему от того было не горячо, а тепло.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольга куҫҫульне тутӑрпа шӑлса майӗпен утса пырать; анчах вӑл шӑлса ҫеҫ ӗлкӗрет, куҫҫулӗ каллех ҫӗнӗрен юха-юха анать.

Ольга шла тихо и утирала платком слезы; но едва оботрет, являются новые.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тепри: хам ҫыратӑп, куҫҫулӗ шӑпӑртатса юхать, тесе хушса хунӑ пулӗччӗ, анчах эп сирӗн умӑрта курнӑҫланмастӑп, хам хуйхӑмпа пӗркенместӗп, мӗншӗн тесен тертӗме вӑйлатасшӑн мар, пӑшӑрханӑвӑма тата хуйхӑма араслантарасшӑн мар.

Другой бы прибавил: пишу и обливаюсь слезами, но я не рисуюсь перед вами, не драпируюсь в свою печаль, потому что не хочу усиливать боль, растравлять сожаление, грусть.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпе йӗрсе ярсан, хуйхӑ чухнехи пекех, мана куҫҫулӗ ҫӑмаллатнӑ пулӗччӗ…

Если б я заплакал, мне бы так же, как в горе, от слез стало бы легко…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ун хыҫҫӑн юнашар лараканӗ анаслать, унтан тепри, хуллен, команда панӑ пекех, ҫӑварне карать; пурте анаслама ерсе каяҫҫӗ, хӑшин-пӗрин тата куҫҫулӗ те тухать.

За ним зевнет сосед, потом следующий, медленно, как будто по команде, отворяет рот, и так далее, заразительная игра воздуха в легких обойдет всех, причем иного прошибет слеза.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫав телейлӗ кунсенче Илья Ильич та сахал мар ырӑ курнӑ, чипер хӗрсен ушкӑнӗнчен хӑшпӗрисем хӗрӳллӗн пӑхнине те, пысӑк телей сунса ӑшшӑн кулнине те, савса икӗ-виҫӗ хутчен чуптунине те, ҫаксенчен ытларах юлташла, куҫҫулӗ тухичченех ыраттармалла алӑ чӑмӑртанине те куркаланӑ.

В эти блаженные дни на долю Ильи Ильича тоже выпало немало мягких, бархатных, даже страстных взглядов из толпы красавиц, пропасть многообещающих улыбок, два-три непривилегированные поцелуя и еще больше дружеских рукопожатий, с болью до слез.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл хӑйне майлӑ пуранас тесен, урӑхла каласан, чӗнмесӗр выртас, тӗлӗрес, е пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳрес тесен, Алексеев пӳртре пулман пекех туйӑнать: вӑл та шарламасть, тӗлӗрет е кӗнеке тытса ларать, куҫҫулӗ тухичченех анаслакаласа, картинӑсемпе тӗрлӗ япаласене пӑхкаласа ҫӳрет.

Если он хотел жить по-своему, то есть лежать молча, дремать или ходить по комнате, Алексеева как будто не было тут: он тоже молчал, дремал или смотрел в книгу, разглядывал с ленивой зевотой до слез картинки и вещицы.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Женьӑн куҫҫулӗ ҫав самантрах типрӗ.

У Жени разом высохли слезы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Амӑшне итлесе тӑнӑҫемӗн Женя куҫӗнчен куҫҫулӗ юхса анчӗ.

Женя слушала маму и из глаз у нее текли слезы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӗр ачан куҫҫулӗ юхса анса минтерӗ ҫине тумларӗ.

Слезы потекли по лицу девочки, закапали на подушку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Пӗр арӑм участок патнелле ачине йӑтса чупать, хӑйӗн куҫӗсенчен куҫҫулӗ юхать те юхать».

«Одна женщина бежит с девочкой на руках, а у самой аж слезы из глаз капают и капают».

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав вӑхӑтрах халӗ пӗтӗм Российӑра юнпа куҫҫулӗ юхать.

В то время когда Россия буквально истекает кровью и слезами!

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эй, Терентий, ӑҫталла таратӑр эсир! — хуйхӑрса пӑшӑлтатать ача, макӑрса ярасран аллисене ҫыртать, анчах йӳҫӗ куҫҫулӗ сӑмсана кӑтӑклать, пыр тулли вӗресе тӑрать.

— Ой, Терентий, куда ж вы полезли! — с отчаянием шептал мальчик, кусая руки, чтоб не заплакать, а едкие слезы щекотали нос и кипели в горле.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах тепӗр кунне каллех куҫҫулӗ шӑпӑртатать унӑн.

Но на следующий день у него опять текут слезы .

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Анчах сӑмахӗ вырӑнне аран илтӗнмелле йынӑшу сасси тухрӗ, куҫ хӗрринче куҫҫулӗ йӑлтӑртатрӗ…»

Но вместо слов вырвался чуть слышный стон, и в углу глаз сверкнули слезы…»

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пӗтӗмпех хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайнӑ, тарелкки ҫине куҫҫулӗ те тумласа анчӗ.

Она вся покраснела, и даже слезы капнули на ее тарелку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed