Corpus of the Chuvash language

Кӑнтӑр енче ӳсекен хӑяр ӑшша юратать те, анчах унта ҫулла кун хушши кӗске, терӗ те вӑл, ҫав вӑрлӑха пире сӑнаса пӑхма сӗнчӗ.

Help to translate

V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫырма хӗрринче ӳсекен йӑмрасемпе пӗр-икӗ тӗп улма йывӑҫҫинчен урӑх, ҫӗршер метра ҫити пӗр йывӑҫ тӗми те курӑнман.

Help to translate

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Тӑван ҫӗршывра ӳсекен ҫӗнӗ йышши йывӑҫсемпе паллашрӗҫ.

Help to translate

I. Малтанхи тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫурҫӗр сиввине чӑтакан, ҫӗр тӑрӑх сарӑлса ӳсекен улма йывӑҫҫисем те, тутлӑ хура пилеш те, Мускав таврашӗнче ӳсекен иҫӗм ҫырли те пур.

Help to translate

I. Малтанхи тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Лӑчах ӳсекен чӑрӑшсем материкпе утравсем пек курӑнаҫҫӗ.

Плотные заросли елей походили на материки и острова.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Ял вӗҫӗнче йӗри-тавра тирек йывӑҫҫисем ӳсекен пысӑк пӳрт ҫывӑхӗнче, снаряд ҫӗмӗрсе пӑрахнӑ бронеавтомобиль ларать.

На выезде из деревни, около большого, обсаженного тополями дома стоял испорченный снарядом бронеавтомобиль.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫамрӑк каю, хыт-хура, ҫеҫенхир тӑрӑх тӗрлӗ ҫӗрте сапаланса ӳсекен хир кӳкенӗ тӗмӗсем йӑлтӑртатса лараҫҫӗ.

Молодая отава, бурьяны, раскиданные по степи кусты дикого терна блестели.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Малтанах вӑл хӗрлӗ ҫӳҫесен ҫӑран ашкӑрса ӳсекен симӗс тӗмӗсене, Донӑн ампӑс-тӗмпӗссӗн авкаланса выртакан кӗмӗл ытамне, ҫил арманӗн майӗпен ҫаврӑнакан ҫунаттисене курчӗ.

Сначала он видел зеленые купы верб, серебряную, прихотливо извивавшуюся ленту Дона, медленно взмахивавшие крылья ветряка.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна иртнӗ пурнӑҫӗнче нимӗн те пулман пек туйӑнчӗ — вӑрҫӑ та пулман, министерствӑра та ӗҫлемен, вӑл каллех ача ҫуртӗнче ӳсекен ача пулса тӑчӗ.

Словно не было ничего позади — ни войны, ни упорных лет учения, ни работы в министерстве, — он снова стал детдомовским подростком.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑвӑрт тӗттӗмленсе пычӗ, чӳрече кантӑкӗсене ҫӑра кӑвак ӗнтрӗк хупӑрларӗ, ӗнтрӗк витӗр картишӗнче чӳречесем умӗнче ӳсекен лапсӑркка хурӑн турачӗсем касса кӑларнӑ тӗрӗсем пек курӑнчӗҫ.

Быстро смеркалось, стекла окон наливались густой синевой, сквозь нее проступали, как резные, ветви раскидистой березы, росшей во дворе под окнами.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Таврана каҫ сӗмӗ ҫапиччен Кошевой ҫывӑхри укӑлча картинче, вӑрман хӑмли явӑнса ӳсекен кӳкен тӗмӗсен сулхӑнӗнче ҫывӑрса выртрӗ.

До сумерек Кошевой спал в соседней леваде, под тенью оплетенных диким хмелем терновых кустов.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья Прохортан ним вӑтанмасӑр Григорий патне ыткӑнчӗ, ӑна йывӑҫ тӑрӑх явӑнса ӳсекен вӑрман хӑмли пек мӑйран ыталаса илчӗ те, савнӑ тусне шӑртлӑ питӗнчен, сӑмсинчен, ҫамкинчен, тутинчен йӗре-йӗре чуптуса, уҫӑмсӑррӑн пӑшӑлтатрӗ, пыр тӗпӗпе ӗсӗклесе калаҫрӗ:

Не совестясь Прохора, Аксинья бросилась к Григорию, обвилась диким хмелем и, плача, целуя лоб, глаза, губы, невнятно шептала, всхлипывая:

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья ӑна чӳречерен асӑрхарӗ, вӑрман винограчӗ явӑнса ӳсекен крыльца ҫине чупса тухса, хыттӑн чӗнчӗ: «Гриша!..»

Аксинья увидела его в окно, выскочила на увитое диким виноградом крылечко, крикнула: «Гриша!..»

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑнпа та Григорий тавра ҫул суйласа илчӗ: Рассохов кӳлли патне ҫитиччен вӑрманпа кайрӗ, тыллапуҫҫипе шурӑ ҫӳҫе тӗмӗсем хушшипе Калмӑк каҫҫи патне тухрӗ те (ҫав кӑкшӑм курӑкӗ, хӑяхпа хӑмӑш ҫӑра ашкӑрса ӳсекен ансӑр ҫырма юппи унти пӗр ушаха Подстойлица текен кӳлӗпе пӗрлештерет) лачака урлӑ каҫсан тин лашине темиҫе минут пек кантарса тӑратрӗ.

Поэтому Григорий избрал несколько кружный путь: лесом проехал до конца озера Рассохова, по кочкам и белоталу добрался до Калмыцкого брода (узкого протока, густо заросшего кувшинками, резучкой и камышом, соединявшего одну из луговых музг с озером Подстойлицей), и только перебравшись через стрямкий Калмыцкий брод, остановил коня, дал ему несколько минут отдохнуть.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кунта утсене шӑна-пӑван аптӑратмасть, вӑрман хӑмли явӑнса ӳсекен чӑтлӑхра сывлӑшӗ те уҫӑ.

Там коней не беспокоил гнус, в оплетенной диким хмелем чаще было прохладно.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кая юлса акнӑ кукурузӑн ухӑ йӗппи пек шӗвӗр ҫулҫӑллӑ калчи ӳсекен сӑрт тӗмески хыҫӗнче ҫӳхе шурӑ пӗлӗт курӑнчӗ.

На юге из-за гребня, поросшего стельчатыми всходами поздней кукурузы, показалось жидковатое черное облако.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн-ха, тӑвансем, асӑнар пуль, эппин, хамӑр хуторсене, чӗлӗм туртӑпӑр шӑмми-шаккисем канлӗ выртчӑр тесе, сӗнчӗ те Григорий, аяккарах пӑрӑнса, йӗнер хырӑмсарлӑхне пушатрӗ, лаши ҫӑварлӑхне кӑларчӗ, унтан, чӗлпӗре малти сулахай уринчен явакласа ҫыхса, ӑна ҫӳлелле тӳп-тӳрӗ ӳсекен, пурҫӑн пек ҫемҫе симӗс курӑка чӗпӗтсе ҫӳреме ячӗ.

— Ну что же, братцы, давайте помянем своих хуторян, покурим за упокой их, — предложил Григорий и, отойдя в сторону, отпустил подпруги на седле, разнуздал коня и, примотав повод к левой передней ноге его, пустил пощипать шелковистой, стрельчато вытянувшейся зеленки.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫамрӑк хырсем ӳсекен пӗрремӗш квартал патне ҫитсен, кӑвак хумсем пек кӑтрашкаллӑ ҫӳллӗ хӑйӑр сӑрчӗ хыҫӗнче чарӑнса тӑчӗ.

Около первого квартала соснового молодняка, за высоким песчаным буруном казак стал.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пульӑсем кӳкен тата тайлӑмсемпе ҫырма кӗтессисенче ҫӑран ашкӑрса ӳсекен катӑркас ҫулҫисене ҫӑтӑр-патӑр тата-тата вӗҫрӗҫ, чуллӑ шырлан тӗпне тискер кайӑк пек тулласа тӗпретрӗҫ…

Пули общелкивали листья терна и боярышника, густо росшего по склонам и мысам, дробили и хищно рвали каменистое днище теклины…

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий Мелехов ертсе пыракан сотня йӗри-тавра вӑрман пек йывӑҫ кашласа ӳсекен пысӑк мар хутора кӑнтӑрла йышӑнса илчӗ.

Сотня под командой Григория Мелехова к полудню заняла небольшой, одичало заросший левадами хутор.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.