Corpus of the Chuvash language

Ҫакӑ пулса иртсен вӑйсӑр чӗре малтанхи пекех ҫителӗклӗн тапса ӗҫлеме тытӑнать, ҫыннӑн пӑсӑлнӑ тӗрӗс пурнӑҫӗ каллех йӗркене кӗрет.

Когда это произойдет, затрудненно работающее сердце начинает биться полным, отмеченным ударом, и нарушенная правильная жизнь человека делается опять нормальной.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Пӗрре пӑхсан — йӗри-тавра пурте ҫӗкленӳллӗ, пурнӑҫ тапса тӑрать, ӗҫ вӗрет, анчах хурланакан чӗре ҫийӗн элеги юхӑмӗ хуҫаланать ӗнтӗ.

На взгляд — все еще бодро вокруг, полно жизни и дела, но ритм элегии уже властвует над опечаленным сердцем.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Хӗр сӑнӗ самантрах тата тӗлӗнмелле улшӑнчӗ; унччен чипер пулнӑскер, — халӗ вӑл чипертен те чипер; хӗрарӑмӑн пурӑнас килеслӗхпе тапса тӑракан, савӑнӑҫлӑ сӑн-пичӗ.

Мгновенно и чудесно изменилось ее лицо: прекрасное раньше, оно было теперь более чем прекрасным, — радостным, страстно живущим лицом женщины.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Урӑх пемерӗ, эпӗ ӑна уринчен тапса ӳкертӗм.

Больше он не стрелял, я сшиб его с ног.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Вун тӑваттӑ, — терӗ Энниок; унӑн тӑнлавӗсем ҫине шултра тар пӗрчисем тапса тухрӗҫ; вӑл урӑх лектереймерӗ, сывлӑш ҫавӑрса ячӗ те айккине пӑрӑнса тӑчӗ.

— Четырнадцать, — сказал Энниок; крупные капли пота выступили на его висках; он промахнулся, перевел дух и отошел в сторону.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Ытла та асӑрханусӑр эпӗ, — терӗ Энниок кий таткисене урипе тапса ывӑтса.

— Как я неосторожен, — сказал Энниок, отбрасывая ногой обломки.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Хатер, — Стерс сӗтеле тапса сирпӗтрӗ, кӗтеселле ыткӑнчӗ; унта, шкап хыҫӗнче, ешчӗксен хушшинче хаҫат хучӗпе чӗркенӗ темӗскер выртать; капитан вӑрттӑн япалана ҫатӑрласа тытрӗ, палуба ҫине ыткӑнса та кӑшкӑрса хӑпарчӗ:

— Готово, — Стерс отшвырнул стол, бросился к углу, где за шкафом, среди ящиков, находилось нечто, окутанное газетной бумагой, и, схватив таинственный предмет, устремился на палубу, говоря:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Питӗрӗнчӗк чунӗпе, карт-карт тапса начлатакан чӗрипе, шӑлне ҫыртса вӑл вакунсен темиҫе речӗ айӗпе упаленсе каҫрӗ: шавсӑр, хӑвӑрттӑн, ҫынсем кӑшкӑрашнӑ, утса чӗриклетнӗ сасӑсен, рельссем тӑрӑх мӗлтлетекен ҫутӑ хушшинче.

Сжав зубы, с замолкшей душой и судорожно хлопающим сердцем, прополз он под несколькими рядами вагонов, бесшумно и быстро, среди криков, скрипа шагов и мелькающего по рельсам света.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вара вӗсем иккӗшӗ те — вӑй-хал тапса тӑракан, вӑй-питти ҫынсем, пӗр-пӗрне кӑмӑллӑн «шеремет-эсремет» тесе чӗнекенскерсем — тӗмескерен хӑпрӗҫ; таврана кӗҫех йӑнӑш кӗвӗллӗ, анчах хавхаланчӑк юрӑ янӑраса саланчӗ:

И оба они, здоровые, в цвете сил люди, нежно называющие друг друга «стариками», обнявшись, покинули холм, затянув фальшивыми, но одушевленными голосами:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫыран енчен куса-куса килекен валсем халӗ ӑна утнӑ май лекнӗ япала-на урапа тапса сирпӗтнӗн тӗрте-тӗрте ывӑтаҫҫӗ.

Валы, катившиеся теперь от берега, отодвигали ее толчками, как нога отбрасывает встречный предмет.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл хӗр патне тертлӗн туртӑнать: асапланаканскер, савӑнса тӗлӗннӗскер — вӑл шалтан кӗтмен ҫӗртен тапса тухнӑ вӗрилӗхе пула куштӑрканӑ тутипе темӗн пӑшӑлтатать; пир пек шап-шурӑ.

Девушка мучительно притягивала его; страдающий, восхищенный, он что-то шептал потрескавшимися от внезапного внутреннего жара губами, бледный, как холст.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Енчен те вӑл калаҫма тапратмасан ӑна уҫӑлса ҫӑмӑлланма — ку туйӑм чун-чӗрине сирпӗтесле тапса тӑрать, — ҫакна кансӗрлекен пуслӑх-чарака сирсе ывӑтма йывӑр тиветчӗ.

Если бы она не заговорила, ей стало бы тяжело от подавленной, непреодолимой потребности разрядиться.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл пӗчӗк коридоралла тапса сикрӗ, янкӑр хӗвел витӗрех ҫутатакан кӗленче галерейӑна чупса тухрӗ, тепӗр алӑка яриех уҫрӗ те — кӗтменлӗхпе сӑнчӑрланса, сывлӑшсӑр пӳлӗнсе, чӗри тӑруках тапма чарӑннипе тӑп хытса тӑчӗ.

Он кинулся в маленький коридор, выбежал на стеклянную, пронизанную солнцем галерею, отворил еще одну дверь и остановился, скованный неожиданностью, задыхаясь, с внезапно упавшим сердцем.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Me, вӑхӑтлӑха ҫых суранна, — кӗсйинчен бинт тӗрки кӑларса пачӗ ӑна Варламов, вара сак ҫине тӑрса чӳрече кантӑкне рами-качкипе тапса ватрӗ те пахчана сикрӗ.

Help to translate

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Полкан ҫавӑнтах уҫланкӑн тепӗр енне тапса сикрӗ, унтан, ытти енчен те сасӑсем илтрӗ курӑнать те, каҫса кайса вӗре-вӗре, уҫланкӑра каллӗ-маллӗ кускала пуҫларӗ.

Help to translate

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Апла тесен, паҫӑр ҫырмара Сӑпание кӗтсе лариччен, вӑл тахҫанах вӑрманалла тапса сикме пултарнӑ.

Help to translate

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унччен те пулмарӗ — кашкӑр ами йӑваран вӗлт! сиксе тухрӗ те, хӑй ӗмӗрӗнче вуншар, ҫӗршер чӗрчуна туртса ҫурнӑ асав шӑлӗсем кӑнтарса тӑракан ҫӑварне хӑрушшӑн карса, тарӑху капланса-тулса ҫитнӗрен хӑрӑлтӑкпа чыхӑна-чыхӑна, тӑвалла, хыр вулли хыҫӗнче тӑракан Сӑпани патнелле хӑватлӑн тапса ыткӑнчӗ.

Help to translate

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тӗлӗнтермӗш этем, епле тапса сикрӗн ҫав ӑҫтиҫук Кашкӑр ҫурине курсан…

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Райӗҫтӑвкомӑн ҫулҫӳрев ӑйӑрӗ — мӗн каламалли! — чаплӑскер, тилхепене купарчи ҫинче хӗреслетсе илсенех тапса сикӗ, анчах ҫӗр йӗпе чухне ҫӳренӗ урапа йӗррисем хытнӑ та ҫул тӑнкӑр-танкӑрланнӑ, урхамах чупма тытӑнсан, ҫемҫе тӑрантас ҫинче те ӑша кисретет.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унтан пӑтаран сӑран пиншакне вӑтӑрса илчӗ, аран-аран тӑхӑнчӗ, кубанка текен хӑлхасӑр ҫӗлӗкне пуҫӗ ҫине пусса лартрӗ, вара алӑка тапса уҫрӗ те тӗттӗм ҫенӗке ярса пусрӗ, унта тем хӑлтӑртаттарса, картишне таплаттарса тухрӗ.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.