Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сасартӑках (тĕпĕ: сасартӑк) more information about the word form can be found here.
Андрей ӑна сасартӑках асӑрхарӗ.

Андрей ей сразу заметил.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӑна ҫӗнӗ обмундировани пачӗҫ, аслӑ тухтӑрӗ вара, хӑйӗнпе малтан тавлашкаласа илме тиврӗ пулин те, сасартӑках кӑмӑлне уҫрӗ, сывпуллашнӑ чух вӑл Андрее пӗр стакан эрех тыттарчӗ.

Ему выдали новое обмундирование, и главный врач, с которым все же пришлось поспорить, неожиданно раздобрился и поднес Андрею на прощание по стакану водки.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах ҫав сӑмахсем илтӗнсе кайсан вара — сасартӑках шӑтӑкран аяккалла сиксе илчӗ.

Но, когда услыхал эти слова, враз отшатнулся от ямы.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫакӑнта вара Костя сасартӑках ӑнланса илчӗ: «Маншӑн ҫӗнӗ пурнӑҫ пуҫланать-ҫке, ҫавна пула ӗнтӗ, ҫав ҫӗнӗ пурнӑҫ ҫывӑххине пулах, эпӗ ҫул ҫинче хама хам лайӑх пек туйрӑм», терӗ вӑл.

И здесь вдруг Костя понял, что для него начинается новая жизнь и что то приятное чувство, какое он испытывал в пути, родилось от ощущения близости и новизны этой жизни.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗскӗн тӑрнана сасартӑках ҫав тери хӗрхенчӗ вӑл, Костя хӑйсен Кама хӗрринче ларакан пӗчӗк ялне, ашшӗ-амӑшне, пӗчӗк йӑмӑкӗсене тата лӑстӑркка хыр айӗнче ларакан тӑван килне аса илчӗ.

Вдруг так ему стало жалко этого несчастного журавля, Косте вспомнились маленькая деревенька, стоящая на берегу Камы, родители, маленькие сестренки и родной дом под ободранной сосной.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫапла, Марийка, эпӗ нихҫан та вут татса пурӑнма шухӑшламан, — терӗ те Лозневой, — кӑшт тӑрсан вара, сасартӑках хӑй ҫинчен калама пуҫларӗ.

— Да, Марийка, никогда не думал, что буду доски пилить, — сказал Лозневой, и, немного постояв, начал говорить о себе.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей пӗтни ҫинчен пӗлсен, вӑл сасартӑках сӑнран та, чун-чӗре тӗлӗшӗнчен те улшӑнса кайрӗ.

Услышав о гибели Андрея, она быстро изменилась и внешне и внутренне.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сасартӑках йытӑсем вӗрме тытӑнчӗҫ, чуна ыраттармалла хытӑ уласа вӗреҫҫӗ.

Вдруг поднялись и тоскливо, нудно завыли собаки.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Тӑхӑнас килмест-им? — сасартӑках кӳренчӗ Ерофей Кузьмич.

— Не хошь надевать? — сразу обиделся Ерофей Кузьмич.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗр хушӑ пӗчӗк вӑрман ҫумӗнче те, батарея тӑнӑ тӗлте, металл сасси пек ют сасӑсем илтӗннӗ, унтан вара, сасартӑках, ҫерем тӑрӑх нумайӑн чупнӑ сасӑ илтӗнсе кайнӑ.

Одно время около маленького леска, там где стояла батарея, слышались словно металлические чужие голоса, затем вдруг послышался звук долго бегущих по дерну.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗҫӗ-хӗррисӗр тӑван ҫӗршывӑн шурӑмпуҫ килнӗ вӑхӑтри чаплӑ та тӗлӗнмелле илемне курни Озерова сасартӑках лӑплантарчӗ.

Это чудесное видение необъятной родной страны на утренней заре внезапно и быстро успокоило Озерова.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӑхса илчӗ те сасартӑках ӑнланчӗ: ку вырӑнтан тек чакма, хӗвелтухӑҫнелле кайма пултараймасть вӑл.

Посмотрел понял, что он не может идти отсюда дальше на восток.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ку ӑҫтан? — сасартӑках тӗксӗмленчӗ Волошин.

— Это откуда? — вдруг помрачнел Волошин.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Ҫаплах ӗнте нумайлӑха, ӗмӗрлӗхех-и тен, тӑван килтен пӑрахса каятӑп», тесе шухӑшласа илчӗ те Андрей, сасартӑках хӑраса кайрӗ.

И Андрею вдруг стало жутко от мысли, что он вот так просто — надолго, а то и навсегда — покидает родной дом.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗресе тухать, тухать те — сасартӑках ҫук пулать.

Бьет, бьет, и вдруг — нет его!

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Куҫӗсене чиксе шӑтарасчӗ пуринне те! — Ҫапла каларӗ те вӑл, сасартӑках шӑпланчӗ, хӑй Лозневоя мӗн тери кӑмӑлламаннине палӑртрӗ ӗнтӗ.

Выколоть бы всем гляделки! — И резко оборвала разговор, подчеркнув этим, как он неприятен ей.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эс ан кутӑнлаш, Андрейка! — хӑратма пӑхнӑ Силанти мучи, сасартӑках хӑй манса кайнӑ ӗҫре хӑйне хӑй тепӗр хут кӑтартма шут тытса.

— Ты не упрямствуй, Андрейка! — пригрозил дед Силантий, внезапно решив еще раз показать себя в забытой профессии.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Теплерен пӗррехинче Чжун Ми килӗнче сасартӑках чӗпӗсем нумай ӗрчесе кайнӑ.

Вскоре в доме Чжун Ми действительно появилось много цыплят.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Пурте сасартӑках ҫав тери шанчӑклӑ, хӑтлӑ, ҫирӗп пулса каять.

Все сразу становилось таким надежным, уютным, незыблемым.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Амӑшӗ, ывӑлӗн хура питҫӑмартисене алтупанӗсемпе пӑчӑртаса тытрӗ те, сасартӑках унӑн питҫӑмартине хӑйӗн куҫҫулӗсемпе йӗпетсе, чуптума тытӑнчӗ.

Она схватила его чумазые щеки, стиснула ладонями и стала целовать, разом залив его лицо своими слезами.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed