Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аттене (тĕпĕ: атте) more information about the word form can be found here.
— Эртелпеле аттене хӗнеме те лайӑх.

— Артелем и батьку хорошо бить.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Эп вӗсене пурне те пӗрле ҫырса лартам, — тет вӑл, — эсӗ вара диакон аттене леҫсе пар.

— Я их всех гуртом запишу, — говорит он, — а ты неси к отцу дьякону…

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

Эпӗ вара савӑнса ӳкрӗм те: — Тыт! — тесе кӑшкӑртӑм аттене.

Тут я обрадовался, закричал: — Держись!

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Темиҫе хутчен те аттене е мана хум пӑрӑс ҫине кӑларса ывӑтрӗ, анчах ҫав самантрах унтан шӑла-шӑла пӑрахрӗ.

Несколько раз он или я были взброшены на киль и тотчас смыты с него.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Аттене хальхи пекех куратӑп: вӑл, чир ернӗ аллисене саркаласа, пӳрнисемпе кимӗ хӗрринчен ҫатӑрласа тытса, кимӗ тӗпӗнче ларать, шлепкине ҫил хывса ывӑтнӑ, пӗр сулахайран, пӗр сылтӑмран ун пуҫӗпе хулпуҫҫине хум пыра-пыра ҫапать, хум ӑна кӑкӑрӗнчен, ҫурӑмӗнчен ҫапать, хӑй вӑл пуҫне сулла-сулла илет, тулхӑрать те вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе ман еннелле пӑхса кӑшкӑрать.

— Как теперь вижу родителя: он сидит на дне барки, раскинув больные руки, вцепившись в борта пальцами, шляпу смыло с него, волны кидаются на голову и на плечи ему то справа, то слева, бьют сзади и спереди, он встряхивает головою, фыркает и время от времени кричит мне.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Ҫил тискер кайӑк пек улать, хумсем шавлаҫҫӗ — ывӑлӗ илттӗр тесе, аттене кӑшкӑрма тивет, вӑл кӑшкӑрса калаҫать: — Асту! — тет.

— Ветер выл, как зверь, и плескал волны — отцу приходилось кричать, чтобы я слышал, и он кричал: Осторожно.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Эпӗ якӑра майлаштарнӑ самантра аттене пӗр кӗсменӗ кӑкӑртан тиврӗ те — кӗсменсем ун аллинчен вӗҫерӗнчӗҫ — хӑй вӑл, ӑнсӑр пулса, кимӗ тӗпне кайса ӳкрӗ.

Но пока я выбирал якорь, отец получил удар веслом в грудь — вырвало весла из рук у него — он свалился на дно без памяти.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Вӑл ҫеҫ те мар, аттене те час-часах аса илетӗп.

Да и тятька все вспоминается.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вилнӗ аттене аса илтеретӗн!

Вспомнишь покойника отца!

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

юратса пӑрахнӑ-и эпӗ сире; ҫук пулсан, тен, минучӗ ҫитмен пулӗ-ха; пӗр ҫакна ҫеҫ пӗлетӗп: эпӗ аттене те, аннене те, нянькӑна та ҫакӑн пек юратман…

влюблена ли я в вас; если нет, то, может быть, не наступила еще минута; знаю только одно, что я так не любила ни отца, ни мать, ни няньку…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫапла, эпӗ сире юратса пӑрахрӑм тата ҫак хавхаланусӑр тӳррӗн юратни те ҫук, тесе калатӑп: аттене те, аннене те, нянькӑна та юратса пӑрахмаҫҫӗ, вӗсене юратаҫҫӗ.

Да, я влюблен в вас и говорю, что без этого нет и прямой любви: ни в отца, ни в мать, ни в няньку не влюбляются, а любят их…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Анчах аннене, аттене, нянькӑна тата йытта та юратма пулать вӗт: ҫаксем пурте пӗр пӗтӗмӗшле, пурне те пӗрле пуҫтарса «юрататӑп» сӑмахпа витӗнсе тӑраҫҫӗ, кивӗ…

— Но ведь любить можно мать, отца, няньку, даже собачонку: все это покрывается общим, собирательным понятием «люблю», как старым…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эп хам мӗн ҫинчен калаҫӑттӑм аттене курас-тӑк? — шухӑша кайрӗ Федор.

— О чем бы я с ним стал разговаривать? — Федор тоже задумался.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫав вырӑн аслӑ тинӗс ҫулӗнчен иккӗ ҫеҫ ярса пусмалли ҫӗрте, «аттене мӗнпурӗ те шыраманнипе ҫеҫ тупман» тесе тӗрӗс калаттӑн иккен эсӗ.

В двух шагах от огромной морской дороги лежит оно, и ты была совершенно права, когда говорила, что «отца не нашли лишь потому, что никогда не искали».

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хуть мӗн пулсан та, киле ҫитсенех аттене ҫак лашасен куҫӗсене хуплакан хура илемлӗ япаласене Кудлатка йӗвенӗсем ҫумне те ҫыпӑҫтарса пама ыйтасах пулать.

Во всяком случае, нужно будет не забыть немедленно по приезде попросить папу вырезать из чего-нибудь и пришить к глазам Кудлатки эти черные, очень красивые штучки.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сима, аттене ан пӗлтер, хам пӗлтерӗп.

Сима, не пиши папе, я напишу сам.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аттене чысласа поэтсем сӑвӑсем ҫыраҫҫӗ, сӑввисем начар та мар вара.

Поэты посвящают ему стихи, в огромном большинстве довольно плохие.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аттене курма ӗлкӗреймерӗм, вӑл ӗҫе кайнӑ, анне каҫа канӑҫсӑр ирттернӗ хыҫҫӑн, ҫывӑрать.

Отца я дома не застала, он уже ушел на работу, а мама еще спала после тревожной ночи.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫук, ӑна пӗлсе ҫитнӗ вырӑн тенипе мар, пӗтӗм инкекӗ те аттене нихҫан та шыраманнинче кӑна.

— Нет, дело не в том, что это изученные места, а в том, что отца никогда не искали.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Айӑп тӑвасси тата — мӗншӗн кӑна айӑпламан иккен ман аттене!

И обвинения — в чём только не обвиняли моего отца!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed