Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ак the word is in our database.
ак (тĕпĕ: ак) more information about the word form can be found here.
Огнянов хӑй те ӑшӗнче пӗр хут кӑна мар халӑх пирки шухӑшланӑ та, халь ак халӑх та хӑйне ертсе пыракансене тиркесе калаҫать.

Да он и сам в душе не раз осуждал народ, подобно тому как теперь народ осуждал своих вожаков.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӑха улталакансем ак халь турӑ умӗнче сӑмах тытӗҫ ӗнтӗ.

А те, что обманули народ, пусть дадут ответ перед богом.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак мӗншӗн ыйтрӑн иккен эс кам унта вӗрет тесе!..

— Так вот почему ты спросил, кто это лаял!..

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак ҫак сӑваплӑ христиансем какай таврашне тиркеҫҫӗ те, аппару тимӗр шапасем курӑк чӑмласах тӑранаҫҫӗ, — хушса хучӗ Боримечка, тутинчи мулкач юнне шӑлкаласа.

— Эти вот благочестивые христиане гнушаются скоромного, так они бурьян жевали — ни дать ни взять черепахи, — добавил Иван, слизывая с губ заячью кровь.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вара хӑй умӗнчи хӑрнӑ вӗтлӗх турачӗсене сирсе пӑхрӗ, халь-халь йытӑ вӗрсе ярасса кӗтсе тӑчӗ — ҫав выльӑхсем ун кун-ҫулӗнче нумай-нумай хур кӑтартӗҫ ӗнтӗ, — ак халӗ те йытӑсен тӑсмака сӑмсисене курас пур, вӑл выртакан шӑтӑка чарӑнса пӑхӗҫ.

Он впился глазами в лощину и засохший кустарник, шуршавший на берегу, ожидая, что вот-вот увидит в отверстии пещеры морду гончей — это животное играло роковую роль в его судьбе — или услышит ее лай.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсене ак йытӑсем кунтах ертсе ҫитерӗҫ, — шӑршпа йӗрлекен йытӑсем ниепле те аташас ҫук…

Да собаки и сами приведут их сюда, — инстинкт этих животных не дает обмануть себя дважды…

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӗ ак Огнянова тытасса канӑҫлӑнах пӑхса тӑрать ӗнтӗ.

И теперь он спокойно взирал на охоту.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак ӑҫта путрӗҫ иккен пирӗн пысӑк шанчӑксем, вӗсем юнпа ҫӑвӑнчӗҫ, ҫулӑмпа ӗнсе шӑранчӗҫ!

Вот в чем потонули наши гордые надежды — в крови и пламени!

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак вӑл тепӗр самантранах пӳрте кӗрсе тӑрать…

Еще миг, и нападающий ворвется в комнату…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчо халь уншӑн ӗлӗкхинчен те хаклӑрах, унӑн хастарлӑ сӑнарӗ хӗр умӗнче хӗвел пек ҫуталса тӑчӗ ҫав сӑрт-тусенче Бойчо вилӗме те виртлесе ҫеҫ пӑхнине Рада сиссе тӑчӗ, хӑйсӗр пурӑнма пултарайман хӗре вӑл йӗрӗнсех пӗтерсе лартрӗ те, ак халь ӗнтӗ юлашки сӑмах илтмешкӗн те каялла ҫаврӑнса пӑхмасть.

Бойчо казался ей еще более прекрасным, чем раньше, — его рыцарский образ сиял красотой мужества, окруженный лучезарным ореолом славы, и Рада видела в своем воображении, как там, на этих высотах, он с горькой усмешкой встречает смерть, ни разу не оглянувшись назад, в прошлое, чтобы шепнуть хоть последнее прости той, которая не может жить без него и которую он убил своим презрением…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксем ак хула хӗрринчи Шайковцӑ сӑрчӗ ҫинче те курӑнса кайрӗҫ.

Теперь турки появились на высотах Шайковца и под самым городом.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗтӗмпе те пилӗк-ултӑ ҫын кӑна тӑрса юлнӑ, вӗсен шутӗнче ак Кандов пур, окопсенче юлнисем пӗр чарӑнмасӑр переҫҫӗ пулсан та, пӑлхавҫӑсем сисӗнмелле вӑйсӑрланчӗҫ.

Осталось всего пять-шесть человек, и в их числе Кандов; они еще продолжали стрелять, но огонь их заметно ослабел.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак хамах халь вилӗм шыратӑп, пурнӑҫпа сыв пуллашса уйрӑлатӑп, ылханса уйрӑлатӑп…

И я сам ищу смерти, я прощаюсь с жизнью, проклиная ее.

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпир ак, мӗскӗнсем, ухмаха тӑрса юлтӑмӑр…

— Одни мы, бедные, в дураках остались…

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак хӑна тесен хӑна!

Вот гость так гость!

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тинех ак вӑл майне те шыраса тупрӗ.

Наконец ему в голову пришла одна идея.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак ман сӑмахӑм сире, тӳрӗ тӗн ҫыннисем!

Вот мое слово к вам, правоверные!

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вара вӑл ак мӗнле чӑрсӑр шухӑш тытрӗ: тӗрӗксен тав-шуй хускалнӑ ялӗсем витӗр иртсе Бяла Черквана ҫитсе кӗмелле, унта пӑлхав ялавӗ ҫӗклемелле.

И он решился на отчаянное предприятие: проникнуть в Бяла-Черкву, пройдя через взбудораженные турецкие села, и поднять в ней знамя восстания.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

 — Ачасем, ак ҫак хӑравҫӑсене укрепленин тепӗр вӗҫне ертсе кайӑр та хӗҫ-пӑшалӗсене халех туртса илӗр, эпӗ тепӗр приказ париччен сыхласа тӑрӑр!

 — Ребята, отведите этих господ — этих вот трусов — на тот конец; разоружите их и караульте до следующего моего приказа!

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь ак татах тарса ҫитме шутланӑ та, ӑна вилӗмрен каҫарас пирки сӑмах та пулма пултараймасть.

Теперь он бежал опять, и о пощаде не могло быть и речи.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed