Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫуна the word is in our database.

ҫуна (тĕпĕ: ҫуна) more information about the word form can be found here.

Пӳрт алӑкӗ ҫуна пуҫланӑ.
Дверь в избе уже загорелась.

Вут тухни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йӑмра чашкӑрса ҫуна пуҫланӑ, вут хӗрӗвӗпе сӗткенӗ вӗре пуҫланӑ.
Зашипела лозина, закипел в ней сок, пошел дым, и стал перебегать огонь.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мӗнлерех ҫуна пуҫларӗ спирт, мӗнле хитре ташлаҫҫӗ ун ҫийӗнче кӑвак ҫулӑм чӗлхисем!
Как загорелся спирт, как красиво заплясали на его поверхности синие огоньки!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мулкачӑ вара е йытӑ сасси, е ҫуна чӑкӑртатни, е ҫын сасси, е вӑрманта кашкӑр ҫатӑртаттарса ҫӳренине илтет те хӑранипе урлӑ-пирлӗ сиккелеме тытӑнать.
Заяц начинает слышать то лай собак, то визг саней, то голоса мужиков, то треск волка по лесу, и начинает от страха метаться из стороны в сторону.

Мулкачӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аслӑ ҫул ҫинче ҫуна тупанӗсем шӑхӑрни, лашасем тӑлхӑрни, ҫуна ӳречисем чӑкӑртатни илтӗнет.
На большой дороге слышно было, как визжали полозья, фыркали лошади, скрипели кресла в санях.

Мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ире хирӗҫ Володя амӑшне ҫуна ҫине майласа лартрӗ, хыттӑн чуптурӗ, пур енчен те шӑнмалла мар пледпеле майласа витрӗ.
На рассвете Володя усадил мать в сани, крепко поцеловал ее, заботливо подоткнул со всех сторон плед.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫуна тупаймасӑр аптраса ҫитсессӗн, Володя сасартӑк хӑй пӗлӗшӗн Гришӑн ашшӗ ҫула тухкаласа ҫӳренине аса илчӗ.
Уже отчаявшись найти сани, Володя вдруг вспомнил, что у его приятеля Гриши отец занимается извозом.

Пӗрисем, куҫӗсене тартса ӑнланмалла мар мӑкӑртатрӗҫ, теприсем Ульяновсене валли ҫуна ҫинче кӑна мар, православи ҫӗрӗнче те вырӑн ҫук, терӗҫ.
Одни, отводя глаза в сторону, бормотали что-то несвязное, другие грубо отвечали, что для Ульяновых нет места не только в санях, но и на православной земле.

Анчах та Ольӑна ҫуна ҫинче ларма тунсӑх, вӑл каллех ҫапӑҫӑва ыткӑнчӗ, сулахай аллипе вӑрҫма тытӑнчӗ.
Но Оле скучно было сидеть в санях, и она снова вступила в бой, воюя левой рукой.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аня аманнӑскере ҫуна патнелле ертсе кайрӗ, хӑй вара юлташӗсене пулӑшма ыткӑнчӗ.
Аня отвела раненую к саням, а сама кинулась помогать товарищам.

Маняша ҫуна ҫинче сиккелерӗ, унӑн та ҫапӑҫӑва кӗрес килет.
Маняша прыгала в санях, ей тоже хотелось вступить в бой.

Ҫуна ҫинчен Митя сиксе анчӗ.
Из саней выпрыгнул Митя.

Арҫынсем, ҫуна ҫинчен анӑр, тӑшмана кӗтсе илер…
Мужчины, выходите из саней, встретимся с врагом…

Ямшӑк ӑна ҫӗклесе илет, хулпуҫҫийенчен ыталаса тытать, ҫуна патнелле сӗтӗрет, ун аллине юрпа сӑтӑрать, таврара вара кашкӑрсем хытӑрах та хытӑрах улаҫҫӗ.
Он поднял ее, обнял за плечи, тащит к саням, оттирает ей снегом руки, а волки вокруг воют всё громче и громче.

— Ямшӑк, лашусене чар, ҫуна ҫинчен хӗрача ӳксе юлчӗ, — Володьӑна хулпуҫҫинчен тӗккелет амӑшӗ.
— Ямщик, остановите лошадей, девочка из саней выпала, — тормошит мама за плечи Володю.

Ҫуна хыҫҫӑн Саша ҫил пек вӗҫтерчӗ.
И Саша бегом бросился догонять дровни.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Мӗн пулчӗ сана? — тӗлӗнсе ыйтать Наташа, хӑйсем умӗнчен иртсе пыракан ҫара ҫуна ҫинче ларса пыракан кӑвак сухаллӑ колхозник ҫине Саша чылайччен тинкерсе пӑхнине курсан.
— Ты чего? — удивленно спросила Наташа, видя, что Саша загляделся на седобородого колхозника в нагольном тулупе, проезжавшего мимо в дровнях.

Вӑхӑт нумай та иртмерӗ, чӳрече умӗнче ҫуна тупанӗ чӗриклетни илтӗнчӗ, ҫавӑнтах Тенор хытӑ вӗрме тытӑнчӗ.
Но тут за окном заскрипели сани, фыркнула лошадь, и сразу же тревожно залаял Тенор.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хайне ҫуна ҫине ларма хушсан, вӑл кӳренсе те илчӗ.
Она даже обиделась, когда ей предложили место в санях.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Пӳрт ҫывӑхӗнче ҫуна тӑрать, кӑвайт умӗнче темиҫе ҫын пирӗннисемпе калаҫса лараҫҫӗ, ахӑртнех, вӗсем питех те килӗштерсе калаҫаҫҫӗ пулмалла.
Около избы стоят сани, несколько человек беседует у костра с нашими посланцами, беседа протекает, повидимому, очень мирно.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics