Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫутҫанталӑк the word is in our database.
Ҫутҫанталӑк (тĕпĕ: ҫутҫанталӑк) more information about the word form can be found here.
Андрей ҫак хурӑна курчӗ — аялтан пуҫласа ҫулҫисем патне ҫитиех ун ӑшӗнче чӗрӗ вӑй выляса тӑрать,— Андрей ӑнланса илчӗ: ку хурӑна ҫутҫанталӑк хӑй темле вӑй-хӑват панӑ та ӗмӗрлӗхех ҫак хире ҫирӗплетсе лартнӑ иккен.

Андрей увидел березу — снизу до самых листьев в ней играла сила — Андрей сразу понял, что самой природой она одарена чем-то таким, что на века утверждало ее в этом поле.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫавӑнпа пӗтӗм ҫутҫанталӑк шӑнса кӳтнӗн туйӑнать.

Все кругом будто застыло от холода.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Ҫакӑнтан пуҫланса кайрӗ вӑл: пӗрре Володя пионерсен сборӗнче челюскинцӑсене Пысӑк ҫӗртен чул мар, пӑр уйӑрни ҫинчен, вӗсем ҫурҫӗр тӗттӗмлӗхӗнче мӗнле пурӑнни ҫинчен, ҫутҫанталӑк хӑрушлӑхне парӑнманни ҫинчен каласа пачӗ.

Началось это с того, что как-то на пионерском сборе Володя рассказал про челюскинцев, которые тоже были если не камнем, то льдами отрезаны от Большой земли и жили также в темноте полярной ночи, но не сдались стихии.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑт, ҫутҫанталӑк, вӑййи!

От игра природы!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫутҫанталӑк ӑна хӑех аван пытарнӑ.

Сама природа искусно замаскировала его.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах вӑл техника енӗпе ялан хаваслансах пулӑшнӑ: ҫутӑ майлаштарнӑ, икӗ еннелле уҫӑлакан чаршав тунӑ, декорацисем ҫакнӑ, сцена хыҫӗнче аслати, ҫил-тӑвӑл тунӑ, юр сапнӑ; кӗскен каласан, ҫутҫанталӑк вӑй-хӑвачӗсен заведующийӗ пулнӑ.

Но он всегда охотно помогал по своей технической части: налаживал освещение, делал раздвижной занавес, развешивал декорации, изображал за сценой гром, бурю, сыпал снег — вообще ведал стихиями.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Унта ЧР строительствӑпа архитектура тата пурӑнмалли ҫурт-йӗрпе коммуналлӑ хуҫалӑх министрӗн пӗрремӗш заместителӗ В.Максимов, ЧР Сывлӑх сыхлавӗн министерствин «Фармация» патшалӑх унитари предприятин генеральнӑй директорӗ О.Казарина, ЧР ҫутҫанталӑк ресурсӗсен тата экологи министрӗн заместителӗ Н.Косулин, Вӑрмар район пуҫлӑхӗ М.Пуклаков, райадминистраци пуҫлӑхӗ А.Васильев, райадминистрацин пай начальникӗсем тата ытти яваплӑ ҫынсем хутшӑнчӗҫ.

Help to translate

Вӑрмар районӗнче икӗ ФАП уҫӑлчӗ // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/3525-v-rmar- ... -fap-u-lch

Вӑл телейлӗ; вӑл, ҫутҫанталӑк пекех, тикӗс, лӑпкӑ, тӳлек ӑнланмалла мар хӗр.

Она счастлива; она, как природа, ровна, спокойна и сама в себе.

XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Йӗри тавра вара ҫав-ҫавах тӗксӗм, хаяр та тискер ҫутҫанталӑк.

А кругом была та же мрачная, строгая, дикая природа.

XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленин хӑйӗн тӑван-йышне пӑрахса, казак станцинче ахаль пурнӑҫпа, ҫутҫанталӑк законӗсене ҫеҫ пӑхӑнса пурӑнма тапӑҫса пӑхни ӑнӑҫсӑр пулнине Толстой ҫав тери лайӑх уҫса кӑтартать.

Help to translate

Л. Н. Толстойӑн «Казаксем» повеҫӗ // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 2 с.

Эхер те ҫакӑнпа нумай пӗлӳллӗ, йытсене ҫав тери ӑста тума пӗлекен, ӑслӑлӑх мелӗ-меслечӗсемпе усӑ куракан тишкерӳҫӗ, ҫутҫанталӑк тишкерӳҫи аппалансассӑнччӗ.

А что, если бы этим занялся серьезный естествоиспытатель, вооруженный знанием, с их замечательным умением обставлять опыты, с их научными средствами.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫутҫанталӑк пур ҫӗрте те гениллӗ йӗрке ӑсталаса хӑварнӑ.

Природа, как и во всем, распорядилась гениально.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Кунта, тӑванӑм, ҫутҫанталӑк этемсем валли илӗртмӗшлӗ те мӑйкӑчлӑ темле засада туса хунӑ.

Тут, дорогой мой, природа устроила для людей какую-то засаду с приманкой и с петлей.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ юрату, илем, этемлӗхпе хам мӗнлерех хутшӑнусенче тӑни, ҫутҫанталӑк, ҫынсен пӗртанлӑхӗпе телейӗ, поэзи, турӑ ҫинчен сасӑпа уйлама мар, — кун пирки каламастӑп та, — лайӑххӑн шухӑша кайса ларма та хӑю ҫитерейместӗп.

Я не смею задуматься, — не говорю о том, чтобы рассуждать вслух, — о любви, о красоте, о моих отношениях к человечеству, о природе, о равенстве и счастии людей, о поэзии, о боге.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫӑлтӑр сапса тухнӑ пӗр хура пӑнчӑсӑр, пӗр пӗлӗтсӗр шуранка симӗс тӳпене пӑхсассӑн, сывлӑш мӗншӗн варкӑшманнине, ҫутҫанталӑк мӗншӗн хускалма хӑраса асӑрхануллӑ пулнине ӑнланса илетӗн: ӑна пурнӑҫӑн пӗр питӗ-питӗ кӗске самантне те ҫухатма шел иккен, ҫавӑншӑн вӑл чӑтма ҫук сехӗрленет, хӑрать.

А взглянешь на бледно-зеленое, усыпанное звездами небо, на котором ни облачка, ни пятна, и поймешь, почему теплый воздух недвижим, почему природа настороже и боится шевельнуться: ей жутко и жаль утерять хоть одно мгновение жизни.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Шӑрӑхпа шӑплӑха пула сывлӑш пӗр варкӑшсӑр хытса тӑрать, лӗштӗр кайнӑ ҫутҫанталӑк чӗмсӗрлӗх ӑшне путнӑ…

Воздух всё больше застывал от зноя и тишины, покорная природа цепенела в молчании…

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫутҫанталӑк та ыйхӑран вӑраннӑ.

Природа тоже пробуждалась ото сна.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗтӗм ҫутҫанталӑк ҫак пӗтӗм ту тӳписем, сӑртсемпе айлӑмсем йӗри-таврах сыхланса сывлать.

Вся природа, горные вершины, долы и ущелья кругом настороженно вздыхали.

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл йӗрӗнсе сурса хучӗ… ҫутҫанталӑк питне пуль ҫав ӗнтӗ.

И он с отвращением плюнул… надо полагать — в лицо природе.

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тепӗр майлӑ каласан, ӑс-хакӑл хӑватне ҫутҫанталӑк хӑвачӗ ҫӗнтерсе илчӗ.

Иначе говоря, природа взяла верх над духовным миром.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed