Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑруках (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
— Кашкӑрсем! — ҫухӑрса ячӗ тӑруках Ҫеруш.

— Волки! — закричал вдруг Серёжа.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Шарт сикетӗп тӑруках: мамипе йӑмӑк иккӗш те больницӑрах вилсе кайсан?!.

Вдруг я вздрагиваю: а если мама с сестрёнкой умрут в больнице?!.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Тӑруках вӑранса кайрӗ те пӗр ыйхӑ паллисӗр куҫӗпе йӗксӗке сӑнама пуҫларӗ.

Внезапно проснулась, на мордочке в момент не осталось следов сна, и уставилась на шмеля.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Григорий Фомин тӑруках сӑнран улшӑнса кайнине асӑрхарӗ.

Григорий видел, как Фомин изменился в лице.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чиркӳ тӗлӗнче Обнизовӑн каччӑ ҫулне ҫитмен ывӑлне хирӗҫ пулчӗ, ӑна алапашлӑн сывлӑх сунса иртрӗ, унтан тӑруках тавҫӑрса илчӗ те, ачана каялла ҫаврӑнса чӗнчӗ:

Около церкви встретил подростка Обнизова, небрежно кивнул ему головой, прошел мимо и, вдруг озаренный догадкой, повернулся, окликнул:

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр икӗ эрнерен Ильинична хӑйне тӑруках япӑх туйрӗ, Дуняшка авӑн илнӗ ҫӗрте ӗҫлерӗ, ҫавӑнпа та Ильинична ӑна ӗҫрен уйӑрасшӑн пулмарӗ, анчах хӑй апат та пӗҫереймерӗ.

Недели две спустя Ильинична почувствовала себя плохо, Дуняшка была занята на молотьбе, и отрывать ее от работы Ильинична не хотела, но сама стряпать не могла.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Пытарнӑ-и? — тӑруках шурса кайса ыитрӗ Григорий.

— Похоронили? — бледнея, спросил Григорий.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫакӑнпа ӑнлантармалла та Мамонтова хушнӑ задача тӑруках пӗчӗкленнине.

Этим обстоятельством и объясняется ограниченность задачи, возложенной на Мамонтова.

XX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Сан шӑршӑ кӗрет… — терӗ те Наталья куҫӗсене йӑлкӑштарса, тӑруках хӗрелсе кайнӑ питҫӑмартисене кӑтартасшӑн мар пулса, пуҫне пӗксе ларчӗ, йӗпне хӑвӑрт чике-чике турта пуҫларӗ.

— Тобой пахнет… — блестя глазами, сказала Наталья и наклонила голову, чтобы скрыть внезапно проступивший на щеках румянец, стала проворно орудовать иглой.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Паян пӗр кун хушшинче, мӗн чухлӗ хыпар илтрӗ авӑ, тӑруках ӑнланса илме те ҫук!

За один день навалилось такое, что не враз и разберешься!

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Каласа пӗтермелли нумай, тӑруках пӗтӗмпе аса та илеймӗн, пуҫа тем те пырса кӗме пултарать…

— Да досказ длинный, всего сразу не упомнишь — мало ли что па ум придет…

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тен, вӗсем тӑруках кама та пулин кирлӗ пулма пултараҫҫӗ, терӗм?

«А вдруг, думаю, они кое-кому срочно понадобятся?»

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ шутламан, — хуравларӗ Молодцов, тӑруках кирпӗч пек хӗрелсе кайса.

— И не считал, — став сразу кирпично-красным, ответил Молодцов.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин пукан ҫинче тӑруках тӳрленсе ларчӗ, юри ӳсӗрем пек турӗ.

Лузгин сразу подобрался на стуле, сел попрямее, нарочито прокашлялся.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл чи кирлине — хуҫалӑха мӗнле тырӑ чи пысӑк тупӑш панине тӑруках шыраса тупайман, ҫынсене тӑруках ӗнентереймен, вӗсен чун-чӗрине тӑруках уҫайман.

Он не мог сразу отыскать главного — какое же зерно принесет хозяйству наибольший доход, не сразу смог убедить людей и не сразу раскрыл их души.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тулта таса юр кӗрчӗсем выртнӑ, пӳртсенче тӑруках ҫутӑрах пулса тӑнӑ, йӗри-тавра мӗн пурри пӗтӗмпех ҫӗнелнӗ пек туйӑннӑ.

За окнами было разлито чистое сияние сугробов, в избах сразу посветлело, и все вокруг будто обновилось.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ҫурт тӑррисемпе хӳмесене тӑруках шуратса пӑрахнӑ, ҫӗтӗк ҫатӑкпа ҫӳп-ҫап пӑрахнӑ вырӑнсене витсе хунӑ.

Он сразу побелил крыши и заборы, прикрыл захламленные пустыри.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӗлместӗп, темӗнле ҫапла пулчӗ, эсир мана тӑруках палласа илеймерӗр, хам эпӗ нимӗн тума пӗлмерӗм, — терӗ Мажаров васкавлӑн, Ксени ӑна пӳлсе, мӗнле те пулин хытӑ сӑмах каласран, вара хӑй пӗтӗмпе ӑнлантарса параймасран хӑранӑ пек.

— Не знаю, как получилось, но вы как-то сразу не узнали меня, а я растерялся, — торопливо говорил Константин, словно боялся, что она прервет его и скажет что-то резкое, после чего он уже не сможет ей все объяснить.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак тинкерсе пӑхакан, анчах хӳтлӗхсӗр сенкер куҫсене мӗнле тӑруках палласа илеймерӗ-ха вӑл?

И как это он сразу не узнал эти серые, с пытливой незащищенностью глаза?

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вырӑнти пуйӑс кайиччен — Приреченски района Константин унпа ҫитме шутларӗ — вӑл обкомра пулчӗ, пасарта ӗннӗ ҫӑм шӑрши кӗрекен ҫӗнӗ кӑҫатӑ, йытӑ тирӗнчен ҫӗленӗ алса туянчӗ, магазинта ӑшӑ ватникпе брюки илчӗ, вӗсене ҫавӑнтах пальто айӗнчен тӑхӑнса лартса, хӑй тӑруках тачкарах пек курӑнчӗ, мӑранланчӗ.

До отхода местного поезда, которым Константин собирался добраться в Приреченский район, он побывал в обкоме, купил на рынке новые, пахнувшие паленой шерстью валенки, мягкие вязаные носки, рукавицы на собачьем меху, в магазине приобрел добротную стеганку, брюки и тут же надел их под демисезонное пальто, сразу став солиднее и медлительнее в движениях.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed