Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каларӑм (тĕпĕ: кала) more information about the word form can be found here.
Пире панӑ шампански бутылки камӑннине эпӗ пӗлмерӗм (кайран мана ӑнлантарнӑ тӑрӑх, вӑл пурте пӗрле туяннӑскер пулнӑ), ҫавӑнпа туссене хамӑн укҫапа хӑналас килчӗ, кӗсьери укҫана эпӗ тӑтӑшах хыпашла-хыпашла пӑхрӑм, вара вунӑ тенкӗлӗх хут укҫа кӑлартӑм та, хам патӑма ҫынна чӗнсе илсе, ӑна укҫа патӑм та: тархасшӑн тата пӗр ҫур бутылка шампански илсе килӗрччӗ тесе пӑшӑлтатса каларӑм, анчах ҫакна пурте илтрӗҫ, мӗншӗн тесен пурте ман ҫине ним шарламасӑр пӑхатчӗҫ.

Так как я не знал, кому принадлежит поданная бутылка шампанского (она была общая, как после мне объяснили), и я хотел угостить приятелей на свои деньги, которые я беспрестанно ощупывал в кармане, я достал потихоньку десятирублевую бумажку и, подозвав к себе человека, дал ему деньги и шепотом, но так, что все слышали, потому что молча смотрели на меня, сказал ему, чтоб он принес, пожалуйста, уже еще полбутылочку шампанского.

XV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпир ҫӑмӑл урапа ҫине ларсан, — паянхи маншӑн хаваслӑ кун вӑл ҫакнашкал йывӑр, япӑх кӑмӑллине курма мана кичем пулни тата чӗрене ыраттарни ҫинчен эпӗ хамӑр хушшӑмӑрти туслашун тӗп никӗсе пулакан пытарманлӑхпа каларӑм.

С откровенностью, составлявшей необходимое условие наших отношений, я сказал ему, когда мы сели в дрожки, что мне было грустно и больно видеть его в нынешний счастливый для меня день в таком тяжелом, неприятном для меня расположении духа.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Манӑн ҫылӑх каҫаракана курмалла терӗм, унӑн ятне каларӑм.

Я сказал, что мне нужно видеть духовника, назвав его по имени.

VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ каларӑм ӗнтӗ, Дмитрипе туслашни мана пурнӑҫ ҫине, унӑн тӗллевӗпе ҫыхӑнӑвӗсем ҫине ҫӗнӗлле пӑхтарчӗ.

Я сказал, что дружба моя с Дмитрием открыла мне новый взгляд на жизнь, ее цель и отношения.

I сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫӑварни хыҫҫӑн вӑл манпа каллех калаҫу пуҫарма тытӑнсан, пӗрремӗш хутӗнче эпӗ манӑн уроксене хатӗрленмелле тесе каларӑм та ҫӳле хӑпартӑм: анчах чӗрӗк сехетрен такам класс пӳлӗмӗн алӑкне уҫрӗ те, ман патӑма Нехлюдов пырса тӑчӗ.

В первый раз, как он после масленицы снова хотел разговориться со мной, я сказал, что мне нужно готовить уроки, и ушел на верх; но через четверть часа кто-то отворил дверь в классную, и Нехлюдов подошел ко мне.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вара мана пӗр шухӑш пырса кӗчӗ, эпӗ ӑна ҫавӑн чухнех каларӑм.

И тут мне вдруг пришла мысль, которую я тотчас же высказал.

XXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эпӗ пымастӑп тесе каларӑм.

— Я сказал, что не поеду.

XXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫакӑн евӗрлӗ шалти пӑлханӑва, шухӑшламаннине пула, Сен-Жером аяла анса, мана: хӑвна ху япӑх тытнӑран тата начар вӗреннӗрен паян эсӗ кунта пулма тивӗҫлӗ мар, халех ҫӳле хӑпар, тесе каласан, эпӗ ӑна чӗлхе кӑларса кӑтартрӑм та кунтан кайма шутламанни ҫинчен каларӑм.

Под влиянием такого же внутреннего волнения и отсутствия размышления, когда St.-Jérôme сошел вниз и сказал мне, что я не имею права здесь быть нынче за то, что так дурно вел себя и учился, чтобы я сейчас же шел на верх, я показал ему язык и сказал, что не пойду отсюда.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗҫ ҫакӑнса тӑракан стена ҫывӑхне пырсан, эпӗ ӑна ярса тытрӑм та каларӑм:

Когда я подошел к стенке, где висела моя шпага, я вдруг схватил ее и сказал:

X сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗррехинче, пысӑк праҫник кунӗ, эпӗ хамӑра асӑрхаса тӑракан сержанта ҫапла каларӑм: «Сержант господин, паян пысӑк праҫник, эпӗ ӑна палӑртасшӑн. Икӗ бутылка мадера илсе килӗр, тархасшӑн, эпир ӑна пӗрле ӗҫӗпӗр».

Один раз, в большой праздник, я сказал сержанту, который смотрел за нами: «Господин сержант, нынче большой праздник, я хочу вспомнить его. Принесите, пожалуйста, две бутылочки мадер, и мы вместе выпьем ее».

IX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пирӗн перчеткесем ҫук, — тепӗр хут каларӑм эпӗ ҫывӑхарах пырса; икӗ алла та кресло урлашки ҫине хутӑм.

— У нас перчаток нет, — повторил я, подвигаясь ближе и ближе и положив обе руки на ручку кресел.

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ Соньӑна тем тери тимлӗ сӑнарӑм: хальхи пекех астӑватӑп, Володя, Этьен тата эпӗ залра Соньӑна хамӑр курмалли, ҫавӑн пекех вӑл пире курмалли, илтмелли вырӑнта пуплесе тӑнӑ чух эпӗ савӑнса калаҫрӑм; мана, хам шутӑмпа, кулӑшла е ҫивӗч сӑмах калама тӗл килсен, эпӗ ӑна хыттӑнрах каларӑм, хӑна пӳлӗмӗн алӑкӗ еннелле пӑхса илетӗп; хӑна пӳлӗмӗнчен пире курма та, илтме те ҫук вырӑна куҫса тӑрсан, эпӗ шарлами пултӑм, калаҫасси мана текех нимӗн чухлӗ те савӑнтармарӗ.

Сонечка занимала все мое внимание: я помню, что, когда Володя, Этьен и я разговаривали в зале на таком месте, с которого видна была Сонечка и она могла видеть и слышать нас, я говорил с удовольствием; когда мне случалось сказать, по моим понятиям, смешное или молодецкое словцо, я произносил его громче и оглядывался на дверь в гостиную; когда же мы перешли на другое место, с которого нас нельзя было ни слышать, ни видеть из гостиной, я молчал и не находил больше никакого удовольствия в разговоре.

XX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Каларӑм вӗт эс киревсӗр ача тесе, — ҫилӗллӗн каласа хучӗ Иленька, унтан, тепӗр еннелле ҫаврӑнса, хыттӑн ӗсӗклесе йӗрсе ячӗ.

— Я вам сказал, что ты негодный мальчишка, — злобно выговорил Иленька и, отвернувшись прочь, громко зарыдал.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Анне-мӗр вы-рӑн-не хур-са, — ҫине-ҫинех каларӑм эпӗ хам ӑссӑн.

— И лю-бим, как родну-ю мать, — твердил я себе под нос.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ ӑна: лайӑх мар тӗлӗк куртӑм, — тесе каларӑм, — анне вилнӗ пек, ӑна пытарма йӑтса каяҫҫӗ пек, терӗм.

Я сказал ему, что плачу оттого, что видел дурной сон — будто maman умерла и ее несут хоронить.

I сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл хӑй ӗмӗрне мӗнле те пулин мана усал тӑвасси ҫинчен кӑна шухӑшласа ирттерет ӗнтӗ — пӑшӑлтатса каларӑм эпӗ.

Только о том и думает всю жизнь, — прошептал я, — как бы мне делать неприятности.

I сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Каларӑм вӗт, чул-сӑрт ҫинчен сикме сан хӑю ҫитмест тесе, — тет.

— Я же говорила, что ты не решишься.

Тилӗ, тӗве, кашкӑр, арӑслан тата путене // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 45–50 с.

Астӑватӑп, вӗсене каларӑм:

Я, помню, им говорю:

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Эпӗ ҫакна каларӑм ҫеҫ — вӗтлӗхрен пӗр ҫын туха парать.

И только я это сказал — из кустов выходит мужик.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Эпӗ тепӗр хут каларӑм.

Help to translate

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed