Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтмен (тĕпĕ: илт) more information about the word form can be found here.
Вара чӗтренекен сасӑсем тӑтӑшах янӑраса улӑм ҫивитти ҫумӗпе иртсе ватӑ старик Захар хӑлхисене пырса кӗрсен, тахҫанах илтмен канӑҫлӑ чан сассинчен вӑл кӑштах тӗлӗнчӗ те, васкамасӑр сӑхсӑхса илчӗ, унтан хӑй яланах ларакан чалӑшнӑ крыльца патӗнчи вырӑнне вырнаҫса ларчӗ.

И когда густые, дрожащие звуки мимо соломенных крыш дошли до уха старого деда Захария, подивился он немного давно не слыханному спокойному звону и, перекрестившись неторопливо, крепко сел на свое место, возле покривившегося крылечка.

2 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Вӑл тупӑ пенӗ сасса пӗрре те илтмен.

Он не слышал ещё ни разу орудийного залпа.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Георгий Шумилов. Гайдар, Аркадий Петрович. Тӑваттӑмӗш блиндаж: калав; вырӑсларан Г.С. Шумилов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с.

Ҫав сасӑра ӑнланмалла мар тата пирӗн хӑлха тытма пултарайман уйрӑмлӑх пур, ҫавӑнпа та эпир ҫӑхансем калаҫнине ӑнланма пултараймастпӑр, хӑлха илтмен ҫынсем пек ҫеҫ тавҫӑрса илме пултаратпӑр.

Есть непонятные и не уловимые нашим ухом оттенки в этом основном звуке, и оттого мы не можем понять разговор воронов, а только догадываемся, как глухонемые.

VIII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн, тусем хушӑкӗнче ҫил пулнипе усӑ курса, вӑл пӑлансем патне нумайччен пытанкаласа пынӑ, пӑлансем вӑл пынине туйман та, илтмен те.

После того, пользуясь ветром в ущельях, долго подкрадывался к ним, и они не чуяли и не слышали его приближения.

Чӳлмек ҫурални // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 35–38 с.

Вӑл, пӗлсех тӑратӑп, эмбриологи ҫинчен илтмен те, анчах пирӗн вӑхӑтра унсӑр мӗнле пултӑр?

Она, я уверена, и не слыхивала об эмбриологии, а в наше время — как вы хотите без этого?

XIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Сунарта Валетка ывӑнма пӗлмест, сисӗмӗ те унӑн ҫителӗклӗ, анчах теплерен-пӗрре аманнӑ мулкача хӑваласа тытма пултарсан, вӑл ӑна пӗр-пӗр сулхӑн вырӑнта, симӗс тӗм айӗнче, хӑйне пурте пӗлекен е хальччен ҫын илтмен хивре сӑмахсемпе вӑрҫакан Ермолайран аяккалла пӑрӑнса, пӗр шӑмӑ хӑварми, киленсе ҫисе ярать.

На охоте он отличался неутомимостью и чутье имел порядочное; но если случайно догонял подраненного зайца, то уж и съедал его с наслажденьем всего, до последней косточки, где-нибудь в прохладной тени, под зеленым кустом, в почтительном отдалении от Ермолая, ругавшегося на всех известных и неизвестных диалектах.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Илтмен.

Help to translate

XX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Вӑл мӗн каланине никам та илтмен, анчах аннеҫӗм тек макӑрмарӗ; вӑл лӑпланчӗ те апат ыйтрӗ, хӑй пурпӗрех тухмарӗ, хулана куҫса каяс шухӑшне те улӑштармарӗ.

Никто не слышал, что он сказал ей, но матушка уже не плакала больше; она успокоилась и кушать потребовала — однако не показалась и решения своего не переменила.

XX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Анчах чее йытӑ хӳрине хӗстерсе пӗчӗкленчӗ те, ним илтмен пек пулса, алӑкран тухрӗ.

Но хитрая собачонка поджала хвост, съежилась вдвое и вышла тихо в дверь так, как будто бы ничего не слышала.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Вал ытлашши сӑмах вакланине эпӗ нихҫан та илтмен.

Я еще никогда не слышал, чтобы он сказал лишнее слово.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Ӗмӗрӗмре те илтмен эпӗ йытӑ ҫырма пултарни ҫинчен.

Я еще в жизни не слыхивал, чтобы собака могла писать.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Аякран килнӗ хӑш-пӗр ачасем чӑвашла илемлӗ те таса калаҫнине, Артем халиччен илтмен сӑмахсемпе усӑ курнине асӑрхарӗ арҫын ача.

Мальчик заметил, что некоторые сверстники из чувашской диаспоры очень красиво и выразительно разговаривают по-чувашски, иногда употребляя незнакомые ему слова.

«Кӗрен парӑсра» // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 57,59,61,63 с.

Унта вӑл лаша кӗҫеннине те илтмен, тислӗк шӑршине те туйман, чӗрӗ ялсем тӑрӑх мар, вилӗ ялсем хушшипе утса иртнӗ пекех ҫӳрерӗ.

Там и ржания конского ни разу не слышала, ни разу не обдало запахом свежего навоза, точно не по живым селениям проходила, а по вымершим.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Василиса Прокофьевна нимӗн те илтмен пек ӑна хирӗҫ чӗнмерӗ.

Василиса Прокофьевна ничего не ответила, словно не слышала.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Нимӗҫсем килнӗ пулсан эпӗ илтмен пулӑттӑм-и вара?

А ежели немцы — разве я не услышал бы?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Илтмен, кала!

— Не слышала, говори!

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Анчах та Якур ӑна илтмен.

Но Егорка уже не слышал.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Тен унӑн ятне эпӗ нихҫан та илтмен пуль.

Может, и названия его не слыхал.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Тантӑшӗсем унран уйӑха яхӑн ӗнтӗ Украина ҫинчен калаҫнине илтмен.

Подруги уже с месяц не слышали от нее ни слова об Украине.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Ҫук, Михеич, илтмен, — терӗ ҫӳлте ларакан хӗрарӑм юрланӑ чухнехи пек ачашлӑн калаҫакан сасӑпа.

— Нет, Михеич, не приходилось, — отозвался с верхней полки ласковый, певучий голос.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed