Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫӑмарта алӑран алла ҫӳрерӗ, пурте ӑна хытӑ тинкерсе пӑхрӗҫ, Лявука ятларӗҫ.Злополучное яйцо ходило по рукам, все критически осматривали его и ругали Левку.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Пӑхӑр укҫа алӑран алла куҫрӗ.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Салтаксемпе офицерсем, пӑшалӗсене алӑран ямасӑр, чӑтлӑхалла хӑраса пӑхса пыраҫҫӗ.Трусливо вглядываются в темную чащу солдаты и офицеры, не выпуская из рук оружия.
50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Бобик хӑйӗн типӗ чӗлхипе Трубачева пӗрре алӑран, тепре питҫӑмартинчен ҫула-ҫула илет.
46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Шӑллӗне алӑран тытса, Саша кӗҫҫе пек кӑвак ҫемҫе тусан ҫийӗн ҫара урисемпе хаваслӑн лаплаттарса пырать.Взяв брата за руку, Саша с удовольствием шлепает босыми ногами по серой и мягкой, как войлок, пыли.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Анчах ҫапах та, хула алӑран алла темиҫе хутчен куҫрӗ пулин те, эпир противника аркатрӑмӑр.Но все-таки противник был разбит, несмотря на то, что город переходил из рук в руки.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.
Хула алӑран алла куҫнӑ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.
Ялсем талӑк хушшинче темиҫе хутчен алӑран алла куҫнӑ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.
Хӑйсене тытма тӑрсан та ку кайӑксем вырӑнтан хускалмаҫҫӗ, сӑмсисемпе ҫеҫ алӑран касса илеҫҫӗ.
Кайӑк-кӗшӗк пасарӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 135–138 с.
«Каллех асӑрхаман, йытта алӑран вӗҫертнӗ, — пӑшӑрханса шухӑшласа илтӗм эпӗ.«Опять недоглядели и упустили собаку! — подумал я с досадой.
Хура тилӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 68–70 с.
Вӑл мана алӑран шӑлӗсемпе асӑрхануллӑн ҫыртрӗ те, хӑйне чарса ан тӑтӑр тенӗ пек, шӑппӑн йынӑшма тытӑнчӗ.Он осторожно взял зубами мою руку и стал тихонько визжать, как бы прося не задерживать его.
Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.
Хӗр перчетке тӑхӑннӑ пулсан, сылтӑм алӑран перчеткине хываҫҫӗ, унтан ҫӗрӗ тӑхӑнтараҫҫӗ.
Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Пикмӑрсана алӑран ҫавӑтса шала кӗртрӗҫ.
XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Шерккей алӑран алла курка ҫӳретме тытӑнчӗ.
II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Зоя каллех ман умма пырса алӑран тытрӗ.
Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Урамра мӗншӗн ун чухлӗ шавлӑ ача-пӑча ҫӳрени ҫинчен, хӗрсемпе арҫын ачасем мӗншӗн вуннӑн-вунпиллӗкӗн алӑран алӑ тытса урам варрипе утни ҫинчен, вӗсем мӗншӗн ҫав тери савӑнӑҫлӑ пулни ҫинчен, кулма, юрлама чарӑнма та пултарайманни ҫинчен никам та ыйтмасть.
Бал // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Тӑшман патака кам тупнине, тата алӑран алла панӑ чух тупсан, кашни командӑн пӗрер очко пулать.Если противник заметит нашедшего и осадит его, тогда у каждой команды по очку.
«Шурӑ патак» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Вара тин эпӗ килнине астурӗ те Зоя ман алӑран витрене илчӗ: — Хамах ярса паратӑп, анне, мӗншӗн ху тытнӑ эсӗ? — терӗ.Тут только Зоя спохватилась, вскочила и отняла у меня ведро: — Что ты, мама! Я сама!
Пысӑк виҫе // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя «Что делать?» вулама пуҫласан, ӑна алӑран пӑрахаймарӗ, кӗнеке ӑна пӗтӗмпех пӑхӑнтарнӑ.Раз начав читать «Что делать?», Зоя уже не могла оторваться — она была так поглощена книгой.
Пысӑк виҫе // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Шура ӑна тытасшӑнччӗ, вӑл алӑран шуса тухса кайрӗ.
Ашшӗсӗр // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.