Corpus of the Chuvash language

Картинисем унӑн начарах марччӗ, кичемрехчӗ ҫеҫ, — пӗр вӗҫӗмрен Энск, Энск, ҫӗрлехи, каҫхи, уйӑх ҫуттинче те, хӗвел питӗнче те, ӗлӗкхи те, хальхи те.

Картины его были недурны, но скучноваты — снова Энск и Энск, ночью и днем, при лунном и солнечном освещении, Энск старый и новый.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку вӑл ҫапла, чӑнах та, ҫапла пулчӗ: эпӗ сада кӗтӗм, астӑватап-ха, вӑл шурӑ юр пусса илнӗрен, хӗвел ҫути ӳкнӗрен ҫав тери илемлӗччӗ.

Это было именно так, то есть очень просто: я вошел в сад — еще, помнится, удивился, что он такой красивый, весь в снегу, ярко освещенный солнцем, —

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвел ҫути йӑлтӑртатса тӑрать, сарлака кантӑксем тӗлӗнче тусан ҫаврӑнать.

Солнце светило вовсю, у широких окон медленно кружились пылинки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫав тери кӑмӑла кайнӑччӗ, — садри тӳп-тӳрӗ ҫул, хӗвел ӳкнӗ хыр вӑрманӗ.

которая мне когда-то так понравилась, — прямая, просторная дорога в саду и сосны, освещенные солнцем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малта, шлюз леш енче, хирӗҫ тухнӑ тарават хӗвел пире савӑнӑҫлӑн саламлать.

А там, за шлюзом, уже стояло наготове большое встречное солнце.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӗвел хӑпарать.

Всходило солнце.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах каярах тӗплӗн тӗрӗслесе пӑхсан, ҫав япала — Марс пӗлӗчӗсем ҫинче хӗвел выляни пулнӑ-мӗн.

Ну, а вскоре оказалось, что это были всего-навсего лишь солнечные отсветы на облаках Марса.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пурнӑҫра вӗсен тем те пулнӑ: тутти те, выҫҫи те, ӑшши те, сивви те, савӑнӑҫӗ те, хурлӑхӗ те, хӗвел те пӗҫертнӗ вӗсене, ҫил-тӑман та аптарнӑ — тӗрлӗ тӗл килнӗ.

Всяко бывало у них: было им и сытно и голодно, и жарко и холодно, и весело и грустно, и солнце их палило и вьюга их била — всяко бывало.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Туттине-выҫҫине, ӑшшине-сиввине — пурне те курнӑ: ӑна хӗвел те ӑшаланӑ, ҫил-тӑман та ҫаптарнӑ.

Было ему и сытно и голодно, и весело и грустно, и жарко и зябко, палило его солнце и вьюга била.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ Вӑта Тӑван патне икӗ пӗчӗк курпуна, хӗвел пек пит-куҫлӑскерсене, йӑтса пынӑ.

Привели к Среднему Брату детей, маленького горбуна и крохотную горбунью, с чудными, светлыми личиками.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Палуба ҫинче пӗр ача аппаланать, вӑл шалҫа пек вӑрӑм, ҫийӗнче — ҫуланса кайнӑ матрос тумтирӗ, йӗмне чӗркуҫҫи таран тавӑрнӑ, аллинче — наждак хучӗ, унпа вӑл ахаль те хӗвел пек ялтӑракан пӑхӑра тата та сӑтӑрать.

А на палубе длинный, как жердь, мальчишка с завернутыми по колено штанами, в замасленной матросской робе наждачной шкуркой надраивал медяшку.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӗвел питӗнче каютӑн ҫутӑ чӳречисем, борт тата иллюминатӑрсем ҫинчи пӑхӑр пайӗсем ялтӑраса тӑраҫҫӗ; улалатса сӑрланӑ палубӑна лакпа витнӗ, ун ҫинчи вентиляторсем, хӗрлӗ ҫӑварӗсене чавка пек карса, йӗс мӑйӗсене кукӑртса тӑраҫҫӗ.

На солнце сверкали зеркальные окна каюты, медная отделка борта и иллюминаторов; на полосатой лакированной палубе, выгнув короткие медные шеи, по-галочьи разинули красные глотки вентиляторы.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Картонран тунӑ кӗпҫерен тата икӗ лампӑран эпӗ хам тӗллӗн пӗчӗк телескоп турӑм, ӑна хамӑр отряд валли парнелерӗм тата, ҫитменнине, каникул умӗн пулнӑ юлашки сборта, хӑюланса кайсах, доклад туса патӑм: «Походра хӗвел тӑрӑх тата ҫӑлтӑрсем тӑрӑх ҫул тупасси ҫинчен».

Из картонной трубки и двух линз я соорудила небольшой телескоп для нашего отряда и, совсем расхрабрившись, на последнем перед каникулами сборе сделала даже доклад: «Как по солнцу и звездам ориентироваться в походе».

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӗвел тайӑлма пуҫласан, ҫапӑҫу тӗп сценисене вӗҫленӗ хыҫҫӑн, ӑна вӑйпах тенӗ пек машина ҫине лартрӗҫ.

Когда уже солнце начало склоняться, когда основные сцены сражения были готовы, его почти силком усадили в машину.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кун халь ҫеҫ пуҫланнӑ пулсан та хӗвел ҫав тери хӗртет.

Несмотря на то что было раннее утро, зной уже стоял над полем.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Павлуша ман пата хӗвел тухичченех пычӗ.

Павлуша заехал за мной на рассвете.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӗвел ҫинче шыв ялкӑшать, тӗлӗнмелле симӗс чулсем йӑлтӑртатаҫҫӗ!

Как блестит на солнце вода, какие чудесные зеленые камни!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирен пӳлӗме нӳрленнӗ пек курӑнакан симӗсрех шпалер ҫапнӑ, маччи хӗвел ҫинче выртса сарӑхнӑ хут тӗслӗ, стена ҫинче хурт куҫҫисемпе илемлетнӗ рамка ӑшӗнче Крым ӳкерчӗкӗ тата комод ҫинче гипсран тунӑ Наполеон кӗлетки пур.

Наша комната с зеленоватыми и словно пропотевшими обоями, с потолком, желтым, как бумага, долго лежавшая на солнце, с крымским видом в рамке из ракушек и большим гипсовым Наполеоном на комоде.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ҫак куна лайӑхах астӑватӑп-ха, ун чухне пӗрре ҫумӑр килсе чашлаттаратчӗ, тепре хӗвел пӑхса яратчӗ.

Этот день я помню отлично — солнечный, с весенним то набегающим, то проходящим дождем, —

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӑлкуҫӗ ҫук, Хӗвел хӗртет.

Солнце высоко, Колодец далеко,

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951