Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ларать (тĕпĕ: лар) more information about the word form can be found here.
Ӑман ҫырми тӗпӗнче тутлӑ шӑршӑ саракан курӑк пилӗк таран кашласа ларать.

В теклине Червленой по пояс стояла пряно благоухающая нескошенная трава.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Юсав пире хакла ларать.

Ремонт нам влезет в копеечку…

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кӑшкӑрать кӑна: «Эсӗ ватӑлнӑҫемӗн ухмахланса пыратӑн. Сан хулпуҫҫи ҫинче пуҫ вырӑнне пушӑ чӳлмек ларать!», тет.

«Ты, — шумит на меня, — чем ни больше стареешь, тем больше дуреешь! У тебя заместо головы порожний котелок на плечах!»

XVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ну, ку, калас пулать, тӗрес те: хуҫа арӑмӗ ӑна кӑшман ҫитернӗ, апат юлашкисем панӑ, ытти пахча ҫимӗҫпе тӑрантарнӑ, дояркӑ вара пӗлтӗрхи типӗ утта пӗр ывӑҫ пӑрахса парать те ӗне ҫилли айӗнче тӗлӗрсе ларать, сӗт кӗтет.

Ну, это, сказать, и правильно: хозяйка ее кормила и свеклой, и помоями, и протчими фруктами, а доярка кинет ей шматок сухого, прошлогоднего сена и сидит, дремлет под выменем, молока дожидается.

XVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кабинетра тата, кӗтесре, ҫутӑ шӑвӑҫ тӑрӑхӗсемпе сӑрнӑ пысӑк арча ларать.

Обстановку кабинета дополнял стоявший в углу большущий, обитый полосами белой жести сундук.

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Колхоз председателӗн кабинечӗ Давыдова тӗлӗнтерчӗ: самаях пысӑк пӳлӗме сарӑ каткасемпе тӑм чӳлмексенче ӳсекен тусанлӑ чечексем лартса тултарнӑ, вӗсен хушшине хӑваран авса тунӑ кивӗ пукансемпе вараланчӑк тенкелсем хӗсӗннӗ; алӑк патӗнче сӑранӗ ҫӗтӗлсе-ҫурӑлса пӗтнипе тутӑхнӑ пружинисем курӑнакан пулнӑ темле элес-мелес диван ларать; стенасем ҫине «Нива» журналтан касса илнӗ ӳкерчӗксемпе йӳнӗ литографисем ҫыпӑҫтарса тултарнӑ.

Странно, на взгляд Давыдова, выглядел кабинет председателя колхоза: просторная комната была густо заставлена пропыленными цветами в крашенных охрою кадках и глиняных горшках, между ними сиротливо ютились старенькие венские стулья вперемежку с грязными табуретами; у входа стоял ошарпанный, причудливой формы диван с вылезшими наружу ржавыми пружинами; стены пестрели наклеенными на них картинками из «Нивы» и дешевыми литографиями.

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӑй пӗрмай пирӗн тавра чупать, лӑпчӑнса ларать, хӑйне чарас тесе, шӑлне шатӑртаттарать…

А сам все вокруг нас бегает, приседает и зубами от сдержанности скрипит…

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Санӑн, Давыдов юлташ, пирӗн Любишкина курасчӗ унта, кулнипе чыхӑнсах ларнӑ пулӑттӑн: пирӗн тавра чупать, йыт аҫи хӳме урлӑ сиксе каҫма хатӗрленнӗ чухнехи пек, лӑпчӑна-лӑпчӑна ларать, усал сасӑпа ҫапла кӑшкӑрать: «Таткаланса пӗтиччен кӳпкӗр вӗсене, ачасем!

— Поглядел бы ты, товарищ Давыдов, на нашего Любишкина и от смеха бы зашелся: бегает он кругом нас, приседает, будто кобель перед тем, как через забор прыгнуть, орет дурным голосом: «Бей их, ребята, в лоскуты!

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

«Эсӗ хӑв куҫна уҫ, пӑхсам, юпа хӑв хыҫӑнта ларать.

«Ты сам разуй глаза и погляди, столб-то позади тебя стоит.

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӑй пурнӑҫӗнче пӗрмаях пуянсене хирӗҫ тӑнӑ, хӑй мӗнле пурӑнать — курасчӗ санӑн: ҫурчӗ чалӑшса кайнӑ, халь-халь ишӗлсе анас пек ларать, хуҫалӑхра пӗр ӗне пекки те икӗ ырхан кӑна сурӑх пур, укҫа нихҫан та пулман, ҫук та.

Богатеньким он всю жизнь поперек горла стоял, а сам живет — ты бы только глянул: хата набок схилилась, вот-вот рухнется, в хозяйстве одна коровенка да пара шелудивых овчишек, денег сроду не было и нету.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тепӗр сехетрен вӑл виҫҫӗмӗш бригада станӗ патне ҫитрӗ, анчах бригадӑра темскер аван мар ӗҫ пулса иртнине вӑл аякранах асӑрхарӗ: утӑ ҫулмалли машинӑсенчен ҫурри тенӗ пек ӗҫсӗр ларать, ҫеҫен хирте унта та кунта тӑлланӑ лашасем ҫӳреҫҫӗ, типнӗ утӑ валемӗсене никам та пуҫтармасть, тата тавракурӑм хӗррине ҫитичченех пӗр купа курӑнмасть.

Через час он был уже возле стана третьей бригады, но еще издали заметил, что в бригаде творится что-то неладное: добрая половина косилок не работала, по степи там и сям ходили стреноженные лошади, подсохшие валки сена никто не сгребал, и ни единой копешки не виднелось до самого горизонта…

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Чакан витнӗ, чалӑш-чӗлӗш чӳрече хуппиллӗ тата кивелнипе чалӑшса кайнӑ, ҫӗр айне путса аннӑ стеналлӑ пӗчӗк пӳрт ҫыран ҫинчи хысак хӗрринчех ларать.

Крытая чаканом хатка — с желтыми кособокими ставнями и вросшими в землю, покосившимися от старости стенами — лепилась на самом краю обрыва у речки.

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫӑмӑл трантасра, сунчӑк айӗнче, пирӗн пӗтӗм тавра пӗлекен Селиванов улпут ларать, — хӑйне вӑл пит мӑнна хуратчӗ, тӗнчере ҫук путсӗр ҫынччӗ…

В легком плетеном тарантасе сидит под зонтом известный на всю нашу округу помещик Селиванов, гордец ужаснейший и сука, каких свет не видывал…

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Сӗтел хушшине ларать — чӗнмест, сӗтел хушшинчен тухать — каллех ним те чӗнмест, ял Советӗнчен килет — чӗнмест, каллех тухса кайнӑ чух та — чӗнмест.

За стол садится — молчит, из-за стола встает — опять же молчит, придет из сельсовета — молчит, уйдет — молчит.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мӑлатукпа шаккакалать, мӗнле лекнӗ ҫапла тӗккелет те кӳмине кӗрсе ларать, лашисене тапратать, вара курса ҫеҫ юл.

Постучал молотком, наварначил, как пóпадя, а потом залез в кибитку, тронул лошадей, и по тех пор его и видали?

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Анчах халлӗхе чӗрех пулсан та часах пурпӗрех вилетӗп: ман пуҫра пуля ларать».

Но ежли я временно живой, то вскорости непременно помру: у меня пуля в голове сидит».

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кондрат Майданников йӑран ҫинче пӗр хускалмасӑр туртса ларать.

А Кондрат Майданников неподвижно сидел на борозде, курил.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Пӑх-ха, лаша ҫинче мӗнле ларать вӑл!

— Ты глянь, как он верхи сидит!

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Нестеренкон аллине хыттӑн чӑмӑртанӑ чух Давыдов унӑн пичӗ ҫине пӑхрӗ те тӗлӗнсех кайрӗ: халӗ ӗнтӗ унпа юнашар савӑнӑҫлӑ калавҫӑ, сӑмах ҫапма та, кӗрешме те хатӗр савӑк йӗкӗт мар, вӑтам ҫулалла ҫитнӗ, ывӑннӑ ҫын ларать.

Крепко пожимая горячую руку Нестеренко, Давыдов внимательно всмотрелся в его лицо и диву дался: уже не прежний веселый рассказчик, не общительный рубахапарень, готовый и побалагурить и побороться, сидел рядом с ним, а пожилой и усталый человек.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кивелме пуҫланӑ бобрик куртка, салтак пиҫиххипе туртса ҫыхнӑскер, ун ҫинче питӗ меллӗ ларать; шӑтнӑ тӗлӗсене питӗ тирпейлӗ питӗрнӗ тата сапланӑ симӗс шӑлаварӗпе кунчи вӗҫӗ таранах сӑрӑ пылчӑкпа витӗннӗ аттисем те хӑйсен ӗмӗрне тахҫанах ирттернӗ пулмалла ӗнтӗ; унӑн начар тумӗ хушшинче вара кӗмӗл пек йӑлтӑркка, питӗ лайӑх каракультен ҫӗленӗ хутахай кубанкки питӗ палӑрса тӑрать; вӑл ӑна куҫ харшисем ҫинех пусса лартнӑ.

На нем ловко сидела сильно поношенная бобриковая куртка, туго перетянутая солдатским ремнем; аккуратно заштопанные и залатанные защитного цвета штаны и старенькие сапоги, по самый верх голенищ покрытые серой коркой грязи, тоже, как видно, дослуживали сверхсрочную службу у своего владельца; и совершенно неожиданным контрастом в его убогом убранстве выглядела щегольская, отличного серебристого каракуля кубанка, мрачно надвинутая на самые брови.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed