Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӗвел the word is in our database.
Хӗвел (тĕпĕ: хӗвел) more information about the word form can be found here.
Француз бульварӗ тӑрӑх, йывӑҫ сулхӑнӗпе, «Аркадия» патнелле лаша туртакан трамвай сӗтӗрӗнсе пырать, Унӑн хӗвел енчи чӳречисене пурне те карнӑ.

По Французскому бульвару, в тени пятнистых платанов, тащилась в Аркадию открытая конка, со стороны солнца она была занавешена парусиной.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Каятпӑр-и? — ыйтрӗ Гаврик, хӗвел ҫине алли айӗнчен пӑхса.

— Поедем, что ли? — спросил Гаврик, посмотрев из-под руки на солнце.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн кивӗ, темиҫе хутчен ҫунӑ кӗпи, ӗлӗкхи тӗсне ҫухатнӑскер, халӗ тухакан хӗвел ҫуттипе кӗрен тӗслӗ курӑннӑ.

Его стираная-перестираная рубаха, потеряла всякий цвет, но теперь выглядела нежно-розовой от восходящего солнца.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анасласа, тин тухакан хӗвел ҫине куҫне хӗссе пӑхса, кӗпипе йӗпе питне лайӑх шӑлса типӗтет.

Зевая и жмурясь на восходящее солнце, насухо вытер рубашкой маленькое пестрое лицо.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах хӗвел хӑпариччен ӑшӑ ҫинчен шухӑшламалли те ҫук.

Но пока не подымется солнце, о тепле нечего и думать.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗтӗмпех халтан кайса выртаттӑмӑр эпир, пит-куҫа ҫыпӑҫнӑ хӑйӑра та шӑлас килми пулчӗ, пит-куҫ вара хӑйех хӗвел ҫинче типрӗ, ҫыпӑҫнӑ пылчӑк татӑк-татӑкӑн хӑйпӑнса ӳкрӗ.

Мы лежали совершенно без сил, трудно было даже стряхнуть с лица налипший песок, и он сам засыхал под солнцем и отваливался кусками.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ те унӑн шутласа тӑма вӑхӑт ҫукчӗ-ха, мӗншӗн тесен эпӗ машинӑна ҫирӗплетсе хума хушрӑм, эпир типӗ ҫыранри хӗвел хӗртсе пӑхан чулсем хушшине кайса ӳкиччен ӗҫлерӗмӗр.

Теперь ему было снова не до вычислений, потому что я приказал закрепить машину, и мы работали до тех пор, пока не повалились кто где на сухом берегу, между камней, припекаемых солнцем.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрле хӗвел ҫӳл тӳпере самай тӑратчӗ.

Красноватое солнце высоко стояло на небе.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла пӗррехинче, хамӑр енчен нимӗн сиен туманччӗ пулин те, вӑл пире пӗрре те иккӗ мар, пилӗк хӗвел кӑтартрӗ.

Так однажды, хотя мы со своей стороны никакого вреда и не нанесли, он нам показал не одно или два солнца, а пять.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурнӑҫ унталла та кунталла та ҫавӑрать, тӗттӗмре хӑйне ҫул уҫакан ҫӗр айӗнчи шыв пек, ӗмӗрхи шӑплӑх ҫӗр варринче сиксе вӗресе сасартӑк ирӗке, хӗвел ҫине персе тухать, ҫавӑн евӗр манӑн машина та халӗ пӗлӗт хушшинчен сиксе тухрӗ акӑ — эппин, чӑнласах нимӗн те ахаль ҫухалмасть иккен!

Жизнь поворачивает туда и сюда и падает, пробиваясь, как подземная река в темноте, в тишине вечной ночи, и вдруг выходит на простор, к солнцу и свету, как вышла сейчас моя машина из облачной каши, — выходит, и оказывается, что ничто не пропадает даром!

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аллисемпе ҫул хӗрринче ларакан ытла ир папкаланма пуҫланӑ йывӑҫсене ачашларӗ, кайӑксене кӗсйинчи хӗвел ҫаврӑнӑшӗпе хӑналарӗ.

Девушка ласкала придорожные деревья, у которых только-что начали набухать почки, кормила птиц семенами подсолнуха.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Хӗвел ачи хурлӑхлӑн хыҫалтан пӑхса юлчӗ, кайран мӑраннӑн хускалса каялла та кантӑкранах тухса кайрӗ.

Лучик, дитя солнца, с грустью посмотрел в след, и, медленно передвигаясь, ушел через то же окно.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Хӗвел шевли кӑвак сӑрӑллӑ пӳрт ҫумнелле йӑпшӑна-йапшӑна пычӗ те куҫ хупса иличчен кантӑк витӗр шала тарса пытанчӗ.

Лучик солнца медленно двигаясь по голубому фасаду дома в мгновенье ока шмыгнула через окно во внутрь.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Ҫурхи хӗвел ӑшшипе вӑраннӑ лӗпӗш евӗр вӗл вӗҫсе тухрӗ тейӗн вӑл троллейбус алӑкӗ уҫӑлнӑ-уҫӑлман.

Она, похожая на весеннюю бабочку, ожившую от солнца, просто выпорхнула из дверей троллейбуса, как только они открылись.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Хӗвел те вӑрттӑн кулса сана хушӑран куҫ хӗсет…

Иногда солнце, подмигнув, улыбнется тебе...

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Кӑнтӑрла хӗвел самаях хӗрӳленет пулсан та каҫпа ҫав-ҫавах сивӗ хуҫаланать-ха.

Хотя днем солнце заметно греет, по ночам все равно господствует холод.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Хӗвел пачах курӑнми пулчӗ.

Солнца уже совсем не было видно.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем иккӗшӗ те дачӑри акацисен ылттӑн тӗслӗ тусанӗ хыҫне анса ларакан кӗрен хӗвел ҫуттипе ҫуталнӑ.

Оба они были выпукло освещены розовым солнцем, садившимся в золотую пыль дачных акаций.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пароход хыҫӗнче витӗр хӗвел курӑнакан шурӑ-кӑвак-хӗрлӗ ялав вӗлкӗшет.

За кормой развевался просвеченный солнцем бело-сине-красный торговый флаг.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чикӗре салтаксем ӑшӑх таса шывра кӗписене ҫӑваҫҫӗ, пурте ҫаксем хӗвел ҫуттипе уҫҫӑн палӑрса, кинори пек лайӑх курӑнса пароход пынӑ майӗн хуллен шуса юлаҫҫӗ.

Фигурки солдат пограничной стражи, стирающих белье в мелкой хрустальной воде, все это, подробно освещенное солнцем, почти бесшумно двигалось мимо парохода, отчетливое и прозрачное, как переводная картинка.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed