Corpus of the Chuvash language

Ҫуртсем чултусем пек курӑнса тӑнӑ.

Здания представляли собой каменные горы.

3. Ҫӗнӗ ҫын // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Шыв хӗрринчен ҫунӑк шӑрши сарӑлса килет, ҫуртсем тӑрринче тӗтӗм мӑкӑрланса тӑрать — хула хӗрринче снарядсем ӳкнипе тивсе илнӗ йывӑҫ ҫуртсем ҫунаҫҫӗ, вӗсене никам та сӳнтерекен ҫук.

От реки несло гарью, над крышами домов стлались клубы дыма — на окраинах города горели разрушенные снарядами деревянные постройки, их никто не тушил.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫуртсем хыҫӗпе вӗсем шоссе ҫине тухрӗҫ, ҫул тӑрӑх пыракан салтаксен колоннипе хутӑшса кайрӗҫ, кайран вара, урапа ҫулӗ ҫине васкаса тухса, хуларан тарса ҫухалчӗҫ.

Задами они пробрались на шоссе, смешались с проходившими беженцами и, выйдя на проселочную дорогу, скрылись из города.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Авдохин куҫӗ тӗлне пулас мар тесе, ачасем хӑвӑртрах тӗттӗм кӗтеселле чӑмрӗҫ, ҫуртсем хыҫӗпе вара килелле саланчӗҫ.

Не желая попадаться на глаза Авдюхину, ребята поспешно шмыгнули в закоулок и задворками разошлись по домам.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хула хӗрринчи ҫуртсем патӗнче, ҫул хулана кукӑрӑлса кӗнӗ ҫӗрте, телеграф юпи ҫинче пӗр ватӑ ҫын ҫакӑнса тӑрать.

Возле первых жилых построек, где шоссе, поднимаясь на косогор, круто сворачивало в сторону города, внимание ребят привлек старик, висевший на телеграфном столбе.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хулари обществӑлла ҫуртсем ҫине фашистсен хура свастикӑллӑ ялавӗсене кӑларса ҫакрӗҫ.

Вскоре над общественными городскими зданиями забелели фашистские флаги со зловещей черной свастикой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ытлашши ҫӳлте те мар, таҫтан пӗлӗтсем хушшинчен, тӑшман штурмовикӗсем, сӑнсӑр кӑвак тӗслӗскерсем, хаяррӑн та хӑрушшӑн ӳлесе, виҫҫӗн килсе тухрӗҫ те ҫуртсем ҫийӗн аялтанах шӑхӑрса иртсе кайрӗҫ.

На небольшой высоте из облаков вынырнули три огромных темно-серых вражеских штурмовика и, пронзительно завывая, промчались над крышами домов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Анчах малта, пӗчӗкҫӗ сӑрт ҫинче, кӗҫех Курьяново ялӗнчи улӑм витнӗ ҫуртсем курӑнса кайрӗҫ.

Но впереди на пригорке уже показались соломенные крыши Курьянова.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Урам кӗтессисенчи ҫуртсем умӗнче кӑна дежурнӑйсем тӑраҫҫӗ.

Только на перекрестках у ворот домов сидели и прохаживались сонные дежурные.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кӗпер леш енче хулари шап-шурӑ ҫуртсем лараҫҫӗ, ҫӳлерехре, ту ҫинче, икӗ хутлӑ шкул ҫурчӗн пысӑк чӳречисем хӗвел ҫутипе ялтӑртатса лараҫҫӗ, шкул ҫинчи хӗрлӗ ялав ҫулӑм пек ялкӑшса варкӑшать.

за которым белели городские постройки, а выше, на пригорке, ярко сверкали на солнце окна двухэтажного здания школы, над которой полыхал, как пламя, красный флаг.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хулана площадь тавра пӗр ҫӗре ҫума-ҫумӑнах лартнӑ тата хула хӗрринче сайра-хутран тӗл пулакан чул ҫуртсем ҫеҫ илем кӳреҫҫӗ.

Только скученные вокруг площади да разбросанные кое-где по окраинам каменные здания красили город.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сасартӑк шупка уйӑх ҫутинче кирпӗч ҫуртсем, тӗреклӗ хӳме тата питӗрнӗ алӑк курӑнса кайрӗҫ.

Внезапно мягкий свет месяца осветил кирпичные здания, крепкий забор и запертые ворота.

14 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӑмӑшпа е улӑмпа витнӗ пысӑках мар тӑм ҫуртсем тӑван Украинӑна аса илтернӗ.

Небольшие мазанки, покрытые камышом и соломой, напоминали родную Украину.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Ҫав ҫуртсем таврашӗнче ҫыран хӗрринчи пӗчӗк ҫуртсемпе лавкасен юлашкисем купаланса выртнӑ.

А у подножия их громоздились наваленные как попало разбитые деревянные домики и лавки.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Таҫта ҫуртсем хыҫӗнче гудок кӑшкӑрса ячӗ те, унӑн сасси шӑп выртакан шыв ҫийӗ тӑрӑх аякка кайрӗ.

Где-то за строениями слева завыл гудок, гулко раскатившийся по тихой воде.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Вӑл ҫынсем ял хӗрринчи ҫуртсем (тен, мунчасем) патӗнче тӑраҫҫӗ.

Люди стояли у крайних изб (может быть, бань).

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Урамӑн икӗ енӗпе те юрпа хупланса ларнӑ пӗчӗк чӳречесемлӗ, пӗр хутлӑ йывӑҫ ҫуртсем ларса тухнӑ.

По обе стороны улицы стояли одноэтажные деревянные дома с маленькими окнами, залепленными снегом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Паянхи пысӑк чул ҫуртсем вырӑнӗнче, трамвайсемпе автобуссем чупакан анлӑ урамсем вырӑнӗнче ун чухне вӑрман кашласа ларнӑ, унта час-часах тигрсем те пыра-пыра тухнӑ.

Там, где сейчас стоят большие каменные дома, где по широким улицам ходят трамваи и автобусы, тогда росли леса, в которые нередко заходили тигры.

Инҫет хӗвелтухӑҫ тишкеревҫи // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 3–7 с.

Ҫу кунӗнче те шӑнса ӗнтӗркесе шӑртланнӑ пек курӑнакан ҫуртсем хушшинче Шерккейӗн икӗ хутлӑ чул ҫурчӗ юмахри кермен пек сарӑлса ларать.

Среди этих скукожившихся будто в зимнюю стужу лачуг двухэтажный каменный дом Шерккея кажется каким-то сказочным дворцом.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫак урамра та ҫуртсем темшӗн сайралнӑ пек, кивелсе хуралнӑ пек.

Тухтар заметил, что улица поредела — то тут, то там зияет пустой план, а оставшиеся домишки выглядят как калеки.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.