Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Асӑнмалӑх! — урса кайрӗ вара тек тӳссе тӑрайман кукка.
Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.
Ҫул хӗрринчи ҫатан карта урлӑ сиксе каҫсан, вӑл канава такӑнса ӳкрӗ, унтан тӑнӑ чух урса кайнӑ Головень хӑйне кӗперен мӗнле ярса тытнине сисрӗ.
1 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.
«Ылханлӑ тухатмӑш!» — урса кӑшкӑрчӗ вӑл, вара хӑрах аллипе Муций карланкинчен ярса илчӗ, тепринпе ун пиҫиххи ҫумӗнчи кинжалне хыпашласа тупрӗ те ӑна аври таранах тӑшман аякне чиксе лартрӗ.
IX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.
Киле мӗнле урса таврӑннине каласа пама та йывӑр.Невозможно было описать того бешенства, с которым он возвратился домой.
Иккӗмӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.
Вӑл портретӑн тӗлӗнмелле историне, хӑй ҫак пурнӑҫа кӗрсе ӳкнин сӑлтавӗ ак ҫак портрет пулнине, темле майпа укҫа тупса ҫӑткӑнланса кайнине, ҫак укҫа унӑн талантне ҫисе янине аса илчӗ те тарӑхнипе урса каясси патнех ҫитрӗ.
Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.
Эпӗ урса кайма та хатӗрччӗ, аран-аран тытса чарчӗҫ.Я готов был впасть в бешенство, так что едва могли меня удержать.
Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.
Эпӗ сире каларӑм-ҫке, пирӗн ӗҫре сӗлеке юхтаракансем юрӑхсӑр, тесе — урса кайнӑ пек кӑшкӑрчӗ Ридлер.Я говорил вам: в нашем деле слюнтяи не годятся! — взбешенно заорал Ридлер.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Урса кайнӑ офицер лашине чӗвен тӑратса хунарӗпе ҫутатрӗ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Урса кайма пуҫланӑ офицер сиксе тӑчӗ те… каллех ларчӗ: старик куҫӗсем ун ҫине чӗререн парӑннӑ пек пӑхаҫҫӗ.Взбешенный офицер резко поднялся и… опять сел: глаза старика смотрели на него заискивающе, преданно.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Урса кайса мяв-в! терӗ те пӗррех ывӑтса ячӗ — леш…
Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.
Дон тӑрӑх хӑлаҫ ҫӳллӗш хумсем явӑнса ҫӳрерӗҫ, вӑрманта шыв урса кайнӑ пек чӑшӑл-чашӑл чашкӑрса тӑчӗ, йывӑҫсем тӗрлӗ еннелле авӑнса йынӑшрӗҫ.По Дону бугрились саженные волны, бешено клокотала вода в лесу, стонали, раскачиваясь, деревья.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл пӳлӗме чупса кӗчӗ, кӗтесрен кӗтесе ыткӑнчӗ, урса кайнӑскер, чӳрече рамине урипе тапрӗ.Он побежал в комнату, метнулся из угла в угол и в бешенстве ударил ногой в оконную раму.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Чӗркуҫҫийӗ ҫине вырнаҫса ларнӑ Сергей, ҫак ним латтисӗр ҫӗмрӗлекен шӑв-шава илтмесӗр те ывӑннине туймасӑр, кирккипе урса кайсах хӗнет чул пек хытӑ кӑмрӑка, пуҫӗнче хайӗн пурӗ те пӗр шухӑш: ыттисенчен кая юлса, шахтерсен умӗнче намӑса кӑна кӗрес марччӗ…
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ахӑрать хайхи ку пирӗн киревсӗр сӑмахсемпе, ҫуна ҫинчен шӑва-шӑва анать… пач урса кайрӗ, урӑхла каласан.Орет благим матом, с салазок скатывается… то есть совсем сбесился!
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Эсир мӗн-ха урса кайрӑр, савнӑ станишниксем?
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Мӗн урса кайнӑ пек хӑвалатӑн? — урапа ӳречисенчен ҫатӑрласа тытрӗ Ильинична, хытӑ силленипе питне-куҫне ыратнӑ чухнехи пек пӗркелентерсе.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич урса кайнӑ куҫӗсемпе арӑмӗ ҫине тирӗнсе пӑхса илчӗ, хаяррӑн кӑшкӑрса тӑкрӗ:Пантелей Прокофьевич обезумевшими глазами глянул на жену, заорал:
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӗррехинче ҫапла Пантелей Прокофьевич вӑкӑр сӳсменне юсама ларнӑччӗ те, ӗҫӗ ҫыпӑҫсах пӗтмерӗ пулас, — ним ахальшӗн урса кайнӑ старик вара, пуртӑ ярса тытса, сӳсмене татӑкӑн-татӑкӑн вакласа тӑкрӗ.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Кӑшт апла-капла пултӑр ҫеҫ — тӳрех урса каятӑр.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тата акӑ мӗн: аттене вӑл ун пирки нимӗн те ан шарлатӑр, атту старик урса кайӗ те килтен те хуса кӑларса ярӗ.Да ишо вот что: пущай она отцу не говорит про это, а то старик взбесится и выгонит меня из дому.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.