Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрать (тĕпĕ: кӑшкӑр) more information about the word form can be found here.
— «Даблере» самолетсене лартмалли прожекторсем ҫутатаҫҫӗ, усал тӑмана кӑшкӑрать… пӑшал сассисем илтӗнмеҫҫӗ.

— На «дабле» посадочные прожекторы, кричит дурная неясытка… а выстрелов нет.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Пулӑшас мар-и, Ася? — кӑшкӑрать Дульник.

— Помочь, Ася? — кричит Дульник.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Батальон командирӗ хӑй, майор юлташ, ӑна кӑшкӑрать: «Ӑҫта? Каялла, каялла кил!» тет.

Сам командир батальона, товарищ майор, кричит ей: «Куда? Назад, назад!»

Мария // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 211–218 с.

Ача алтунинче ҫиппе ҫыхса хунӑ пекех картланса тӑракан мӑнтӑр аллисемпе хӳтӗленсе тапкаланать, йынӑшать, «кийлӗ май, Клава анне, ай, кийлӗ май» тесе селӗппӗн кӑшкӑрать.

Мальчуган брыкался, визжал и, защищаясь толстенькими, точно ниточкой перетянутыми у запястий ручонками, кричал: «Нэ тлэба, мамо Клява, нэ тлэба, ой, нэ тлэба!»

Клава анне // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 188–197 с.

Чупса пынӑ ҫӗртех кӑшкӑрать Федя.

Федя кричит на ходу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Сережа! — кӑшкӑрать хӑлхаран Шапкин Федя.

Федя Шапкин кричит в ухо: — Сережа!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Пӗтер ҫӗленсене! — кӑшкӑрать Шапкин.

— Бей гадов! — кричит Шапкин.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Пӗр пичке ҫу! — хулӑн сасӑпа кӑшкӑрать Бахтиаров.

— Бочка масла, — басит Бахтиаров.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Анчах кам валли? — тарӑхуллӑн кӑшкӑрать ӑна хирӗҫ Якуба.

— Кому только? — мрачно выкрикивает Якуба.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ҫаклатса илӗр ҫавӑнта, лейтенант юлташ! — кӑшкӑрать ӑшаланса ӳкнӗ Якуба.

— Цепляйте навкидок, товарищ лейтенант! — слышится азартный голос Якубы.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Колоннӑна хыпашлать, мур илесшӗ, — сӑмахсене шӑл витер сӑрхӑнтарса кӑшкӑрать Лиходеев.

— Колонну щупает, сволочь, — гудел сквозь зубы Лиходеев и советовал.

Вӑрҫӑ ҫулӗ ҫинче // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 172–187 с.

Иккӗшӗ те юнашар выртаҫҫӗ, йывӑр вӗсене, аташаҫҫӗ темӗн: анне вӗҫӗмсӗр Нюшӑна чӗнет, Женечка вара: «Неед, неец», — тесе кӑшкӑрать, фрицсене ҫапла чӗнетчӗ вӑл.

Лежат обе рядом, мечет их, и бормочут нивесть что: мама всё Нюшу кличет, а Женечка — та кричит: «Неец, неец», — так она фрицев звала.

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Кайран каллех нимӗҫсене: «Чуниллисем, паян та, ӗмӗр-ӗмӗре ылханатӑп сире!» — тесе кӑшкӑрать.

А потом опять немцам: «Ироды! Будьте прокляты отныне и до века!»

Атӑл хӗрринче // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 97–102 с.

Мучи, вӗсен аслашшӗ иккен, тӑнран кайнӑ, фашистсен самолечӗсене курсан: «Чуниллисем! Пӗчӗк ачасене ҫапла пӗтерме юрать-и?» — тесе кӑшкӑрать.

Старик-то, дед, значит, их, совсем обезумел, кричит туда, самолётам: «Ироды! Разве можно по младенцам?»

Атӑл хӗрринче // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 97–102 с.

Е кунашкал этем кӑшкӑрать, ятлаҫать тата эпӗ каласа парас тенине итлесшӗн мар пулсан, пурте тӗрӗс курӑнать, пӗр шухӑшласа-туса тӑмасарах айӑпа йышӑнас пулать.

Такой человек мог кричать и угрожать мне, и если он кричит, и угрожает, и не желает выслушать мои объяснения — значит, все верно, и надо, не задумываясь, принимать наказание.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫынсем вӑл кайнӑ хыҫҫӑн пӗтӗмпех хӑйсем мӗнле тӑвас тенӗ, ҫавӑн пек тӑваҫҫӗ, вӑл пур кайран сурчӑкне сирпӗтсе «Эпӗ! Эпӗ! Эпӗ!» тесе кӑшкӑрать.

Люди после его ухода все сделают по-своему, а он после кричит взахлеб: «Я! Я! Я!»

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑйӗнчен ҫумӑр пек тар юхать, кӗркуннехи тыркас пек йӗп-йӗпе, кӑшкӑрать.

Пот с него градом, мокрый, как суслик, кричит:

«Правда» номерӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 39–45 с.

— Хамӑрӑн суд тӑвасчӗ вӗсене! — кӑшкӑрать картуз тӑхӑннӑ старик, патаккине сулкаласа.

— Эх, решить бы самосудом! — кричал какой-то старик в картузе, размахивая палкой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Иван Тихонович вара ура ҫине сиксе тӑчӗ те, полевой сумкипе силлесе, «йытӑсем!» тесе кӑшкӑрать.

А Иван Тихонович поднялся во весь рост, размахивает полевой сумкой и грозит в лесок: «Сволочи!»

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Чинарсен хушшинче тӑмана кӑшкӑрать, калӑн, вӑл пире йӗрлеме тухнӑ тесе.

В чинарах кричит как будто преследующий нас филин.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed