Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачашшӑн the word is in our database.
ачашшӑн (тĕпĕ: ачашшӑн) more information about the word form can be found here.
Драницын Лельӑна хулӗнчен ачашшӑн тытса пырать.

Драницын бережно вел Лелю под руку.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Драницын, нимӗн ҫинчен те шухӑшламасӑр, хӗрӗн ансӑр хулпуҫҫисене ачашшӑн чӑмӑртать, ӑна куҫран пӑхать; пӗлет вӑл, питӗ лайӑх пӗлет: ҫак куҫсенче, ҫак ылтӑн тӗслӗ ҫӳҫ пайӑркисенче, ҫӳхе тута хӗррисенче, сивӗпе кӑвакарса кайнӑ пӗчӗк пӳрнесенче уншӑн чи хакли, чи ҫывӑххи, чи ачашши, чи тӑванни пӗтӗҫсе тӑрать; ҫаксене вӑл нихҫан та, никама та парас ҫук.

Не думая ни о чем, Драницын сжимал тонкие плечи девушки, глядя ей в глаза, и знал, твердо знал, что в этих глазах, в золотистых завитках волос, в тонких губах, в посиневших от холода маленьких пальцах навсегда заключено для него самое близкое, самое нежное, самое родное — то, чего он никому и никогда не уступит.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унпа юнашар ларса тата ӑна хулпуҫҫисенчен ыталаса илсе, Жемчужный ӑна ачашшӑн каларӗ:

Присев рядом с ним и обняв его за плечи, Жемчужный ласково сказал:

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Базыкин унӑн ҫак юлашки икӗ уйӑх хушшинче начарланса типшӗнсе кайнӑ пит-куҫне ачашшӑн чуптӑвать.

Он нежно целовал ее осунувшееся за эти два месяца лицо.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Икӗ сеялки те пӗр чарӑнмасӑр ӗҫлеҫҫӗ, ҫавӑнпа ҫур пусӑна акнӑ та ӗнтӗ, сеялка ҫӗре вӗтӗ турапа ачашшӑн туранӑ пек, ҫӗр пӗр тикӗс ретсене пайланса выртать.

Обе сеялки работали бесперебойно, и половина поля уже лежала засеянная, вся исчерченная такими ровными и точными рядками, словно землю любовно причесали густым гребнем.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Кӗрхи тырӑсем ачашшӑн ешернӗ, хӗвел ҫинче ҫӗртме пуссисем сывласа выртнӑ, хырсем пӗлӗтелле кармашнӑ, вӑрманти юханшывсен хумӗсем шурлӑхлӑ ҫырансем патнелле чупнӑ.

Нежно зеленели озими, дышали под солнцем пары, сосны тянулись к небу, и лесные реки подкатывали темные волны к топким берегам.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Валентина аллисене ачашшӑн, анчах хыттӑн сирсе ячӗ те вӑл ҫывӑрмалли пӳлӗме кӗчӗ.

Ласково, но решительно он отвел Валентинины руки и прошел в спальню.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл сӑмахпа каламан шиклӗхе Авдотья пӗр йӑнӑшсӑр ӑнланчӗ, ун ҫине ачашшӑн та хыттӑн пӑхрӗ.

Авдотья безошибочно поняла его невысказанные опасения, посмотрела на него ласковым и твердым взглядом и ответила:

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑй ҫинчен аван сӑмах каланине ӑнланчӗ те вӑл, лӑпланчӗ, алӑкран кӗрсе, кӗтессе ларчӗ, аллине чӗркуҫҫи ҫине хучӗ, вара пурин ҫине те ачашшӑн та кулнӑ пек пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Она поняла, что говорили о ней хорошо, успокоилась, вошла, уселась в уголке, чинно сложила на коленях руки и осмотрела всех ласковым и улыбчивым взглядом.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Мӗн пуррине пурне те хупласа, куҫ умӗнче ашшӗ пичӗ, унӑн типшӗм аллисем, унӑн юлашки хут, чӗтресе, ачашшӑн пӑхнӑ куҫӗсем тӑчӗҫ.

Лицо отца, его сухие руки, его последний, трепетный, нежный взгляд стояли в глазах, заслоняя все остальное.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫамрӑк матрос ҫине Павлин ачашшӑн тенӗ пек пӑхса илчӗ.

Павлин почти с нежностью посмотрел на молодого матроса.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Халӗ ӗнтӗ, тӗттӗм вагонра ларса пынӑ тата иртнипе пуласси ҫинчен ҫине тӑрсах шухӑшланӑ май, Павлин хӑйӗн шанчӑклӑ юлташӗн тата тусӗн тӗксӗммӗн кӑна палӑракан сӑн-пичӗ ҫине ачашшӑн пӑхать.

Сейчас, сидя в темном вагоне и напряженно думая о прошлом и будущем, Павлин почти с нежностью вглядывался в смутно различимое лицо своего верного товарища и друга.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унӑн пӗчӗк урисемпе аллисене хӑмӑл тӑрмаласа пӗтернӗ, хӗвелпе пиҫнӗ питҫӑмартийӗсем ылтӑн тӗслӗ, тарӑн кӑвак куҫӗсем ачашшӑн йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Ее маленькие ноги и руки были исколоты и исцарапаны стерней, золотой паутиной лежал загар на розовых щеках, мягко блестели синие, глубокие глаза.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Чунӑмҫӑм, Дуняшенька! — ачашшӑн шухӑшларӗ Валентина.

«Душенька, Дуняшенька, — нежно думала Валентина.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн куҫӗсем шывланчӗҫ, ачашшӑн та мӑнаҫлӑн пӑхрӗҫ.

Глаза ее повлажнели, взгляд был нежен и значителен.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Кӑвак куҫӗсем шанӑҫлӑн та шухӑшлӑн, кӑмӑллӑн та ачашшӑн пӑхни унӑн питне ҫамрӑклатать.

Впечатление юности шло от доверчивого, задумчивого и нежного выражения синих глаз.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Кунта вырӑн пурне те ҫитет, — терӗ те ачашшӑн шурӑрах сӑнли ӑна сыхлануллӑн вырнаҫтарса лартрӗ, ытлашши сӑмах каласран, ыйтусем парасран асӑрхаттарнӑ пек, йӗри-таврари ҫынсем ҫине хыттӑн пӑхрӗ.

Здесь места всем хватит, — весело сказала беленькая, бережно усадила его и строго посмотрела на присутствующих, как бы предупреждая лишние слова и вопросы.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Чӑланта чирлӗ Катюша ҫинҫе сасӑпа пӑшӑлтатни, Авдотья ӑнланма ҫук сӑмахсемпе ачашшӑн калаҫни илтӗнчӗ.

Из-за перегородки доносился тоненький шопот больной Катюшки и невнятные ласковые слова Авдотьи.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ӑна курсан, вӑл ун патнелле асаплана-асаплана шуса пынӑ, хӗрача урисене, аллисене, ҫӳҫне ҫуланӑ, тутисемпе кӗперен ачашшӑн яра-яра илнӗ.

Завидев ее, он неуклюже полз ей навстречу, лизал девочке ноги, руки, волосы, осторожно брал губами за платье.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Ҫерҫи пек чӗриклетет» — ачашшӑн шухӑшлать Василий, хӗрӗн сассипе киленсе.

«Чирикает, словно воробушек», — умиленно думал Василий, наслаждаясь самым звуком голоса дочки.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed