Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫ the word is in our database.
куҫ (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.
Мана йывӑр пулать сана куҫ умӗнче ялан курма.

Мне будет тяжело видеть тебя постоянно.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Вӑл кухарка еннелле шиклӗн куҫ ывӑтса илчӗ те, савӑнӑҫне пытарма пултараймасӑр, Евгений патнелле телейлӗ те тӗмсӗлӳллӗ кулӑпа йӑлкӑшса утса пычӗ.

— Метнула пугливый взгляд на кухарку и, не в силах побороть радости, пошла к Евгению со счастливой просящей улыбкой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Деникин, куҫ харшисене ҫилӗллӗн кӗтеслентерсе, хуравласса кӗтет.

Деникин, зло изогнув бровь, ждал ответа.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Типсе кайнӑ тута кӗтессисем ун хурлӑхлӑн усӑннӑ; ҫинҫешке юн тымарӗсемпе каркаланнӑ кӑвак куҫ хупанкисем тӑртанса тухнӑ, йывӑррӑн ҫӗкленеҫҫӗ.

Излучины сухого рта трагически опущены, голубые, иссеченные прожилками веки припухлы и тяжки.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ниҫта кайса кӗрейми шикленсе ӳкнӗ Кошевой кӗсрине чӑпӑрккипе пӗтӗм вӑйран куҫ хушшинчен туртса ҫапрӗ, анчах пӑрӑнса ӗлкӗреймерӗ.

В ужасе Кошевой ударил кобыленку свою плетью меж глаз, но уйти в сторону не успел.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах тек куҫ тӗлне ан пул, урӑх курма пултараймастӑп сана!

А ты мне на глаза больше не попадайся, зрить тебя больше не могу.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Уҫӑ алӑк ҫутинче казакӑн килпетсӗр тӑлпӑвӗнчи кашни вак-тӗвек йӗр уҫҫӑн та ҫивӗччӗн куҫ умне тухса тӑчӗ.

В просвете двери каждая линия нескладной фигуры казака вырисовывалась рельефно и остро.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӗ кай та касӑма, ҫӳресе пӑх атарщикра, кайран куҫ курӗ.

Отправляйся на отвод, послужишь атарщиком, а там видно будет.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗнле пӗлет? — тӗлӗннипе куҫ харшийӗсене сиктерчӗ Григорий.

— Как знает? — Григорий удивленно подрожал бровью.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрӗ, тӗссӗртерех ҫӳхе тутине чӑмӑртаса, куҫ хӑрпӑкӗсен айӗпе Григорий ҫине хӑвӑрт пӑха-пӑха илнине вӑл асӑрхамасть те.

Он не замечал, как дочь его из-под ресниц быстро поглядывала на Григория, сжимая тонкие неяркие губы.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ӑна ҫирӗп те тачка тутине мӗкӗлтеттерсе, куҫ харшине чалӑшшӑн кӗтеслентерсе вуласа тухрӗ.

Он читал, шевеля толстыми тугими губами, косо изогнув бровь.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка ахӑлтатса кулчӗ, сура-сура ятлаҫакан Христоня ҫине куҫ хӗссе кӑтартрӗ.

Аникушка похохатывал и мигал Григорию на досадливо плевавшего Христоню.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗвӗпе малалла ӳпӗнсе, куҫ харшисене ыратнӑ чухнехи пек чалӑштарса пӑхать Пантелей Прокофьевич нимӗҫ учӗсен чӗрнисем казаксен ҫӗрне ҫӗнтерӳллӗн ташла-ташла таптанине, унтан вӑрахчен, кӗлеткине пӗкӗртсе, салхуллӑ шухӑшсемпе сӗмленет, сарлака ҫурӑмӗпе чӳречене хирӗҫ ларса, йывӑррӑн мӑшлатса сывлать.

Клонясь вперед, страдальчески избочив бровь, глядел Пантелей Прокофьевич, как копыта немецких коней победно, с переплясом попирают казачью землю, и долго после понуро горбатился, сопел, повернувшись к окну широкой спиной.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑвакрах шурӑ шӑлӗсене кӑтартса, сасартӑках тутине тискеррӗн йӗрсе пӑрахрӗ, — куҫ шӑрҫисем хаяррӑн чалӑрчӗҫ, сасси хистевлӗн те урмӑшнӑн якӑлтатса тухрӗ, Нимӗҫ хулпуҫҫийӗ хыҫне ҫакнӑ винтовка чӗнне ярса тытрӗ те, ҫак самантра вара Мирон Григорьевич ҫамрӑк чухнехине аса илчӗ: аллипе пӗр хӑмсармасӑр темелле, пӗррех вӑл ӑна пит шӑмми урлӑ янклаттарса ячӗ.

У него вдруг хищно ощерился рот, оголив иссиня-чистые зубы, — зрачки угрожающе расширились, голос залязгал властно и крикливо, Немец взялся за ремень, висевший на плече винтовки, и в этот миг Мирон Григорьевич вспомнил молодость: бойцовским ударом, почти не размахиваясь, ахнул его по скуле.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсӗ мар-и вӑл тап-тасан, хитрен Куҫ тулли юхса ыткӑнаттӑнччӗ; Мӗншӗнех, эппин, халӗ тӑвӑллӑн, Хура кӑпӑклӑн пӑтранатӑн-ши?

Как, бывало, ты все быстер бежишь, Ты быстер бежишь, все чистехонек, А теперь ты, Дон, все мутен течешь, Помутился весь сверху донизу.

Лӑпкӑ Дон. 3-мӗш кӗнеке // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Салтаксем тинкеререх пӑхнӑ, Кожинӑн куҫ вырӑнӗсем пуш-пушах пулнине курнӑ.

Смотрят солдаты, там, где глаза, у Кожина пусто.

«Куратӑп!» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Иванӑн пичӗ ҫуннӑ, куҫ харшисем ӗннӗ.

Лицо обожжено, брови спалены.

«Куратӑп!» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Пӗр-ик ҫухрӑм кайсан, куҫ тӗлне виҫ лаша кӳлнӗ лав сиксе тухнӑ.

Проехали версты две, смотрит Суворов — тройка навстречу.

Пӑрӑнӑр! // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Анчах ман куҫ умӗнчен тасал.

Только ступай с моих глаз долой.

«Сирӗн Парижра ӗҫсем мӗнле?» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Акӑ, сӑмахран, тӑшман окопра ларать, ун патне чупса ҫитиччен мӗн чухлӗ ҫынна пӗтерет вӑл утсемпе — пӗрре куҫ хупса иличчен окопра пулатӑн.

— А вот, к примеру: засел неприятель в окопах, держится, пока до него добежишь, сколько людей навалит, а ежели на конях — раз, и в момент в окопах.

Кун пекки ӑҫта пулнӑ... // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed