Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) more information about the word form can be found here.
Ку ҫын ҫав тери ырхан, унӑн пӗтӗм питне сухал пусса илнӗ.

То был худой, давно не бритый человек.

XVII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр палласа илнӗ Сагитов вӗсем патне ҫывхарса пычӗ.

А Сагитов уже приближался к ним.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӑл партизансем тыткӑна илнӗ пӑрахут ҫинчен тарнӑччӗ.

Он бежал с парохода, который захватили партизаны.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Тепӗр чухне пулсан, Актуш савӑннипе сиккелесе, йынӑша-йынӑша илнӗ пулӗччӗ, анчах халӗ ачашласан та мӑштах выртать.

Актуш, который в другое время прыгал, визжал бы от удовольствия, не обратил на ласку и внимания.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Кӑна тыткӑна илнӗ офицерсене хураллакан хӗрлӗармеецсенчен аслӑраххи ыйтрӗ пулмалла.

Это спрашивал, кажется, старший из красноармейцев, охранявших пленных офицеров.

XV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Хӗрлисем ӑна хӑваласа ҫитӗччӗҫ те тыткӑна ҫавӑрса илнӗ пулӗччӗҫ.

— Красные бы догнали его и захватили в плен.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Аякра-аякра, ҫӗрпе пӗлӗт тӗрлешнӗ тӗлте, такам ҫинҫе ылтӑн хӗҫпе сулса илнӗ евӗр, шевле ялтӑртатса сӳнчӗ.

Далеко, на самом краю неба, вспыхнула зарница, будто кто-то взмахнул тонким золотым клинком.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Паҫӑр горизонтра кӑшт ҫеҫ курӑнакан пӗлӗтсем халӗ ҫур тӳпене хупӑрласа илнӗ.

Тучи, которые не так давно едва виднелись на горизонте, заволокли половину неба.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр ӑна тӳрех палласа илнӗ пулӗччӗ.

Ильсеяр сразу узнала бы его.

XI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Шӑп та лӑп шуррисен пӑрахутне туртса илнӗ партизансем пек, шывран пуҫне ҫеҫ кӑларса, вӑл шыва пачах та шӑмпӑлтаттармасӑр тепӗр енчи ҫыран еннелле ишсе каҫрӗ.

Высунув из воды только голову, она бесшумно, совсем как те партизаны, которые захватили пароход белых, поплыла на тот берег.

VIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Тӗлӗнмелле, ӑна уйӑх ҫутинче ялтӑртатса илнӗ шӑрҫаран ун ҫине, ашшӗ каласа панӑ пек, хитре те уҫӑ кӑмӑллӑ амӑшӗ пӑхнӑн туйӑнчӗ.

И странно, ей почудилось, будто из блеснувшего в свете луны камешка на нее глянула мать, красивая и добрая, как рассказывал ей отец.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Старик, хӑйӗн пысӑк айӑпне сасартӑк ӑнланса илнӗ ҫын пек, пуҫне икӗ аллипе тытрӗ те, аяккинелле сулӑнса кайса, стена ҫумне тӗршӗнчӗ.

Старик вдруг покачнулся и, обхватив руками голову, прислонился к стене:

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Хӑй шикленнине тата иккӗленнине начальнике систерес мар тесе, Ильсеяр ҫӑпата кантрисене тӳрлетме тытӑнчӗ, хӑй аса илнӗ пек пулса: — Ҫӑнӑх сутакан бабай ӑҫта пурӑннине пӗлеттӗм те, вӑл вилнӗ ҫав ӗнтӗ. Пӗлтӗр вилчӗ, — терӗ.

Чтобы не показать начальнику свою тревогу и сомнения, Ильсеяр начала поправлять оборы лаптей и, как бы вспоминая, ответила: — Знала, где жил дедушка, у которого мы муку покупали, только он умер. В прошлом году еще.

V // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Тепӗр чухне вӗсен алли-урисене тӑм илнӗ; вӗсем выҫӑпа касӑхнӑ, ҫапах та йӗмен, ҫапах та конвоирсенчен хӗрхенӳ ыйтман…

Случалось, они отмораживали руки, ноги, голодали, но не плакали, не просили милости у конвоиров…

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Будкӑна йӗри-тавра хупӑрласа илнӗ казаксем ҫыран хӗрринелле чупрӗҫ.

Оцепившие будку казаки кинулись к обрыву.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӗсем лашасем ҫинчен аннӑ та будкӑна хупӑрласа илнӗ.

Которые, спешившись, окружали будку.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Пӗр хресчене салтака илнӗ, анчах хуларан ӑсатма ӗлкӗреймен.

Вот один мужик, которого забрали в солдаты и не успели еще отправить из города.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Аха-а! — мӗкӗрет ватӑ катка-пичкеҫӗ Кулугуров, чиркӳ пусминчен кӑларса илнӗ симӗс тӗслӗ, кукӑр тимӗр патак хуҫӑкне суллакаласа.

— Ага-а! — ревел старый бондарь Кулугуров, взмахивая зелёным обломком тетивы церковной лестницы.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вавилӑн кӑмӑлӗ ҫемҫелсе кайнӑ, ҫав тери хавасланнӑ вӑл, икӗ ҫунат ҫинче вӗҫсе пынӑ пекех, пуринчен малта вӗҫтерсе пырать; ҫынсем ҫакна хӑйсен кӗлеткисемпе ҫирӗп хупӑрласа илнӗ, ӑна хулпуҫҫисенчен лӑпкакаласа пыраҫҫӗ, унӑн хулӗсен тӗрекне хыпашласа пӑхаҫҫӗ, тахши тата ӑна чуптуса та илчӗ, унтан, куҫҫулӗпе йӗрмӗшсе, хӑлхинчен пӑшӑлтатса каларӗ:

Вавила точно на крыльях летел впереди всех, умилённый и восторженный; люди крепко обняли своими телами его тело, похлопывали его по плечам, щупали крепость рук, кто-то даже поцеловал его и слезливо шепнул в ухо:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вӑрӑ-хурах хӑй, ҫапах та ӑнланса илнӗ!

Разбойник, а и то понял!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed