Шырав

Шырав ĕçĕ:

сирӗн (тĕпĕ: эсир) more information about the word form can be found here.

— Ман хушамат Колпиков, хисеплӗ ҫыннӑм, сирӗн малашне ҫынсене ытларах хисеплеме хӑнӑхас пулать.
— Моя фамилия Колпиков, милостивый государь, а вы вперед будьте учтивее.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сирӗн хушаматӑр епле, хисеплӗ ҫыннӑм?
Как ваша фамилия, милостивый государь?

— Сирӗн кӑмӑлӑра мӗн те пулин пӑснӑ, ахӑр: мӗншӗн калас мар сирӗн мана? — ыйтрӑм эпӗ унран.
— Верно, что-нибудь вас расстроило: отчего вы мне не скажете? — спросил я его.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗн хӑяматне туртас килет сирӗн, — терӗ вӑл, эпӗ туртни йӗрӗсем ҫине пӑхса.
— И что вам за охота курить, — сказал он, глядя на следы моего курения.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Юрӗ-ха, сирӗн те черет ҫитӗ, курӑпӑр эсир епле пӗлнине, — терӗ вӑл, ман ҫине пӑхмасӑр, вара Иконина унран хӑй мӗн ыйтнине каласа пама пикенчӗ.
— Хорошо-с, придет и ваш черед, увидим, как вы знаете, — сказал он, не глядя на меня, и стал объяснять Иконину то, об чем его спрашивал.

XII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Сирӗн мӗнлескер? — ыйтрӗ Иконин.
— А у вас какой? — спросил Иконин.

XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗнех вара, сирӗн ӗҫер улпут ӗҫӗ.
— А что, барин, ваше дело господское.

VIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах пурте шарламасӑр тӑнӑ хушӑра кӗлтума пуҫланӑ манахӑн уҫӑмлӑ, ҫирӗп сасси илтӗнсенех, уйрӑмах пире: хӑвӑрӑн мӗнпур ҫылӑхӑрсене пӗр вӑтанмасӑр пытармасӑр тата тӳрре тухма тӑрӑшмасӑр уҫса парӑр, вара сирӗн чунӑр турӑ умӗнче тасалӗ, эхер мӗн те пулан пытарса хӑварсан, пысӑк ҫылӑха кӗретӗр текен сӑмахсене каласанах, эпӗ ирхине паха вӑрттӑн ҫинчен шухӑшланӑ чухне пулнӑ савӑнӑҫлӑ сехӗрленӳ туйӑмне аса илтӗм…
Но как только посреди общего молчания раздался выразительный, строгий голос монаха, читавшего молитву, и особенно когда произнес к нам слова: «Откройте все ваши прегрешения без стыда, утайки и оправдания, и душа ваша очистится пред богом, а ежели утаите что-нибудь, большой грех будете иметь», — ко мне возвратилось чувство благоговейного трепета, которое я испытывал утром при мысли о предстоящем таинстве.

VI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сирӗн сайра тӗл пулакан тӗлӗнмелле уйрӑмлӑх пур — ку вӑл шухӑшӑра ҫынтан пытарманни.
У вас есть удивительное, редкое качество — откровенность.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Апла сирӗн шутпа хӑйне хӑй юратни мӗн вӑл? — терӗ Нехлюдов, мана вӑл кӑштах йӗрӗнчӗклӗн кулнӑ пек туйӑнчӗ.
— Так что же, по-вашему, самолюбие? — сказал Нехлюдов, улыбаясь несколько презрительно, как мне показалось.

XXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Сирӗн сывлӑхӑр мӗнлине пӗлес килчӗ, — хӑюсӑррӑн каларӗ Василий.
— Хотел об вашем здоровье узнать, — робко сказал Василий.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Тем тума кирлӗ сирӗн чейӗр.
— Благодарю покорно.

Эхер сирӗн чӗрӗрте юратупа хӗрхенӳ хӗлӗхӗсем лӑнчӑланман пулсан, хӗр-тарҫӑсен пӳлӗмӗнче вӗсене сӗртӗнмелли сасӑсем тупӑнаҫҫӗ.
Ежели в душе вашей не ослабли струны любви и участия, то и в девичьей найдутся звуки, на которые они отзовутся.

— «Сирӗн хуть вилнӗ ҫынна хисепе хурасчӗ, — тет атте, — вӑл сире пула вилчӗ, эсир ӑна хӑратса сехӗрлентернӗ, эсир ун валли хатӗрлекен мӑшкӑла тӳсме пултараймарӗ вӑл…
— «Вы бы должны уважать мертвых, — скажет папа, — вы были причиной его смерти, вы запугали его, он не мог перенести унижения, которое вы готовили ему…

XV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сазин енерал вилсен, сирӗн аннӗр мана хӑй патне чӗнсе илчӗ.
Когда енерал Сазин умер, ваша маменька позвала меня к себе.

X сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Эпӗ сирӗн Карла пӗлетӗп!» — терӗм эпӗ.
Я сказал: «Я знаю вашего Karl».

«Вӑл ҫӳлӗ пӳллӗччӗ, сирӗн пекех илемлӗ арҫынччӗ», — терӗ Mariechen йӑмӑкӑм.
«Он высокий ростом и красивый мужчина, как вы», — сказала сестра Mariechen.

— «Пирӗн ывӑл, — терӗ атте, — салтака кайрӗ, тӑхӑр ҫул хушши вӑл пире нимӗн те ҫырмасть, те чӗрӗ вӑл, те вилнӗ — пачах пӗлместпӗр. Манӑн арӑм яланах ӑна аса илсе йӗрет…» эпӗ чӗлӗм туртрӑм, аттерен ҫапла ыйтрӑм: «Мӗн ятлӑччӗ сирӗн ывӑлӑр, вӑл ӑҫта службӑра тӑнӑ?
— «Наш сын, — сказал папенька, — был Soldat, и вот девять лет он не писал нам, и мы не знаем, жив он или умер. Моя жена всегда плачет об нем…» я курил свою трубочку и сказал: «Как звали вашего сына и где он служил?

Сирӗн сӑн-питӗр мана килӗшрӗ, эсир тӳре кӑмӑллӑ ҫын пулсан, эпӗ сире пулӑшӑп.
Лицо ваше мне понравилось, и ежели вы честный человек, я помогу вам.

IX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗншӗн сирӗн хӑвӑрпа пӗрле нимӗн те ҫук, сухалӑра хырман, тумтирӗр те вараланса пӗтнӗ? — терӗ вӑл мана, эпӗ ун лавӗ ҫине ларсан.
Отчего у вас ничего нет с собой, борода ваша не брита и платье ваше в грязи?» — сказал он мне, когда я сел с ним.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics