Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сан the word is in our database.
сан (тĕпĕ: сан) more information about the word form can be found here.
Унта сан ҫулна ҫав ылханлӑ Ако пӳлмӗ, кунта вӑл сан чапна туртса илчӗ…

Там уже не станет поперек твоей дороги этот проклятый Ако, отнявший у тебя славу…

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ну, Ильсеяр, халӗ эп сана акӑ мӗнпе савӑнтарма пултаратӑп: сан ӗмӗтӳ тулчӗ.

— Ну, Ильсеяр, пока я могу порадовать тебя вот чем: желание твое исполнилось.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Сан сӑмахран тухмастпӑр, Санпа ним тавлашмастпӑр, Ҫапах кӳрентерен: Хӑрушӑ вилӗмпе, Асап-хурлӑхсемпе Пӑватӑн кунсерен!

Мы тебе — покорны, Мы с тобой — не спорим, Ты же смертью чёрной И тяжёлым горем Каждый день и час Убиваешь нас!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Эпӗ сана паллатӑп вӗт, асанне, сан мӑнукна, Зухре аппана та, паллатӑп.

Я ведь знаю и тебя и внучку твою Зухрэ-апа.

XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ирӗк пар мана сан патӑнта, ҫак садра канма, вара сана пурин ҫинчен те каласа парӑп.

Дай мне отдохнуть здесь у тебя в саду, и я на всё отвечу тебе.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

— Сервантес Сааведра, сан пекех ырӑ та сан пекех тыткӑнра пурӑнакан телейсӗр испанец.

— Сервантес Сааведра, такой же добрый испанец и такой же несчастный пленник, как и ты.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Ҫут тӗнчере пӗр хӑвна ҫеҫ юратма юрамасть: Тепӗр ҫыннан хуйхи сан хуйху пулмасан, Тепӗр ҫыннӑн савнӑҫӗ сана савӑнтармасан, Тепри кулнӑ чух эс кулма пултараймасан, Мӗн тума килнӗ эс ҫакӑ ҫут тӗнчене?

Нельзя на свете любить лишь себя одного: Если горе другого — не твое горе, Если счастье другого тебя не радует, Если смех другого не вызывает смех у тебя, То зачем ты явился в этот мир?!

17 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Санӑн вара, тен, тарӑнри пулсан та, темле, питӗ пӗтӗмӗшле сан, — чӗрре кӗчӗ Маринка.

То у тебя, может, и глубоко, но уж очень общо, — огрызнулась Маринка.

16 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

— И-и, кӑсӑяҫӑм, пачах маннӑ сан ҫинчен — сана та ӗҫ кирлӗ вӗт-ха! — самантлӑха шухӑша кайса ларчӗ Галя.

— Да, совсем забыли про тебя, синичка, а ведь тебе тоже что-то надо, — Галка на секунду задумалась.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Санӑн аҫу вилнӗ чухне, мана, сан тӑван ывӑла пӑхнӑ пек пӑхма хушса хӑварчӗ, эпӗ хур тунӑ пулсан нимӗн тума та ҫук ӗнтӗ, эпир пурте ҫылӑхлӑ.

Твой отец мне тебя, умираючи, приказывал, ты мне заместо сына родного был, а коли я тебя чем обидел, все мы в грехе живем.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Вӑл сан хыҫӑнтах тӑрать, анчах сана асӑрхамасть.

— Он стоит спиной к тебе и тебя не видит.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑҫан ачашлӗ вӑл сана, сан телейӳ Анюта?

Когда прильнет к тебе на грудь счастливая Анюта?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ытах вӑл ҫурӑмӗпе сан енне ҫаврӑнса тӑнӑ пулсан, вӑл сана сӑнамасть тесе ан шухӑшла.

Если он повернулся спиной, не думай, что он не следит за тобой.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унтан часть командирӗ ҫав-ҫавах азимутпа татса тухма приказ панӑ пултӑр, а сан… мӗнле сан хушамату?

И командир части дает приказ под таким-то азимутом прорваться, а тебе… как твоя фамилия?

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вара эпӗ чӗрӗлсе тӑрӑп та сан патна пырӑп, яланах санпа пӗрле пулӑп…»

Тогда я оживу и приду к тебе и всюду буду твоей спутницей…»

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Уяр ҫумӑр сан умӑнтан чупса пычӗ, сан умӑнти фронт ҫулӗсем ҫинчи тусана пӗрӗхрӗ…

Слепой голый дождик бежал впереди и кропил перед тобой пыльные фронтовые шляхи…

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эпӗ сана аякранах илтрӗм, сан патналла вӗҫрӗм!»

Я издали слышала тебя и летела к тебе!»

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сана унта халиччен нихҫан та курман, анчах сан ҫинчен тахҫанах шухӑшлаҫҫӗ.

Тебя там ни разу и в глаза не видели, а думают о тебе давно.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эсӗ ҫак тӗмсем ӑшӗнче хӑвӑн салхулӑхна кӑтартса ларнӑ чух, сан ҫинчен, тен, чӑнахах та никам та шутламасть пулсан, — ун чухне сан ҫинчен пурте шухӑшлама тытӑнаҫҫӗ.

И если сейчас, пока ты сидишь в этих кустах и изливаешь мне свою хандру, о тебе, может быть, и в самом деле мало кто думает, — то тогда о тебе подумают все.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Малтан ман пата кӗрӗпӗр, унтан пӗрле сан пата кайӑпӑр, вара сана та, мана та ятламӗҫ.

Если хочешь, зайдем сначала ко мне, а потом вместе зайдем к тебе, вот и тебя не будут ругать и меня тоже.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed