Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӳрнисемпе (тĕпĕ: пӳрни) more information about the word form can be found here.
Кудинов пӳрнисемпе пиҫиххи вӗҫне вылятрӗ, вӑрахчен сӑмах чӗнмесӗр, сӳрӗккӗн пӑхкаласа тӑчӗ, унтан тин каларӗ:

Кудинов играл кончиком пояска, равнодушно, долго молчал, потом сказал:

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевича винтовка кӳпчекӗпе чышасшӑн пулса, вӑл малтанах ӑна кӗпҫинчен ярса тытнӑччӗ, анчах мушка вӗҫӗ ал тупанне касса кайрӗ те, пӳрнисемпе кӗпҫе тӗлӗнчи йывӑҫ виткӗҫе ҫатӑрласа илчӗ, унтан винтовкӑна меллӗн ҫавӑрса тытса, ҫӳлелле ҫӗклерӗ, Иван Алексеевича лӑпах сулахай кӑкӑрӗнчен тӗллерӗ.

Она схватила ее сначала за ствол, чтобы ударить Ивана Алексеевича прикладом, но в ладонь ее больно вонзилась мушка, и она перехватила пальцами накладку, а потом повернула, вскинула винтовку и даже взяла на мушку левую сторону груди Ивана Алексеевича.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хура пустав кӗпин тӳрӗ тӑракан ҫухинчи тӳмисене пӳрнисемпе хыпӑнчӑклӑн хыпашласа, каракуль пек кӑтрашка хура тӗпеклӗ ҫӳҫ пайӑркисене тӑрмаласа, пат татса ыйтрӗ:

Взволнованно бегая пальцами по пуговицам стоячего воротника своей черной суконной рубахи, ероша каракулевые завитки курчавейшего черного чуба, он резко спросил:

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Старик сарӑхнӑ пӳрнисемпе библин сарӑ страницисене уҫса кайрӗ; питӗ майӗпен, сӑмахӑн кашни сыпӑкне тата-тата, вула пуҫларӗ:

Старик желтым пальцем перелистал желтые страницы Библии; замедленно, отделяя слог от слога, стал читать:

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл… — унтан пӳлӗнсе тӑчӗ, пиҫиххийӗ ҫумӗнчи хура кӗмӗл тӗслӗ ункӑна пӳрнисемпе выляткаласа ура ҫине тӑчӗ те, Алексеевски станица хыпарҫи ҫине пӑхса, ҫапла каларӗ:

Он… — и замялся, повертел черненого серебра бирюльку на пояске, сказал, вставая и обращаясь к гонцу Алексеевской станицы:

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кудинов ҫурӑмне мӑкӑртнӑ та ҫыру сӗтелӗ хушшинче типшӗм хӑмӑр пӳрнисемпе пилӗкӗнчи Кавказ пиҫиххийӗн вӗҫне пӗтӗркелесе ларать; вӑл, ыйхӑсӑр ирттернӗ каҫсене пула пӳрленекен пулнӑ тӑртанчӑк куҫӗсене ҫӗклемесӗр, хӑйне хирӗҫ ларакан казакпа калаҫать.

Кудинов, сгорбясь, сидел за письменным столом, вертел в сухих смуглых пальцах кончик своего кавказского ремешка и, не поднимая опухлых, гноящихся от бессонных ночей глаз, спрашивал у казака, сидевшего против него:

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Алли ҫуна ҫинчен ҫӗрелле усӑнса пырать, вилес умӗн сӑхсӑхма хатӗрлесе тытнӑ пӳрнисемпе сӗлкӗшлӗ юра сӑтӑрттарса чӗрмелет.

Рука свисала с саней, чертила талый снег пальцами, перед смертью сложенными для крестного знамения.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ах, путсӗрскер! — темиҫе хутчен каларӗ вӑл, чӗтрекен пӳрнисемпе чикаркка ҫавӑрнӑ май.

Ах, подлюга! — повторял он, дрожащими пальцами сворачивая папироску.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӑварне кӑна пулӑ пек каркаларӗ вӑл, унтан тата пӳрнисемпе сӗвӗнсе лармалли пуканӑн хӑйпӑнса пӗтнӗ тыткӑчисене чӗрмелерӗ.

Он только по-рыбьи зевал ртом и скреб пальцами ошарпанные ручки кресла.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевичӗ аякранах машин ҫӑвӗн шӑрши ҫапакан хытӑ шӑнӑрлӑ пӳрнисемпе Григорий аллине ҫатӑрласа чӑмӑртарӗ, чӗлхине чаплаттарса илчӗ.

А Иван Алексеевич помял руку Григория в своих мослаковатых пальцах, навылет провонявших машинным маслом, поцокал языком:

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ҫичӗ ҫын, — пуриншӗн те хуравларӗ хӗрлӗ ҫӳҫли, пӳрнисемпе пӗр ретлӗ хуткупӑсӑн ҫепӗҫ кӗвӗллӗ тӳмисене пускаласа лараканскер.

— Семь человек, — за всех ответил рыжебровый, перебиравший певучие лады ливенки.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий симӗс шӑлавар ҫакки туртӑнтарса тӑракан ҫара урисене кӑмака ҫинчен усрӗ те Петро портупейне хӑяккӑн чалӑшса хывнине, сивӗпе итлеми пулнӑ пӳрнисемпе пашлӑк ҫыххине хыпашланине ҫӑра хура ҫӑмлӑ кӑкӑрне хыҫкаласа пӑхса ларчӗ.

Григорий свесил босые ноги с туго подтянутыми штрипками защитных шаровар и, с улыбкой почесывая черную, в дремучем волосе грудь, глядел, как Петро, перехилившись, снимает портупею, деревянными от мороза пальцами шарит по узлу башлыка.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан вӑл хӗрарӑм ҫине чӗмсӗррӗн хӗрхенсе пӑхакан лавҫӑсем умӗнчех, арчасен ҫӑрисене тӑпӑлтарса кӑларса, ҫӗнӗрех шӑлаварсемпе мундирсене суйларӗ, ҫутта хирӗҫ тыта-тыта тӗрӗслерӗ, хуралса пӗтнӗ кӗске пӳрнисемпе лутӑркарӗ, ҫыха-ҫыха хучӗ…

Потом, сбив на сундуках замки, при сочувственном молчании обозников выбирал шаровары и мундиры поновей, разглядывал их на свет, мял в черных куцых пальцах, вязал в узлы…

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеец ирӗклӗн тӑрать: тӳмине вӗҫертсе янӑ аялти кӗпе ҫухипе шӑрт пек хытӑ хура сухал пусса илнӗ карланкине юнӑхса пӗтнӗ чӗрнеллӗ хулӑн хура пӳрнисемпе тӗрткелесе илет.

Красноармеец стоял вольно, черными толстыми пальцами с засохшей на, ногтях кровью трогал расстегнутый ворот нательной рубахи и острый, в черной щетине, кадык.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан, шултра пӳрнисемпе тусанлӑ шлепке хӗррине лутӑркаса, сиввӗн, кашни сӑмах сыпӑкне вырӑс пек мар уҫҫӑн татса каласа хуравларӗ:

Тот примял запыленное поле шляпы тяжелой связкой пальцев, ответил холодно, четко, как нерусский, выговаривая каждый слог:

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро Мелеховпа Латышев ретсен айккинче тем пирки шӑппӑн сӑмахласа пыраҫҫӗ, Латышев пӳрнисемпе ҫӗнӗ хӗҫ ҫаккине хыпашлать, Петро утне сулахай аллипе хӑлхи хушшинчен хыҫкаласа ачашлать.

Петро Мелехов ехал с Латышевым сбочь рядов, они о чем-то тихо разговаривали, Латышев играл свежим темляком шашки, Петро левой рукой гладил коня, чесал ему промеж ушей.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Подтелков чӗрне вӗҫҫӗн ҫӗкленсе тӑчӗ те, ҫара ура пӳрнисемпе таптанчӑк нӳрӗ ҫӗре тӗревлесе, сывлӑш ҫӑтрӗ, унтан шӑпланса тӑнӑ халӑх ушкӑнӗ ҫине чарӑлса кайнӑ куҫӗпе пӑхса, шӑппӑн каларӗ:

Он приподнялся на цыпочки — упираясь в сырую притолоченную землю большими пальцами босых ног, хлебнул воздуха и, обводя вылезшими из орбит глазами притихшую толпу, негромко сказал:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук, ӑна хирӗҫ тӳртӗн ҫаврӑнса тӑрса, пӳрнисемпе чӳрече кантӑкне тӑкӑртаттарса илчӗ.

Бунчук повернулся к ней спиной, побарабанил в окно.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чӳрече умӗнче, ҫурӑмне алӑк еннелле туса, Анна тӑрать; Абрамсон хуҫлатнӑ урине чӗркуҫҫийӗ тӗлӗнчен пӳрнисемпе хӗреслесе тытнӑ, — чӳрече янаххи ҫинче ларать; унпа юнашарах, пуҫне хӑяккӑн чалӑштарса, латышсем пек кӗрнеклӗ те ҫӳллӗ хӗрлӗ гвардеец тӑрать.

У окна спиной к двери стояла Анна, на подоконнике, скрещенными пальцами поддерживая колено своей согнутой ноги, сидел Абрамсон, рядом с ним, склонив голову набок, стоял высокий, латышской складки красногвардеец.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каледин, сӗтеле пӳрнисемпе вӗттӗн тӑкӑртаттарса, чӑкрашшӑн тӗпчесе ыйтрӗ:

Каледин мелко барабанил пальцами, пытливо расспрашивал:

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed