Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йӑлтӑртатса (тĕпĕ: йӑлтӑртат) more information about the word form can be found here.

Боринпа Амо йӑлтӑртатса ҫутӑлса тӑракан алӑк умӗпе иртсе пынӑ чух, шалтан тӑрмаланса пӗтнӗ ҫӳҫлӗ офицер персе тухрӗ.
Когда они уже проходили мимо сияющего подъезда, прямо на них выбежал офицер с растрепанной прической.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӗресӗсемпе йӑлтӑртатса ларакан шурӑ чиркӳ умӗнче пӗр ҫирӗме яхӑн кашта каркаланса тӑрать.
Перед ними, на фоне белой базарной церкви, сверкающей крестами, стояли в ряд около двух десятков виселиц.

Вӗсем хыҫҫӑн, лашасен чӗрнисем айӗнчен, темиҫе пин тумламсем сирпӗнсе, ылтӑнӑн-кӗмӗлӗн йӑлтӑртатса юлчӗҫ.
Из под копыт лошадей разлетались во все стороны тысячи сверкающих брызг.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Михеев йӑлтӑртатса, ташласа тӑракан ҫулҫӑсем витӗр Аронӑн шурӑ кӗпи вӗлтӗртетсе пынине пӑхса юлчӗ.
Михеев смотрел, как среди пляшущей сверкающей листвы мелькала Аронова белая рубаха.

Урапасем ҫийӗнче, унталла та кунталла сулкаланса штык вӗҫӗсем йӑлтӑртатса пыраҫҫӗ.
Над телегами, покачиваясь в разные стороны, торчали сверкающие колючки штыков.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Тинӗсре те, таҫта инҫетре-инҫетре, тӑшман карапӗсем ҫинче вут ҫутисем йӑлтӑртатса тӑни курӑнчӗ.
И те же, как и вчера, спокойные, дерзкие огни блестели в море на далеком неприятельском флоте.

27 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ҫӑлтӑрсем, иртнӗ каҫхинчи пекех, йӑлтӑртатса ҫунаҫҫӗ.
Звезды, так же как и прошлую ночь, ярко блестели на небе.

Питҫӑмартийӗсемпе час-часах именчӗклӗн йӑл кулнине палӑртса тӑракан хӗрлӗ тути хӗррисене тин ҫеҫ-ха мамӑк пек ҫемҫе те сарӑрах тӗк шӑтма пуҫланӑ ун, тутисем кулнӑ чух йӑлтӑртатса тӑракан шурӑ шӑлӗсем курӑнаҫҫӗ.
Русый пушок пробивал по щекам и над красными губами, весьма часто складывавшимися в застенчивую улыбку и открывавшими белые блестящие зубы.

6 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Тӗкӗр пек йӑлтӑртатса выртакан тинӗс ҫийӗпе пӗчӗкҫеҫ хура пӑнчӑсем ярӑнса иртнине куратӑр, кусем шлюпкӑсем.
И на черные небольшие точки шлюпок, движущихся по блестящей лазури.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатса ҫунаҫҫӗ.
но звездная ночь.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Унӑн хыҫӗнче тӑракан офицерсем те хӗвел ҫинче йӑлтӑртатса, унпа пӗрле утрӗҫ.
Вся его свита, поблескивая на солнце, продвинулась за ним.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Электричество душӗ вӗҫӗнчен кӑвак хӗлхемсем йӑлтӑртатса юхаҫҫӗ.
На конце электрического душа загорелись синеватые искры.

Кӗреҫе сухал ямшӑк юлташӑн та тутисем йӑлтӑртатса илеҫҫӗ.
Наш кучер, старик бородач т. Микита, и тот снисходительно ухмылялся на выходку Федора.

Хӗвелтухӑҫӗнче сарӑрах хӗрлӗ хӗвел ылттӑн пек йӑлтӑртатса ҫунать.
На востоке горело красное и желтое золото.

Кӑвакарса кайнӑ тута хӗррисем хушшипе шурӑ шӑлсем йӑлтӑртатса тӑнӑ.
Белые зубы сверкали между посиневшими губами.

LХХХI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ҫӳлелле пӑхнӑ: пӗлӗт ҫинче ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатса тӑнӑ, шӑтӑк тӗлӗнчех, кушак куҫӗсем пек, Дина куҫӗсем тӗттӗм ҫӗрте ҫутӑлса тӑнӑ.
Поглядел вверх, — звезды высоко на небе блестят; и над самою ямой, как у кошки, у Дины глаза в темноте светятся.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӗр теттӗм пулнӑ; пӗлӗт ҫинче ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатса тӑнӑ, ту тӗлӗнче ҫӗнӗ уйӑх хӗрелсе ураланса тухнӑ, лапсенче тӗтре сӗт пек шуралса тӑнӑ.
Темно; звезды высоко стоят на небе; над горой молодой месяц закраснелся, кверху рожками заходит; в лощинах туман, как молоко, белеется.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лутра тутарийӗн куҫӗсем хуп-хура, йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ, хӗп-хӗрлӗ чӗрейлӗ, пӗчӗкҫӗрех сухаллӑ, сухалне касса тикӗсленӗ.
Глаза черные, светлые, румяный, бородка маленькая, подстрижена.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем хӗвел ҫуттинче тумламӑн-тумламӑн йӑлтӑртатса лараҫҫӗ.
что это капли росы собрались в треугольных листах травы и блестят на солнце.

Курӑк ҫинчи сывлӑм шывӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫуллахи ир хӗвел тухса сарӑлсан, вӑрманти уҫланкӑра курӑксем ҫинче шӑрҫа пек япаласем йӑлтӑртатса, курӑнса выртаҫҫӗ.
Когда в солнечное утро летом пойдешь в лес, то на полях, в траве видны алмазы.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics