Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вырӑн the word is in our database.
вырӑн (тĕпĕ: вырӑн) more information about the word form can be found here.
Каҫ пулас умӗн, ӑҫта та пулин ҫӗр каҫма вырӑн тупса, ҫывӑрма выртрӗ.

К вечеру, приискав где-нибудь пристанище для ночлега, ложился спать.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӗр каҫма пулсан — ҫук пирӗн патра вырӑн, ахаль те лӑк-тулли ҫын, ниҫта пӑркаланма ҫук.

Ежли ночевать — так у нас негде, и так полным-полно, повернуться негде.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кунӗ-кунӗпе ҫул ҫинче, ӑҫта ҫитсен те — ниҫта ҫӗр каҫма вырӑн ҫук, хӑҫанччен ҫапла сӗтӗрӗнсе ҫӳресси паллӑ та мар», тесе ӳпкелешсе ятлаҫнӑ чух Аксинья ӑна хавхалантарма та пӑхрӗ.

Едешь день-деньской, а приедешь — заночевать негде, и неизвестно, докуда же так будем командироваться?» — а она его даже подбадривала.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем ӑна, хӗсӗнкелесе, вырӑн пачӗҫ те, Григорий кӑмака ҫумне пырса ларчӗ.

Они потеснились, и Григорий устроился возле печки.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каҫалапа хуторсенче пӗтӗм ҫурт-йӗрсем ҫынсемпе чыхланса тулчӗҫ, ҫӗр каҫма мар, утсене тӑратма та ниҫта вырӑн тупма пулмарӗ.

В хуторах все помещения к вечеру оказывались занятыми, и негде было не только переночевать, но и поставить лошадей.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий Вешенски станица ҫӗрӗнчен мӗн чухлӗ аяккарах кайрӗ, ҫӗр выртма вырӑн тупасси те ҫавӑн чухлех йывӑрланса пычӗ.

Чем больше удалялся Григорий от юрта Вешенской станицы, тем труднее становилось найти место для ночлега.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чи пирвай вӑл вырӑн ҫинчен ноябрӗн ҫирӗммӗш числисенче тӑчӗ те — ҫӳллӗскер, скелет пек хытанкаскер — чӳрече патне пычӗ.

Впервые поднялся он с постели в двадцатых числах ноября и — высокий, худой, как скелет, — неуверенно прошелся по комнате, стал у окна.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫывӑрма иртерех выртнӑ Ильинична, пӳртри кӗмсӗр-кӗмсӗре илтсе, вырӑн ҫинчен шиклӗн сиксе тӑчӗ, анчах мӗн пулса иртнине курсан чӑтаймарӗ, старикне вӑрҫса илчӗ:

Ильинична, рано улегшаяся спать, заслышав шум, испуганно вскочила, но, рассмотрев, в чем дело, не вытерпела, попрекнула старика:

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗреҫепе ӗҫленӗ хушӑра йӗри-тавра сӑнаса пӑхрӗ те кунран лайӑх вырӑн тупас та ҫук, кирлӗ те мар тесе шутласа илчӗ.

Работая лопатой, он огляделся, прикинул, что лучше места не сыскать, да и незачем.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑтӑк алтнӑ чухне Пантелей Прокофьевич хӑй валли те кӑмӑла каякан вырӑн куҫ хывса хучӗ.

Когда рыли могилу, Пантелей Прокофьевич облюбовал и себе местечко.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсир ҫӗр каҫма вырӑн шыратӑр-и? — ыйтрӗ вӑл, Григорий еннелле ҫаврӑнса, унтан, унӑн пакунӗсем ҫине пӑхса илсе, тараватлӑн кулса сӗнчӗ:

— Вы ищете ночлега? — обратился он к Григорию и, мельком глянув на его погоны, с любезной улыбкой предложил:

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мана нумай вырӑн кирлӗ мар, эпӗ урайне выртатӑп, сире тӑвӑрламӑп.

Мне места немного надо, на полу ляжу, я вас не потесню.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Сан урхамаху валли вырӑн хатӗрлетӗп.

— Твоему служивскому помещение готовлю.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унта пуҫласа пырса лекнӗ пекех, стенасене сӑнаса ҫаврӑнчӗ, куҫӗпе вырӑн пуҫтарса ҫиеле кӑпӑшка минтерсем купаласа хунӑ кравать ҫинче чарӑнчӗ.

Будто впервые попал сюда, он внимательно оглядел стены, остановил взгляд на прибранной, со взбитыми подушками кровати.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче тин, пӗлӗт тӳпинчен тӳрӗ ӳкекен хӗвел пайӑркисем тӳсме ҫук пӗҫертме пуҫласан, вӑл тип варта чарӑнса тӑчӗ, йӗнерне хывса, лашине ҫерем ҫине ячӗ, хайне валли сулхӑн вырӑн тупса, мӗн шӑрӑх тамаличченех ӳпне тӑсӑлса выртрӗ.

Только в полдень, когда отвесно падающие лучи солнца начали палить нестерпимо, Григорий остановился в балке, расседлал коня, пустил его на попас, а сам ушел в холодок, лег ничком — и так лежал до тех пор, пока не спала жара.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Маткине ҫурса янӑ, аманман вырӑн та ҫук.

Матка изорвана, прямо-таки живого места нет.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична вырӑн сарса минтере айккисенчен тӗрткелесе хӑпартнӑ хушӑра Наталья сак ҫине ларчӗ те пуҫне вӑйсӑррӑн сӗтел хӗррине хучӗ.

Пока Ильинична взбивала подушку, готовя постель, Наталья присела на лавку, обессиленно положила голову на край стола.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Карчӑк ҫулне кура мар вӑр-вар вырӑн ҫинчен сиксе тӑчӗ те, ҫенӗке йӑпӑр-япӑр ыткӑнса тухса, алӑка уҫса ячӗ.

Старуха вскочила с несвойственной ее летам живостью, торопливо выбежала в сенцы, открыла дверь.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична хывӑнмасӑрах вырӑн ҫине кӗрсе выртрӗ.

Ильинична легла, не раздеваясь.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Манӑн вӗсене ытла ҫакасшӑнах марччӗ те-ха, — кулкаласа хуравларӗ те Пантелей Прокофьевич, лашасене тӑратма вырӑн кӑтартас тесе, малтан утса кайрӗ.

— Мои до них не дюже охочи были, — с улыбкой ответил Пантелей Прокофьевич и пошел вперед, чтобы указать место, куда поставить лошадей.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed