Corpus of the Chuvash language

Ҫыранпа тан тулса ҫуталса выртать, унӑн тӗтреллӗ ҫийӗпе кӑвак тӗтӗм шуса иртет.

Тускло блестит, точно налитая вровень с берегами, вода, сизый дым ползёт по её туманному зеркалу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тимӗр чечексемпе те снарядсемпе, стабилизаторсемпе капӑрлатнӑ пирвайхи масар тӗмне те куратӑп эпӗ, вӑрҫӑра пулнӑ хыҫҫӑн таврӑннӑ чух ун ҫийӗпе эпир юри аяла анса вӗҫсе иртеттӗмӗр.

Я вижу первую могилу, которую мы украсили железными цветами из стабилизаторов и снарядов и над которой проносились как можно ниже, возвращаясь домой после боевых полётов.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аякра горизонт ҫийӗпе шевле вылять, пӗрре яр каять, тепре ҫухалать.

Далеко над горизонтом проступало зарево, то разгораясь, то угасая.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мускавран, пирӗн Мускавран, ҫак кун пӗтӗм ҫӗршыв анлӑхӗпе тата фронт ҫийӗпе Сталин сӑмахӗ янрарӗ.

Из Москвы, из нашей Москвы, в это день звучали слова Сталина на всю широкую нашу Родину и по всему фронту.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ вӗсен площадки ҫинче нумай тӑмарӑм, алӑк шӑнкӑравӗн татӑк пралукне тытса пӑхрӑм, алӑк янахӗ ҫинче, метрона аннӑ ҫӗрти пек, Игорь аллипе чӗрсе ҫырнӑ тем пысӑкӑш «М» саспаллине асӑрхарӑм, унтан, хамӑрӑн ҫивитти ҫине хӑпарма ӑс тытса, пусма ҫийӗпе ҫӳлелле сӗнкӗлтетрӗм.

Я постояла на площадке, потрогала оборванные провода дверного звонка, на двери рукой Игоря была выцарапана огромная, словно у входа в метро, буква «М», потом побрела вверх по лестнице и осторожно поднялась на знакомую крышу.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кашни откос ҫийӗпе чикӗленсе анса, тӑнӑ-тӑман строя йӗркеленет.

Они выпрыгивали, скатывались под откос и тут же строились.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паровоз чашлатса ярса, сулхӑн ҫӗр ҫийӗпе пӑс хӑвала пуҫларӗ.

Паровоз погнал по холодной земле струи шипящего пара.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Оркестрти сӗркӗчсем пуҫсем ҫийӗпе ывтӑнса, хӗҫ евӗр шӑхӑрса, тӑнлав ҫуммипе хӗҫ пек анаҫҫӗ.

В оркестре смычки взлетают над головами и свистят от виска вниз, словно сабли.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӳлти чӳречесем, вӗсем урлӑ кунти сасӑсем тулалла вӗҫсе тухса, Мускав ҫийӗпе ярӑнса ҫӳренӗн туйӑнать.

А окна наверху были открыты, и мне казалось, что звуки выходят на улицу, плывут над Москвой.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр Венера анчах, ҫутӑ хурт евӗрлӗскер, горизонт ҫийӗпе хӑйӗн бенгали хӑййине ҫунтарать; аялта ҫакӑнса тӑракан Марс йӑмӑх хӗрлӗ ҫунать тата унта та кунта канал ҫинче бакен ҫутисем хӗрлӗн-симӗссӗн мӗлтлетсе чӗтрекен пайӑркисемпе шыв ҫинче йӑмӑхаҫҫӗ.

Только над горизонтом жгла свой зеленый бенгальский огонь Венера, похожая на большого светляка, да ровным алым накалом горел низко стоявший Марс, и на канале светились тоже зеленые и красные огоньки бакенов, подрагивая в воде мерцающими усиками отражений.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тӗттӗм пулса ҫитнӗ ҫӗре пирӗн кимӗ, хӑва тӗмисене сирсе, шыв айӗнчи туратсем ҫийӗпе кӑштӑртатса, утрав ҫыранӗ хӗррине пырса тӑчӗ.

Было уже довольно темно, когда наша лодка, раздвигая кустарник, скрипя днищем о затопленные ветви, вылезла носом на берег острова.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Каҫхи тикӗс шыв ҫийӗпе лӑпкӑн шӑватпӑр.

Лодка наша тихо скользила по гладкой вечерней воде.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кимӗ тӗксӗм-хура хумсем ҫийӗпе пӗрпеккӗн ярӑнса, хӑвӑрт шӑвса пырать.

Лодка, плавно качаясь, быстро скользила по темным волнам.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Орган вылять — пӗрре салхуллӑн кисретсе илет, тепре хытӑ янратса ярать, е пуҫсем ҫийӗпе вӑрманти ҫил пек кашласа каять.

Играет орган — то глухо содрогнется весь, то затрубит тревожно, то пройдет по верхам, точно ветер в лесу.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кӳми — кулӑшла, вӗҫме пикеннӗ вӑрӑмтуна пек: ҫинҫе шӑллӑ кустӑрмисем — тем ҫӳллӗш, вӗсен ҫийӗпе тармакланса тӑракан икӗ ҫунат.

Со смешными, комариного вида дрожками на высоких тонкоспицых колесах под задранными вверх крыльями.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Водохранилище енчен ҫӑмӑллӑн ҫеҫ ҫил вӗрсе тӑрать; чӑлт шурӑ гидросамолетсем, шӑрчӑк пек вӗҫкелесе, шыв ҫине пырса лараҫҫӗ, чарӑниччен малтан ҫап-ҫутӑ тӗкӗр ҫийӗпе, ылтӑн ҫӑлтӑрне пӗлӗте ҫити ҫӗкленӗ вокзал-дворецӑн ҫӑп-ҫӑмӑл шурӑ кӗлеткинче хӑй ҫине ӳкернӗ тӗкӗр ҫийӗпе шӑвӑнса илеҫҫӗ.

Легкий ветер дул с водохранилища; осторожно, как стрекозы, садились на воду большие белые гидросамолеты и бежали, скользя по зеркалу, в котором отражалась белая воздушная громада дворца-вокзала с высоко поднятой в небо золотой звездой.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗшкӗнсе ҫунӑ чух урасем витӗр пӑхма та аван: пӳлӗм пуҫ хӗрлӗ тӑнӑ пек, хам мачча ҫийӗпе ним шиксӗр упаленсе пынӑ пек туйӑнать.

Иногда я любила глядеть назад, себе под ноги, — комната переворачивалась, и я воображала, что бесстрашно карабкаюсь по потолку.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Такӑна-такӑна ӳксе, хыҫран юр ҫийӗпе шӑтнӑ барабана сӗтӗрсе, часовой патне пыратӑп, французла кӑшкӑратӑп:

Спотыкаясь, волоча за собой по снегу продырявленный барабан, я спешу к часовому, крича по-французски:

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вырӑс лагерӗ ҫийӗпе хӗвел хӗрелсе хӑпарать, император, тухӑҫӑн йӑмӑх ҫуттипе ҫӑвӑнса: Акӑ вӑл Аустерлиц хӗвелӗ — тесе аллине ҫӗклет.

Над русским лагерем восходит солнце, император поднимает руку и произносит, весь залитый багровым светом восхода: «Вот оно, солнце Аустерлица!»

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл кӗпер ҫийӗпе хуллен ӗҫ пырать, ун ҫинче икӗ ҫын.

Она медленно ползла по мосту, в ней сидело двое.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950