Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫаврӑнать (тĕпĕ: ҫаврӑн) more information about the word form can be found here.
Чжан Пэй-цзюнь тӗпелелле ҫаврӑнать те сӗтел тусанланса ларнине курать, вара хутпа ҫыпӑҫтарса хунӑ кантӑк енне ҫаврӑнать, календарь страницинче Ли-шу стилӗпе ҫырнӑ икӗ хура паллӑ уҫӑмлах курӑнать: 27.

Он повернулся к столу, но ничего не заметил на нем, кроме налета пыли. Посмотрел на оклеенное бумагой окно. Рассеянный взгляд задержался на двух четких, черных иероглифах листка отрывного календаря: 27.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Вӑхӑт-вӑхӑт вӑл Ромашов енне ҫаврӑнать те ним каламасӑр чӑр та чӑр пӑха-пӑха илет, пӑхасса та кирлинчен, тивӗҫлинчен, тен, ҫур ҫеккунт кӑна ытларах, яланхинчен кӑшт ҫех нумайтарах пӑхать пулӗ ӗнтӗ, анчах каччӑ ун куҫӗсенче кашни хутӗнчех ҫав хӑйшӗн ӑнланмалла мар, вӗри те туртакан-сӗтӗрекен вӑях туя-туя катать.

Иногда она без слов оборачивалась к Ромашову и смотрела на него молча, может быть только полусекундой больше, чем следовало бы, немного больше, чем всегда, но всякий раз в ее взгляде он ощущал ту же непонятную ему, горячую, притягивающую силу.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ку ыйтӑва хуравлать мана… — Вӑл хӑйне пӑхӑнса тӑракансене пурне те черетпе ҫивӗччӗн пӑхса ҫаврӑнать:

На этот вопрос ответит мне… — Он обводит строгими глазами подчиненных поочередно:

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вальсӑн хӑлхана хуплас пекех хӑватлӑ сассисемпе чӗтӗресе, тӑрӑлтатса ҫех тӑнӑн туйӑнакан залӑра икӗ мӑшӑр ҫаврӑнать.

В зале, которая, казалось, вся дрожала от оглушительных звуков вальса, вертелись две пары.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Унтан вӑл перекенсен взвочӗ енне ҫаврӑнать.

Затем он обращается ко взводу стрелков.

II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл хыҫалалла, салтакӗсем еннелле ҫаврӑнать, лешсен куҫӗсем тарӑхупа ҫунса тӑраҫҫӗ, мӗншӗн тесен вӗсен юратнӑ начальникне кӳрентерчӗҫ.

Он поворачивается назад, к солдатам, у которых глаза пылают гневом, потому что обидели их обожаемого начальника.

II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тинӗсре ишсе ҫӳреме кунта хӑрушӑ мар иккен; анчах, пирӗн утравран кӑшт кайсан, тинӗс юхӑмӗ иртекен вырӑн пур, — ир ҫинче вӑл юхӑм пӗр еннелле, яланах ҫиле май каять, каҫалапа тинӗс юхӑмӗ кунталла ҫаврӑнать.

Оказалось, плавание здесь вполне безопасное: он, Пятница, не знает ни одного случая, чтобы кто-нибудь здесь тонул, но неподалеку от нашего острова проходит морское течение: по утрам оно направляется в одну сторону и всегда при попутном ветре, а к вечеру и ветер и течение поворачивают в противоположную сторону.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Юлашкинчен эпӗ акӑ мӗн шухӑшласа кӑлартӑм: кустӑрмаран явакласа илнӗ чӗне урапа тапса тӑмалла та кустӑрмипе пӗрле вара хӑйра та ҫаврӑнать.

В конце концов я смастерил такое колесо, которое при помощи ремня приводилось в движение ногой и вращало точильный камень.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫывраймастӑп, апат та ҫиейместӗп, пуҫра, тур ан хуштӑр ӗнтӗ, тем тӗрлӗ ухмахла шухӑш та ҫаврӑнать.

Не сплю, не ем, в голове мысли и такой дурман, что не приведи господи!

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Унпа чухне манӑн пуҫ хутӑр пек ҫаврӑнать, унсӑрӑн ак, тем ҫухатнӑ ҫынла, ҫеҫенхир тӑрах сулланса ҫӳретӗп.

При ней голова ходором ходит, а без нее вот словно потерял что, как дурак по степу хожу.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ӳсӗр мар вӑл, анчах унӑн пуҫӗнче темле шухӑш ҫаврӑнать пек.

Пьян он не был, но в голове его бродило что-то шальное.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫав тӳпе чӑтма ҫук хӑратать, вӑл питӗ илемлӗ те ачаш, хӑй патне илӗртсе туртать, ун ачашлӑхне пула пуҫ ҫаврӑнать.

Оно страшно, красиво и ласково, глядит томно и манит к себе, а от ласки его кружится голова.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хӑю татӑкӗ ҫунма тытӑнчӗ, кӑвак тӗтӗм мӑкӑрланса сывлӑшра ҫаврӑнать.

Трут разгорался; синие клубы дыма вились в воздухе…

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрдан ҫаплах турткалашать, ҫӑмха пек те ҫаврӑнать, пӳлӗмре хӑй валли вырӑн тупаймасть.

Он то корчился, свертываясь клубком, то перекатывался с места на место.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ак ним айӑпсӑр ача вӑййи вӑрҫӑ енне ҫаврӑнать: ача-пӑча алли курӑна-курӑна каять, пӗчӗк чӑмӑрсемпе ҫапкалани илтӗнет, хаярланса кӑшкӑрашни, унтан йӗни те янӑраса ҫитет: вӗҫен кайӑк концерчӗ ҫапӑҫӑва куҫать…

Но вот безобидная веселая игра приобрела воинственный характер: замелькали детские ручонки, посыпались удары маленьких кулаков, раздались угрожающие крики, а затем и плач; птичий концерт превратился в сражение…

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак йӗркене арӑмӗ питех мухтамасть, вӑл сиввӗн пӑхкаласа мӑртӑхать, анчах Марко бай ун еннелле ҫаврӑнать те каласа хурать:

Когда жена его неодобрительно нахмурила брови, Марко, обернувшись к ней, проговорил строгим тоном:

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫук, вӑл ҫеҫ мар: вӗсем ҫуртӑн хупӑлчи, унӑн тул енчи стенисем кӑна; лере вара, — шалта, — чӑн-чӑн ҫурт, калама ҫук пысӑк ҫурт: ҫиелтен ӑна ҫак чугунпа хрустальтен тунӑ ҫурт хупӑлча пек витсе тӑрать, вал ҫак ҫуртӑн кашни хутӗнчех йӗри-тавра анлӑ галерейӑсем туса ҫаврӑнать.

Нет, не только: это лишь оболочка здания, это его наружные стены; а там, внутри, уж настоящий дом, громаднейший дом: он покрыт этим чугунно-хрустальным зданием, как футляром; оно образует вокруг него широкие галереи по всем этажам.

8 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Лопуховӑн ун чухне пӗр йӗрке пулнӑ: хӗрарӑмсемсӗр пуҫне никам умӗнче те пӑрӑнмастӑп; пӗр-пӗрне хулпуҫҫисемпе сӗртӗнеҫҫӗ; лешӗ кӑшт ҫаврӑнать те: «Этем мар эсӗ, выльӑх», тет, татах малалла вӗрентме хатӗрленет, анчах Лопухов ун еннелле ҫаврӑнать те ӑна ҫавӑрса илсе канава туртса антарать, питӗ асӑрханса вырттарать ӑна вӑл, вара калать: «Эсӗ ан сиккелен, атту пылчӑк тарӑнрах ҫӗре сӗтӗрсе кӗретӗп», — тет.

А у Лопухова было в то время правило: кроме женщин, ни перед кем первый не сторонюсь; задели друг друга плечами; некто, сделав полуоборот, сказал: «Что ты за свинья, скотина», — готовясь продолжать назидание, а Лопухов сделал полный оборот к некоему, взял некоего в охапку и положил в канаву, очень осторожно, и стоит над ним, и говорит: «Ты не шевелись, а то дальше протащу, где грязь глубже».

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Йытӑ шӑршипе унӑн пуҫӗ ҫаврӑнать, вара вӑл арласа ларнӑ ҫӗртех сурчӑкпа чыхӑнма пуҫлать.

У нее от собачьего духа кружение в голове делается, и начинает она за прялкой слюной давиться.

XVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кил карти тавра чуптарса ҫаврӑнать те ҫатан карта урлӑ тӳрех сиктерет, хыҫран ҫавра ҫил явӑнса пырать.

Разгонит его по двору, пересигнет через плетень, только вихорь за ним вьется.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed