Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӑмӑртаса (тĕпĕ: чӑмӑрта) more information about the word form can be found here.
— А халӗ, хаклӑ тусӑмсем, — терӗ Паганель, — пӗрне-пӗри алӑсенчен хытӑ чӑмӑртаса тухӑпӑр, унӑн хӗрӳллӗхӗ Атланти ҫыранӗсенче тӗл пулса пӗрлешичченех ҫиттӗр.

— А теперь, дорогие мои, — сказал Паганель, — пожмём друг другу руки так крепко, чтобы хватило до самой встречи у берегов Атлантики!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эсӗ ирӗкре-им? — ыйтрӗ Тоня, Корчагинӑн аллисене чӑмӑртаса.

Тоня, сжимая руки Корчагина, произнесла: — Ты свободен?

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тоня, чӗркуҫҫийӗсене аллипе ыратмаллах чӑмӑртаса, диван ҫине лаштах ларчӗ.

Тоня порывисто села, до боли сжав руками колени.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унтан Голуб хӗҫ аврине чӑмӑртаса тытрӗ, тепӗр аллипе кӗсъинчи наганне хыпаласа: — Ма хӗнетӗн эсӗ ман ҫынсене, йӗрӗнчӗк? — тесе кӑшкӑрса пӑрахрӗ.

Крепко зажав в руке рукоять сабли и другой нащупывая в кармане наган, Голуб гаркнул: — Как ты смеешь бить моих людей, подлец?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ялта ӑна ҫитекенни ҫук тесе Юрӑпие мухтама пуҫлаҫҫӗ ӗнтӗ, — ура тапса, чышкине чӑмӑртаса вӗчӗрхеннӗ вӑл.

Опять про неё в деревне говорить станут, что лучше неё никого во всём свете нет! — воскликнула она, топая ногами и сжимая кулаки.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

— Ну, акӑ, — терӗ вӑл унӑн аллине хытӑ чӑмӑртаса, унтан темшӗн айӑплӑ пек йӑл кулса илчӗ.

 — Ну вот, — сказал он, сжимая её руку и почему-то виновато улыбаясь.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Сережа, — терӗ вара Натка, унпа юнашар ларса, унӑн аллине чӑмӑртаса, — пирӗн Хӗрлӗ ҫар тӗнчере чи вӑйсӑрри мар тени тӗрӗс вӗт вӑл? — терӗ.

— Серёжа, — сказала тогда Натка, присаживаясь рядом и тихонько сжимая его руку, — ведь это же правда, что наша Красная Армия не самая слабая в мире?

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Ӗҫ пур, Гитаевич юлташ, — терӗ Сергей хӑйне тӑсса панӑ алла хытӑ чӑмӑртаса.

— Дело, товарищ Гитаевич, — сказал Сергей, сжимая протянутую руку.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Анне тутлӑ апатпа сӑйлать, хуралнӑ кӗпе-йӗмсене ҫӑвать, кашнинех кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртаса пуҫсенчен ачашлать.

Help to translate

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Кирюк Ҫинука хӑй ҫумнерех чӑмӑртаса тутинчен чӑпӑрт чуп тӑвать.

Help to translate

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Женя, хӑйне хӑй манса кайса, урипе тапса илчӗ те, чышкисене чӑмӑртаса, кӑшкӑрса ячӗ:

В бешенстве топнула Женя ногой и, сжимая кулаки, вскричала:

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Кӗр, ҫӗлен-калта, хӑвӑртрах! — чышкисене чӑмӑртаса кӑшкӑрчӗ вӑл.

— Лезь, гадина, быстро! — сжимая кулаки, крикнул он.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Верка, — ун аллине хыттӑн чӑмӑртаса каларӗ вӑл, — мӗн эсӗ?

— Верка, — сказал он, крепко сжимая ее руку, — ты что?

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Имшеркке аллисем карта вӗрлӗкне ҫирӗппӗн чӑмӑртаса тытнӑ, куҫӗсем малалла, инҫете тинкереҫҫӗ…

Худенькие руки крепко держались за перекладины, а большие, глубокие глаза уставились вдаль, перед собой.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Вӑл юра чӑмӑртаса муклашка турӗ те, сунарҫӑсем ҫапӑ купин тепӗр енче ушкӑнпа пухӑнса тӑрсан, ҫав юр муклашкипе тӳрех мулкача ывӑтса печӗ.

Он смял себе из снега плотный комочек, выждал, когда охотники сгрудились на другой стороне кучи, и, хорошо наметившись, этим комочком пустил в зайца.

Кӑвак ҫӑпата // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 122-125 с.

«Аташас килмест», — пӑшӑлтатать вӑл чышкисене чӑмӑртаса: — «мӗнле ӑҫти ҫук».

«Не хочу бредить, — шептал он, сжимая кулаки, — что за вздор!»

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Катерина Сергеевна, — тесе ячӗ Аркадий чӗтрекен сассипе, аллисене чӑмӑртаса: — эпӗ сире ӗмӗрлӗхех те улшӑнми юрататӑп, сирӗнсӗр пуҫне никама та юратмастӑп.

— Катерина Сергеевна, — проговорил Аркадий дрожащим голосом и стиснув руки, — я люблю вас навек и безвозвратно, и никого не люблю, кроме вас.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Ну, акӑ мӗн шухӑшласа кӑлартӑр тата! — пӑшӑлтатрӗ Феничка аллисене чӑмӑртаса.

— Ну, вот еще что выдумали! — шепнула Фенечка и поджала руки.

XXIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Ну, ҫитӗ, — пӑшӑлтатрӗ Аркадий, хӑйӗн тусӗн аллине вӑрттӑн чӑмӑртаса.

— Ну, полно, — шепнул Аркадий и пожал украдкой своему другу руку.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Аркадий унӑн аллине чӑмӑртаса илчӗ.

Аркадий стиснул ему руку.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed