Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл мана чӑмӑрӗпе пӗр аякран тӗккелет, пӗр сарлака алтупанӗпе хулпуҫҫинчен ҫапать.Он толкал меня в бок кулаком, хлопал своей широкой ладонью по плечу.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ун ҫине хӑйӗн пӗтӗм кӗлеткипе ҫӳлӗ арҫын пӗшкӗннӗ, вӑл, пӗр аллипе хӗрӗн хулпуҫҫинчен, тепринпе ҫурт стенинчен тӗренсе, вӗҫӗмех: — Кай-йӑр!.. — тесе хӑрлатать.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫапла кирлӗ те! — тетчӗ вӑл мана, хаваслӑн кулкаланӑ май пысӑк алтупанӗсемпе ман хулпуҫҫинчен лӑпкаса.Хорошо это! — говорил он мне, широко улыбаясь и хлопая меня своей ручищей по плечу.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Мефодий Иванович мӑшӑрӗ хулпуҫҫинчен пырса лӑскасан тин сывлӑш ҫавӑрса ямa шӑпланчӗ.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Анчах та Петька Санькӑн хулпуҫҫинчен ҫирӗппӗн ярса тытнӑ та ниҫта хускалмасӑр тӑрать.Но Петька крепко держал Саньку за плечи и не трогался с места.
28-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Кӗсре ӑна ҫакӑншӑн кӑшт кӑна хулпуҫҫинчен ҫыртмарӗ.
22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӑл сӑртран чупса анчӗ, ҫиленсе кайсах Девяткнна хулпуҫҫинчен тытса лӑскарӗ.Он сбежал с пригорка и довольно нелюбезно встряхнул Девяткина за плечи:
6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Савнӑ тусӑм! — ачашшӑн пӑшӑлтатрӗ вӑл кайран, вара, ун хулпуҫҫинчен уртӑнса, ҫирӗпех мар утӑмсемпе килне ҫитрӗ.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Куратӑн-и, куратӑн-и? — шартах сиксе пӑшӑлтатрӗ Ольга, ӑна икӗ аллипе те хулпуҫҫинчен хыттӑн тытса.— Видишь, видишь? — вздрогнув, шептала она, крепко хватая его обеими руками за плечо.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Ашшӗ ывӑлне каллех хулпуҫҫинчен лӑпканӑ.
I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Ашшӗ пӗтӗм вӑйӗпе ахӑлтатса кулса янӑ та ывӑлне хулпуҫҫинчен ҫав тери хыттӑн лӑпкама пуҫланӑ, ҫакна лаша та чӑтса тӑрайман пулӗччӗ.Отец захохотал изо всей мочи и начал трепать сына по плечу так, что и лошадь бы не выдержала.
I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Mein lieber Junge! — тенӗ ашшӗ, ун отчетне итленӗ май сарлака алтупанӗпе ӑна хулпуҫҫинчен лӑпкаса; ӗҫӗ мӗнлине кура, ӑна икӗ-виҫӗ тенкӗ укҫа панӑ.
I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Темех мар, — хулпуҫҫинчен лӑпкаса илчӗ ӑна Женя.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
— Женя юлташне хулпуҫҫинчен лӑпкаса илчӗ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Иванкин ӑна хулпуҫҫинчен ҫапса илчӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
— Во тӗлӗнтерен те эс! — терӗ Федор Женьӗна каллех хулпуҫҫинчен шаплаттарса.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Федор хӑрах аллипе Женьӑна хулпуҫҫинчен ҫавӑрса тытрӗ те ҫамкипе ун ҫамкине ҫапӑнса илчӗ.Федор обнял Женю одной рукой за плечо и слегка стукнулся своим лбом об ее.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
— Юрӗ ӗнтӗ, ан пытар, — Федор хӗр ачана хулпуҫҫинчен ҫапса илчӗ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
— Тата лайӑхрах! — кӑшкӑрсах ячӗ Федор ӑна хулпуҫҫинчен хытах ҫапса илсе.— Совсем круто! — закричал Федор и сильно хлопнул ее по плечу.
Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
— Ан васка, тусӑм, — хулпуҫҫинчен ҫапрӗ ӑна Женя.Женя снисходительно похлопала его по плечу: — Ну-ну, приятель, не торопись.
Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив