Шырав
Шырав ĕçĕ:
Капитан утма чарӑнчӗ, мана сӑнавлӑн тӗсет, пӳрнисемпе шаклаттарчӗ те юнашар лаштах ларчӗ.Капитан остановился ходить, посмотрел на меня, щелкнул пальцами и грузно сел рядом.
XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.
Сӳрӗкленсех ҫитнӗрен — йыш хускалсан эпӗ те ун хыҫҫӑн утма пикентӗм, анчах ҫынсем тепӗр алӑкран кӗрсе ҫухалсанах урайне ӳксе ыйха путма хатӗрскер сарлака анлӑш стена ҫумӗнче ларакан диван патнелле ыткӑнтӑм та йӑлтах халран кайнипе лаштах лартӑм.
XIV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.
Дюрок тӑруках чарӑнса тӑчӗ, унтан шӑппӑнрах утма пуҫларӗ, — куҫӗсене хупса, пуҫне усса.Дюрок внезапно остановился, затем пошел тише, с закрытыми глазами, опустив голову.
IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.
Анчах эпӗ пытаннӑ тӗлтен иртсен Дигэпе Ганувер утма чарӑнчӗҫ — ҫав тери ҫывӑхра тӑраҫҫӗ, кӗтесрен пуҫӑма кӑларсанах вӗсене питӗм тӗлӗнчех курайӑттӑм.
VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.
Эпӗ тӳрех вӑрман хӗррипе утма пуҫларӑм.
XI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Вара эпӗ тепӗр станцинчен каллех поезд ҫине ларса кайма шутласа чугун ҫул хӗррипе утма шутларӑм, тейӗп.Тогда я решил пройти вдоль полотна, чтобы сесть на поезд со следующей станции.
IX сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Ун куҫӗсем, ыйӑхлӑскерсем, хӗвел ҫутине пӑхаймаҫҫӗ, вӑл винтовкине ҫӗклесе ман хыҫҫӑн утма пуҫларӗ.Глаза его были еще сонные и жмурились от солнца, когда, вскинув винтовку, он зашагал за мной.
VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Пиллӗкӗшӗ утма та пултаратчӗҫ, виҫҫӗшӗ вилеймеҫҫӗ те, чӗрӗлеймеҫҫӗ те.
VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Пӳрт стени хыҫӗнчи сулхӑнтан винтовка тытнӑ пӗр ҫын хӑпса тухрӗ те, ман паталла утма пуҫларӗ.Из тени от стены хаты отделилась фигура человека с винтовкой и направилась ко мне.
III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Эпӗ ҫул еннелле утма пуҫларӑм, вӑл ман хыҫран пычӗ.
II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Хамӑр пӗлмен ял патнелле ҫывхарнӑҫемӗн манӑн юлташ чарӑна-чарӑна утма пуҫларӗ.Чем ближе мы подходили к незнакомой деревеньке, тем чаще и чаще останавливался мой товарищ.
II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Вӑрӑ утма чарӑнчӗ те — хунарӗн вутлӑ куҫӗ пӗр япаларан теприн ҫине сиксе сӗмлӗхе пӑралама пуҫларӗ.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 314–319 с.
Атте килет! — ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ те хӗр тухса утма васкарӗ.Идет отец! — облегченно воскликнула девушка, стремясь удалиться.
IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Давенант, йӗркеллӗ ишсе ҫитнӗрен ҫав тери кӑмӑллӑскер, каяс тенӗччӗ, утма пуҫланӑччӗ ӗнтӗ, — анчах ҫак самантра вӑл та, ыттисем те ҫыранпа «Упа ами» хушшинче кӗсменсем чӑмпӑлтатнине илтсе чарӑнчӗҫ.
IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Эпир васкамарӑмӑр, анчах пирӗн ҫумранах пӗр пролетка ларса тулнӑ эсерсем лашапа иртсе кайнӑ хыҫҫӑн, эпир те хӑвӑртрах утма пуҫларӑмӑр.Мы не торопились, но, когда нас обогнала пролетка, до отказа набитая эсерами, мы прибавили шагу.
II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Давенант хӑйне урисемпе хул пуҫҫисен ыратӑвӗ мӗнле май панӑ таран хыпаланарах утма хистет.Давенант принудил себя идти так быстро, как позволяла боль в ногах и плечах.
VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Хӑйне утма вӑйпах хистесе Давенант куҫас пултарулӑхӗ ҫирӗпленсех пынине кашни утӑм хыҫҫӑн аванрах туять.Насильно заставляя себя идти, Давенант шаг за шагом чувствовал восстановление способности двигаться.
VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
«Ҫак ҫулпа лашапа кайма е ҫуран утма шухӑш тытнисенчен кашниех — Гента асра тытӑр.«Пусть каждый, кто вздумает ехать или идти по этой дороге, помнит о Генте.
IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Яккӑр урамӗсӗр пуҫне вӑл урӑх нихӑш еннелле те каяймасть, анчах питӗ хуллен утма, сакӑр сехет те вунӑ минутра пырса ҫитме тӗв турӗ.
IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Ҫапла пӗр аллӑ хӑлаҫ куҫрӑм, анчах чӑннипех те путишле курӑну мана кӗтмен ҫӗртен утма чарчӗ.Так я продвинулся вперед сажен на пятьдесят, пока не был остановлен поистине курьезнейшим зрелищем.
III. Калаҫу // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.