Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пиртен (тĕпĕ: пир) more information about the word form can be found here.
— Ну, апла пулсан, пиртен пуринчен те лайӑх ҫынсем пулаҫҫӗ! — терӗ те Чижик, Ленӑна хытӑ ыталаса илчӗ.

— Ну, тогда из нас выйдут все хорошие! — говорит Чижик и крепко обнимает Леночку.

Леночкӑн хуйхипе чӑрмавӗсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Мӗншӗн ун пиртен кулмалла-ха? — ӗненмерӗ Чижик.

— И зачем ему смеяться? — недоверчиво протянула Чижик.

Туслисен звени Дуня инкене пулӑшни // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Петька-карма ҫӑвар аллисене кӗсйисене чикрӗ: — Каяр кунтан, ачасем. Леш мучи пиртен кулчӗ кӑна. Вӑл ним те курман, — терӗ.

Петька засунул руки в карманы и сказал: — Пошли отсюда, ребята. Этот дядька над нами смеялся. Ничего он не видел.

Туслисен звени Дуня инкене пулӑшни // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Темиҫе минутран Дуня инке, шуратман хулӑн пиртен ҫӗленӗ таса халат илсе килчӗ.

Она вернулась назад через несколько минут, держа в руке толстый, сшитый из грубого холста, но чистый халат.

Чижикпа Машка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пиртен пурпӗрех тарса ӳкейместӗр.

— Все одно — от нас не убегти.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Инҫех каяймӑр пиртен, пурпӗрех пирӗн пулатӑр.

Далеко не уползти вам от нас, все одно — наши будете.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Бандитсенчен тарнӑ чух вӑл пиртен сахалтарах суранланнӑ.

Он пострадал меньше нас.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Пиртен аллӑ утӑмра, вӑрман хӗрӗнче, хура ӗмӗлкесем курӑнчӗҫ.

Шагах в 50 от нас, ближе к лесу, появилось несколько темных фигур.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Пӗр мулкачи калать, тет: «Ачасем, чарӑнӑр-ха, пирен халех путса вилес мар. Шапасен пурнӑҫӗ пирӗннинчен те начар курӑнать, вӗсем пиртен те хӑраҫҫӗ», — терӗ, тет.

Один заяц и говорит: «Стойте, ребята! Подождем топиться; вот лягушачье житье, видно, еще хуже нашего: они и нас боятся».

Мулкачӑсемпе шапасем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпир унран хӑратпӑр, вӑл пиртен хӑрать, — тенӗ.

Мы его боимся, а он нас боится.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем каланӑ: «Эсӗ, Ермак, пиртен ӑсли курӑнсах тӑрать, пиртен, ухмахсенчен, мӗн ыйтса тӑмалла. Ху пӗлнӗ ҫӗре илсе кай пире. Икӗ хут вилес ҫук, пӗр вилӗмрен хӑтӑлас ҫук», — тенӗ.

Говорят: «Видно ты, Тимофеич, умнее нашего; нас, дураков, и спрашивать нечего. Веди, куда знаешь. Двух смертей не бывать, а одной не миновать».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хусахсем Ермака вӑрҫма пуҫланӑ: «Мӗншӗн эсӗ пире кунта илсе килтӗн? Ӗнтӗ пиртен мӗн чухлӗ вӗлерчӗҫ, мӗн чухлӗ амантрӗҫ; кунта эпир пурсӑмӑр та пӗтетпӗр», — тесе йӗре пуҫланӑ.

И стали они скучать, бранить Ермака, говорят: «Зачем ты нас завел сюда? Вот перебили уже из нас сколько да переранили; и все мы тут пропадем», — стали плакать.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Строгоновсем вара патша патне тепӗр ҫыру ҫырса янӑ: «Патша, эсӗ панӑ ҫӗре эпир сана пӑхӑнтартӑмӑр. Халӗ ӗнтӗ Кучум ятлӑ усал патша сана хирӗҫ тӑрать, эсӗ панӑ ҫӗре пиртен туртса илсе, пире тӗп тӑвасшӑн. Эсӗ пире Урал тӑвӗсен леш енчи ҫӗре илме ирӗк пар. Эпир вӑрҫӑпа кайса Кучума парӑнтарӑпӑр та унӑн пӗтӗм ҫӗрне сана парӑпӑр», — тенӗ.

Вот Строгоновы и написали царю: «Отдал ты нам землю, мы ее под твою руку покорили; теперь воровской царек Кучум против тебя бунтует и хочет и эту землю отнять, и нас разорить. Вели ты нам занять землю за Уральскими горами; мы Кучума завоюем и всю его землю под твою руку подведем».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Петр Алексеевич патша кӑна каланӑ: — Пӑх-ха, эпир иксӗмӗр анчах ҫӗлӗкпе, пиртен пӗри те пулин патша пулӗ, — тенӗ.

Говорит ему Петр Алексеевич: «Видишь, только мы двое в шапках — кто-нибудь из нас да царь».

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тусем кӑна каланӑ: «Ҫук, йӗкехӳре пиртен те вӑйлӑрах, вӑл пире кӑшлать», — тенӗ.

Горы сказали: «Сильнее нас крыса: она грызет нас».

Шӑширен пулнӑ хӗр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗлӗтсем каланӑ: «Ҫук, ҫил пиртен вӑйлӑрах, вӑл пире хуса ҫӳрет», — тенӗ.

Тучи сказали: «Нет, мы не сильнее всех, ветер гоняет нас».

Шӑширен пулнӑ хӗр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Атӑлӗ каланӑ: «Мӗншӗн тавлашса тӑратпӑр, эпир иксӗмӗр те ҫитӗннӗ хӗрсем. Атя, ыран ирех тӑрар та харпӑр хӑй ҫулӗпе каяр. Пиртен хӑшӑмӑр Хвалын патшалӑхне ҫӑмӑлтарах, часрах пырса ҫитнине курӑпӑр», — тенӗ.

Волга сказала: «Зачем нам спорить,— мы обе на возрасте. Давай выйдем завтра поутру из дому и пойдем каждая своей дорогой; тогда увидим, кто из двух лучше пройдет и скорее придет в Хвалынское царство».

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пурӑнсан-пурӑнсан, пӗрре кусем: «Пиртен кам ӑсларах, кам ӗмӗрне авантарах пурӑнса ирттерӗ?» — тесе тавлашма тапратнӑ.

Они стали спорить, кто из них умнее и кто лучше проживет.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем хӑмпине хут ҫыпӑҫтарнӑ пиртен тунӑ та, ӑшне вӗри сывлӑш тултарнӑ.

Они сделали шар из полотна с бумагой, напустили в него горячего воздуха.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен хӑмпӑсене мӗнле туни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр-пӗр япала пиртен пит ҫывӑхра пулсан, ӑна лайӑхрах курас тесе, эпир аяккалла каятпӑр та инҫетрен тин чипер пӑхса илетпӗр.

Или когда слишком близко от нас то, что мы рассматриваем,— мы отстранимся и тогда рассмотрим.

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed